Page 35 - รายงานฉบับสมบูรณ์ เหลียวหลังแลหน้า 2 ทศวรรษ สิทธิมนุษยชนในสังคมไทย
P. 35
เพื่อร่วมขับเคลื่อนงานในอนาคตอย่างมีจิตวิญญาณและชีวิตชีวาแม้ว่าจะต้องเผชิญความท้าทายที่
หนักหน่วงเพียงไรก็ตาม
ขั้นตอนที่ 2 การคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างและการสัมภาษณ์เชิงลึก
การคัดเลือกกลุ่มตัวอย่าง
งานศึกษานี้สุ่มตัวอย่างโดยใช้ดุลพินิจของคณะผู้ศึกษาในการกำหนดสมาชิกของประชากร ที่
จะมาเป็นสมาชิกในกลุ่มตัวอย่างบนฐานของการสำรวจวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องเพื่อย้อนดูตัวแสดงที่
คาดว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการขับเคลื่อนงานด้านสิทธิมนุษยชนในสังคมไทยทั้งในแง่ขององค์กร
และตัวบุคคล และพบหลักฐานที่เป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารผู้ไถ่ ซึ่งเป็นวารสารที่ตีพิมพ์
เผยแพร่เรื่องราวเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนและสันติภาพมากว่า 40 ปี และพบรายชื่อกลุ่มเป้าหมายที่
น่าสนใจหลายคนจึงได้นำมาเรียบเรียงและค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมว่ามีลักษณะสอดคล้องหรือเป็น
ตัวแทนกลุ่มเป้าหมายที่จะศึกษาหรือไม่ ซึ่งคณะผู้ศึกษาได้พยายามคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างให้
ครอบคลุมการเป็นตัวแทนของกลุ่มเป้าหมายที่หลากหลายมากที่สุด ก่อนจะตัดสินใจเลือกสัมภาษณ์
เชิงลึกตัวแสดงที่คาดว่าจะเกี่ยวข้องเป็นการเลือกแบบเจาะจง (purposive sampling) การคัดเลือก
กลุ่มตัวอย่างแบบนี้มีข้อจำกัดของการสุ่มตัวอย่างแบบนี้ คือ ไม่สามารถระบุได้ว่าตัวอย่างที่เลือก จะ
ยังคงลักษณะดังกล่าวหรือไม่เมื่อเวลาเปลี่ยนไป
การสัมภาษณ์เชิงลึก
โครงการนี้เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิ.งลึกผู้มีส่วนได้ส่วนเสียกับการทำงานด้าน
สิทธิมนุษยชนในสังคมไทยและการทำงานเกี่ยวข้องกับ กสม. จำนวน 23 ราย แบ่งออกเป็นบุคคล
ที่มาจากองค์กรภายนอก 14 ราย บุคคลที่อยู่ใน กสม. ชุดที่ 4 จำนวน 5 ราย และผู้บริหารสำนักงาน
กสม. จำนวน 4 ราย เพื่อให้ข้อมูลมีความครบถ้วนรอบด้านมากที่สุด โดยใช้การถอดคำสัมภาษณ์
แบบละเอียดเพื่อป้องกันความผิดพลาดในการวิเคราะห์และอ้างอิงต่าง ๆ
ขั้นตอนที่ 3 การเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม
เพื่อให้การรับฟังเสียงสะท้อนจากภายในองค์กรมีความสมดุลระหว่างเสียงของคณะกรรมการ
สิทธิมนุษยชนแห่งชาติ และเสียงของพนักงานในสำนักงาน กสม. ซึ่งเป็นส่วนที่ต้องปฏิบัติงาน
สนองตอบนโยบายของ กสม. อย่างไรก็ดี ด้วยโครงสร้างอำนาจทางกฎหมายและทางสังคม
วัฒนธรรม คณะผู้ศึกษาตระหนักถึงน้ำหนักเสียงที่ไม่เท่ากันและความเชื่อมั่นไว้วางใจในการเก็บรักษา
ความลับของคณะที่ปรึกษาซึ่งเป็นคนแปลกหน้า คณะที่ปรึกษาจึงได้ออกแบบคำถามสำหรับให้
พนักงานที่ในสำนักงาน กสม. ที่อาจจะยังไม่มั่นใจในการสื่อสารผ่านเสียงในวงสนทนากลุ่มอย่าง
เปิดเผยได้มีช่องทางในการสะท้อนความคิดเห็นอย่างอิสระและตามความสมัครใจ อย่างไรก็ดี คณะผู้
ศึกษาคาดหวังว่า ในจำนวนพนักงานสำนักงาน กสม. ทั้งหมด 276 ราย อาจจะได้รับแบบสอบถาม
คืนอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง แต่ในการดำเนินการจริง มีผู้สมัครใจตอบคำถามในแบบสอบถามเพียง 50
ราย คิดเป็นร้อยละ 18.25 ของจำนวนพนักงานทั้งหมดของสำนักงาน กสม. กระนั้น มิได้ถือเป็น
ความผิดพลาดหรือบกพร่องแต่ประการใดสำหรับพนักงาน เนื่องด้วยตามหลักการจริยธรรมการวิจัย
ในคนอาสาสมัครมีสิทธิที่จะปฏิเสธการให้ข้อมูลได้ และหากไม่สมัครใจจะให้ข้อมูลก็เป็นสิทธิส่วน
บุคคลของพนักงานเช่นกัน ยิ่งกว่านั้น คณะผู้ศึกษาตระหนักดีถึงความเชื่อมั่นไว้วางใจ ภาระงานที่มี
อยู่มาก และความไม่สะดวกในการให้ข้อมูล ทว่าข้อมูลที่ได้มานับเป็นประโยชน์ต่อการนำมาวิเคราะห์
ร่วมกับข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึก และการสนทนากลุ่ม
-26-
