Page 113 - รายงานฉบับสมบูรณ์ เหลียวหลังแลหน้า 2 ทศวรรษ สิทธิมนุษยชนในสังคมไทย
P. 113
ทำงาน แทนที่จะคิดว่าถ้าไปทำแล้วจะได้อะไรหลายอย่าง ซึ่งสมัยนี้องค์กร
ยุคใหม่มันต้องเป็นแบบจิ๋วแต่แจ๋ว เล็กและทำอะไรได้หลายอย่าง แต่ไม่ได้
โทษ เพราะว่าองค์กรมันเป็นแบบนั้นมา คนที่อยู่ในองค์กรต้องปรับตัวไป
ตามกรรมการ ปรับตัวไปตามวิธีการทำงาน เราเป็นหน่วย สนับสนุน ติดตัว
แบบนี้มา 2 ชุด ชุดหนึ่ง 7 ปีรวมแล้ว 14 ปีเข้าไปแล้ว แล้ววันหนึ่งจะ
ย้อนกลับไป ภาพเดิม การทำงานในตอนนี้ของสำนักงานเหมือนยังเป็น
แท่งอยู่ แต่กรรมการบอกว่าไม่ใช่ ทั้งหมด คือภารกิจขององค์กร การออกไป
พบกับผู้คน พบหน่วยงาน พบเครือข่ายจะไปแยกแท่งไม่ได้ อันนี้ถือเป็น
โจทย์ใหญ่ ทำอย่างไรเราจะมีวัฒนธรรมการทำงานที่แบบปรับตัวอย่าง
รวดเร็ว มีความเข้าใจใน ภารกิจ ไม่ใช่ว่าวิถีเคยเป็นแบบนี้ก็จะทำแบบนี้ อันนี้
เรื่องแก้ยากมาก” (สัมภาษณ์ IKI004, 4 กุมภาพันธ์ 2565)
ยิ่งไปกว่านั้นการสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่บุคลากรมีสำนึกและคุณค่าที่ยึดถือในเรื่องสิทธิ
มนุษยชนอย่างไม่แตกต่างกันมากนักก็จะเป็นส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนการทำงานได้เช่นกัน ดัง
เสียงสะท้อนที่ว่า
“...ภายในองค์กรยังไม่สามารถทำให้เกิดความเป็น unity (เอกภาพ)
ได้คือยังมีความ contrast (ขัดแย้ง) กันเองอยู่ ต้องถามว่าเรามององค์กร
เป็นอะไร สิ่งที่เป็นตัวแทนที่นอกเหนือจากโลโก้ (logo) หรือประวัติศาสตร์
คืออะไร ยังไม่มีใครสามารถบอกตัวตนได้ว่าวันนี้เรากำลังทำเพื่อองค์กร
หรือใครกันแน่ เพื่อประชาชนหรือเปล่า หลายคนทำงานไปโดยไม่มีพื้นฐาน
ทางสิทธิเลย ประชาชนใน มิติของสิทธิมนุษยชนคืออะไรสิ่งเหล่านี้ยังไม่มี
การบ่มเพาะคนในองค์กรที่อยู่กันมา 20 ปี เพราะฉะนั้น หากพูดถึงสิ่งที่
นำไปมอบผลผลิตให้กับภายนอก เราจะต้องกลับมาดูข้างในด้วย เราเองต้อง
สร้างความ เข้มแข็งหรือ unity (เอกภาพ) เพื่อจะมีความมั่นคงในองค์กร”
(สนทนากลุ่มภายใน, 27 มกราคม 2565)
เสียงสะท้อนนี้ยังสอดคล้องกับความคิดเห็นส่วนหนึ่งจากแบบสอบถาม
“การทำงานร่วมกันเป็นทีมและการเห็นคุณค่าของงานที่ทำนั้นยังเป็นข้อท้า
ทายที่ต้องได้รับการปรับปรุงแก้ไขอย่างจริงจัง สำหรับที่นี่ยังไม่มีวัฒนธรรม
องค์กรในแบบทิศทางเดียวกัน อยากให้คนในองค์กรร่วมกันคิด ร่วมกันสร้าง
องค์กรให้เข้มแข็งทั้งทางด้านวิชาการ และสัมพันธภาพของเพื่อนร่วมงาน
ไม่มีคำว่าหัวหน้า-ลูกน้องแบบสมัยเก่า ควรทำงานแบบให้เกียรติและเคารพ
ซึ่งกันและกัน จะได้ร่วมสร้างผลงานให้กับองค์กรได้อย่างมีความสุข และ
พร้อมที่จะทำอย่างมืออาชีพตามหลักสิทธิมนุษยชนสากล และการเป็น
องค์กรสมัยใหม่”(สนทนากลุ่มภายใน, 27 มกราคม 2565)
-106-
