Page 107 - รายงานฉบับสมบูรณ์ เหลียวหลังแลหน้า 2 ทศวรรษ สิทธิมนุษยชนในสังคมไทย

“ไม่มีความหวัง ไม่มีจนกว่าจะจัดการกับรัฐธรรมนูญฉบับนี้ได้ ตั้งแต่
ปี 50 เป็นต้นมาก็ไม่ได้มีความหวัง ยิ่งในตอนนี้ตั้งแต่ปีค.ศ.2014 เป็นต้นมา
ความหวังเล็กๆ น้อยๆ หายไปหมดเลย มันไม่ได้เกิดจากความรู้สึกแต่เกิดจาก
การวิเคราะห์สถานการณ์ว่าจะเกิดอะไรขึ้น” (สัมภาษณ์ KI012, 16
พฤศจิกายน 2564)

“อันดับแรกคือต้องแก้รัฐธรรมนูย 2560 ที่สร้างปัญหาให้กับกสม. ใน
เชิงแนวคิดภาพรวมและในพรป. 2560 อีกหลายข้อ แต่ที่มีปัญหามากที่สุด
คือ ข้อ 4 ที่ให้ชี้แจงข้อเท็จจริง ข้อนี้แสดงให้เห็นว่า กสม. ไม่เป็นอิสระ และ
ไม่ได้มีหน้าที่ทำงานแทนรัฐบาลมิหนำซ้ำยังต้องตรวจสอบการทำงานของ
รัฐบาลด้วย ในพรป.ยังเขียนให้เลวร้ายลงไปอีกว่าบังคับให้รายงานประจำปี
ต้องรายงานว่าในหน้าที่ตามรัฐธรรมนูญได้ทำอะไรบ้าง นี่คือการเชื่อมโยง
ความเพี้ยนไปด้วยกัน…” (สัมภาษณ์, KI004 12 พฤศจิกายน 2564)

“...นอกจากจากปรับปรุงเชิงระบบใหญ่ ๆ แล้ว ผมว่าจะต้องร่าง
รัฐธรรมนูญใหม่ …ถ้าโครงสร้างรัฐธรรมนูญเป็นแบบนี้ กสม. เป็นอย่างนี้
มีที่มาเป็นอย่างนี้ มันก็คงได้แบบนี้” (สนทนากลุ่มภายนอก, 26 มกราคม
2565)

“...อยากให้ยืนยันหน่อยว่า กสม.เองก็ต้องการร่างรัฐธรรมนุญ
ฉบับใหม่ที่จะร่วมร่างกับประชาชนเพื่อที่จะไม่เป็นเสือกระดาษอีกต่อไป อันนี้
ต้องยืนยันว่ากสม. จะสง่างามในกฎหมายได้ รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ต้องเกิด
ที่ไม่ใช่รัฐธรรมนูญที่มาจากทหาร” (สนทนากลุ่มภายนอก, 26 มกราคม
2565)

“ข้อท้าทายของกสม.เองที่จะกล้าลุกขึ้นมาพูดหรือไม่ว่ากลไกเหล่านี้
มันทำให้เขาไม่สามารถทำงานได้ ซึ่งต้องแสดงบท 2 บท คือบทในการ
active กับสาธารณะให้เกิดความเชื่อมั่นว่ากสม.จะเป็นองค์กรที่ดูแลเรื่องนี้
ได้จริง แต่อาจจะติดอะไรอยู่ ซึ่งเขาเองต้องพูดออกมา ถ้าสามารถทำสอง
ส่วนนี้ได้ พี่เชื่อว่าประชาชนจะเข้ามาร่วมกันขับเคลื่อน เพื่อให้ กสม.
เปลี่ยนแปลง … ถ้าคุณ (กสม.) ยังไม่แสดงบทบาทที่ทำให้ประชาชน
เชื่อมั่น และใครจะก้าวเข้ามายืนเคียงข้างคุณในการปรับเปลี่ยนโครงสร้างให้
เอื้อต่อการทำงาน” (สัมภาษณ์ KI009, 21 พฤศจิกายน 2564)

เสียงสะท้อนต่อสำนักงาน
หากอ้างอิงตามบทบัญญัติตามกฎหมายแล้ว สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชน
แห่งชาติจะมีหน้าที่เป็นฝ่ายเลขานุการ ฝ่ายธุรการ และสนับสนุนการทำงานของกรรมการสิทธิ
มนุษยชนแห่งชาติในทุกภารกิจ ซึ่งเปรียบเสมือนกับการเป็นทีมผู้ช่วยหรืออวัยวะที่มีส่วนสำคัญใน
การขับเคลื่อนงานของ กสม. ด้วย นั่นหมายความว่าสมรรถนะของสำนักงานฯ หรือศักยภาพของ
บุคลากรนั้นมีความสำคัญต่อการขับเคลื่อนงานสิทธิมนุษยชนของกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
ด้วยเช่นกัน ดังนั้นแล้ว เสียงสะท้อนหรือความคิดเห็นที่มีต่อสำนักงานฯ จึงมีความสำคัญต่อการ

-100-