Page 32 - รายงานฉบับสมบูรณ์ เหลียวหลังแลหน้า 2 ทศวรรษ สิทธิมนุษยชนในสังคมไทย
P. 32
ใจและมีบรรยากาศที่เอื้อให้เกิดแรงบันดาลใจในการทำงาน 6) สมาชิกมีทักษะในการรับมือกับความ
ขัดแย้งและสามารถแปลงเปลี่ยนก้าวข้ามความขัดแย้งเพื่อรักษาความสัมพันธ์เชิงองค์รวม 7) เป็น
นักเรียนรู้ตลอดเวลา กล้าเผชิญหน้ากับความล้มเหลวและพร้อมหนุนเสริมการเติบโตของกันและกัน
ความท้าทายขององค์กรแห่งการนำพาสิทธิมนุษยชนมาสู่การปฏิบัติจริงได้ในสังคมไทยภายใต้
วิกฤตความเชื่อมั่นต่อ กสม. วัฒนธรรมสังคมที่ไม่ได้วางอยู่บนฐานของวัฒนธรรมสิทธิ การพลิกผัน
และไม่เป็นประชาธิปไตยของการเมืองไทย ตลอดจนความผันผวนและท้าทายของการเมืองโลกที่
กำลังเผชิญหน้ากับวิกฤตมนุษยธรรมครั้งสำคัญจากการบุกยูเครนของรัสเซียและการเมืองของการ
ต่อรองอำนาจกับค่ายเสรีประชาธิปไตย ไม่นับรวมวิกฤตโรคระบาดใหญ่ที่เพิ่มเงื่อนไขใหม่ ๆ ที่ซับซ้อน
และจำกัดการทำงานปกป้องสิทธิมนุษยชนให้ตกอยู่ในภาวะที่ยากลำบากและทางแยกที่ตัดสินใจเลือก
ได้ยากยิ่งขึ้น เช่น ระหว่างกฎเกณฑ์ข้อจำกัดที่เคร่งครัดเพื่อการป้องกันและควบคุมโรคระบาดโควิด-
19 กับสิทธิเสรีภาพขั้นพื้นฐานของมนุษย์ในการเลือกวิธีการรักษาและดูแลสุขภาพท่ามกลาง
สถานการณ์การแพร่ระบาดใหญ่ทั้งโลก หรือระหว่างกฎเกณฑ์กติกาที่จำกัดสิทธิเสรีภาพ การแสดง
ความคิดเห็น และการรวมตัวกันและการมีส่วนร่วมสาธารณะ การไม่เปิดเผยข้อมูลอย่างตรงไปตรงมา
ทั้งในเรื่องของการบริหารจัดการโรคระบาด อัตราการแพร่เชื้อ การเสียชีวิตจากโรคระบาด หรือ
แม้กระทั่งการจัดการวัคซีน การเข้าถึงวัคซีนและการป้องกันสุขอนามัยของผู้คนที่ยากจนในประเทศ
ต่าง ๆ (HRW, 2020; UN, 2020) ดังนั้น การมุ่งพัฒนาองค์กรภายในอย่างเดียวไม่เพียงพอต่อการจะ
นำพาสังคมไปสู่การเคารพสิทธิมนุษยชนอย่างได้ผลท่ามกลางวิกฤตรอบด้าน หากแต่การประสาน
ความร่วมมือเป็นพันธมิตรกับภาคีเครือข่าย (coalition) เช่นที่องค์กรสิทธิมนุษยชนและองค์กรด้าน
สตรีนิยมนำเสนอยุทธศาสตร์รูปเพชร (Diamond model) ซึ่งเสนอโดย Batliwara (2010: 15)
(Cited in Hoddy and Gray, 2020) โดย กสม. อาจจะใช้เป็นทางเลือกหนึ่งของการสร้างบทบาทนำ
ในการขับเคลื่อนสิทธิมนุษยชนในสังคมไทยให้ก้าวหน้าและยังสามารถรักษามาตรฐานการปฏิบัติ
ระดับที่ยอมรับได้ในนานาชาติไว้ได้
Power Purpose
and Politics
Principles
Practices
and Values
ภาพที่ 2: ยุทธศาสตร์รูปเพชร
ที่มา: The feminist ‘leadership diamond’ (Batliwala, 2010, p.15) อ้างถึงใน Hoddy & Gray,
2020, p. 9.
Batliwala ขยายความหลักคิดดังกล่าวไว้ว่า ผู้หญิงที่มีมุมมองด้านสตรีนิยมและวิสัยทัศน์เรื่อง
ความเป็นธรรมทางสังคมในระดับปัจเจกและระดับกลุ่ม ที่แปลงเปลี่ยนตัวเองเพื่อจะใช้อำนาจ
ทรัพยากร และทักษะต่าง ๆ ในการที่จะไม่กดขี่ข่มเหง แต่มองเห็นโครงสร้างที่หลอมรวมผู้คนเข้า
-23-
