Page 310 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 310
กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
หลักห้ำมกำรเลือกปฏิบัตินั้นมีควำมสัมพันธ์กับหลักควำมเท่ำเทียมกัน ดังจะเห็นได้จำกคดี
ที่ศำลพิจำรณำกำรเลือกปฏิบัติภำยใต้กรอบของหลักควำมเท่ำเทียมกัน เช่น Law v. Canada (Minister of Employ-
197
ment and Immigration)
ศำลสูงสุดตัดสินว่ำวำงเกณฑ์พิจำรณำว่ำกฎเกณฑ์หรือ
มำตรกำรที่ปฏิบัติต่อบุคคลแตกต่ำงกันนั้นจะเป็นกำรเลือกปฏิบัติ
หรือไม่ จะต้องพิจำรณำ ๓ ประเด็น ดังนี้
๑. กฎเกณฑ์ที่พิพำทนั้นได้ก�ำหนดหลักกำรที่แตกต่ำงกัน
(Differential treatment) ระหว่ำงบุคคลผู้อ้ำงว่ำ
ได้รับผลกระทบกับบุคคลอื่นหรือไม่ ทั้งในเชิง
วัตถุประสงค์ และผลกระทบ (In purpose or effect)
๒. กำรปฏิบัติที่แตกต่ำงกันนั้นเกิดขึ้นจำกพื้นฐำนของเหตุ
แห่งกำรเลือกปฏิบัติที่ระบุไว้หรือไม่
๓. กฎเกณฑ์ที่พิพำทนั้นมีวัตถุประสงค์หรือส่งผลกระทบ
ให้เกิดกำรเลือกปฏิบัติตำมควำมหมำยของควำม
เท่ำเทียมกันที่ได้รับกำรคุ้มครองตำมรัฐธรรมนูญหรือไม่
จำกประเด็นพิจำรณำที่ ๓ จะเห็นได้ว่ำ หลักกำรเลือกปฏิบัตินั้นไม่สำมำรถแยกพิจำรณำต่ำงหำก
ได้ แต่ต้องพิจำรณำภำยใต้กรอบหลักกำรส�ำคัญอันเป็นจุดหมำยของกำรห้ำมเลือกปฏิบัติ ซึ่งก็คือหลักควำมเท่ำเทียมกัน
นั่นเอง
๔.๕.๒.๒.๑ หลักความเท่าเทียมกันและการเลือกปฏิบัติโดยอ้อม
กำรพิจำรณำหลักควำมเท่ำเทียมกันตำมรัฐธรรมนูญแคนำดำ ด้วยกรอบอย่ำง
กว้ำง ซึ่งมิได้จ�ำกัดอยู่แต่รูปแบบหรือเนื้อหำภำยนอกของมำตรกำรนั้น โดยจะครอบคลุมถึงผลกระทบในทำงลบ
(Adverse Effect) จำกมำตรกำรนั้นอันเกิดขึ้นกับบุคคลด้วย ดังที่ศำลสูงสุดได้อธิบำยไว้ในคดี Ontario Human Rights
198
Commission v. Simpsons-Sears Ltd ว่ำ วัตถุประสงค์ของหลักควำมเท่ำเทียมกันมิใช่อยู่ที่กำรลงโทษผู้กระท�ำกำร
อันเป็นกำรเลือกปฏิบัติ (Discriminator) แต่คือกำรบรรเทำผลร้ำย (relief) ของเหยื่อผู้ถูกเลือกปฏิบัติ จึงต้องพิจำรณำว่ำ
หำกกระท�ำ มำตรกำร หรือกฎเกณฑ์ที่พิพำทนั้น ก่อให้เกิดผลกระทบในทำงลบ โดยสร้ำงเงื่อนไข ก�ำหนดหน้ำที่ ลงโทษ
หรือจ�ำกัดสิทธิต่อบุคคลหนึ่ง โดยมิได้ส่งผลเช่นนั้นต่อบุคคลอื่นหรือกลุ่มอื่นในสังคม กระท�ำ มำตรกำร หรือกฎเกณฑ์ที่
197
From “Law v. Canada (Minister of Employment and Immigration) [1999]” 1 S. C. R. 497
198
From “Ontario Human Rights Commission v. Simpsons-Sears Ltd [1985]” 2 SCR 53, Supreme Court
of Canada
309