Page 282 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 282
กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
เห็นว่ำ กฎหมำยดังกล่ำวตรำขึ้นเพื่อให้รัฐโดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นหำรำยได้จำกกำรจัดเก็บภำษีส�ำหรับ
ใช้จ่ำยในกำรบริหำรกิจกำรสำธำรณะตำมอ�ำนำจหน้ำที่ขององค์กร อันเป็นกิจกำรเพื่อสำธำรณประโยชน์ ภำษี
โรงเรือนและที่ดินเป็นภำษีอำกรอย่ำงหนึ่งตำมรัฐธรรมนูญ มำตรำ ๖๙ บุคคลมีหน้าที่เสียภาษีอากร กฎหมาย
ดังกล่าวจึงเป็นบทกฎหมายเฉพาะเพื่อการที่รัฐธรรมนูญก�าหนดและเท่าที่จ�าเป็น ไม่กระทบกระเทือนสาระส�าคัญ
แห่งสิทธิและเสรีภาพ มีผลใช้บังคับเป็นการทั่วไปมิได้มุ่งหมายให้ใช้บังคับแก่กรณีใดกรณีหนึ่งหรือบุคคลใด
บุคคลหนึ่งเป็นการเจาะจง ใช้กับบุคคลโดยเสมอกันและให้ความคุ้มครองแก่บุคคลอย่างเท่าเทียมกัน ไม่มีการเลือก
ปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อบุคคลเพราะเหตุแห่งความแตกต่างในเรื่องถิ่นก�าเนิด เชื้อชาติ ภาษา เพศ อายุ
สภาพทางกายหรือสุขภาพ สถานะของบุคคล ฐานะทางเศรษฐกิจหรือสังคม...กำรเรียกเก็บภำษีโรงเรือน
ที่ค้ำงช�ำระจำกผู้รับโอนที่ดินและโรงเรือนร่วมกับผู้โอนจึงไม่ขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญ มำตรำ ๒๙ และ ๓๐
(ค�ำวินิจฉัยศำลรัฐธรรมนูญที่ ๔๑/๒๕๔๘) จะเห็นได้ว่ำ คดีนี้มีกำรอ้ำงว่ำกฎหมำยมีลักษณะเป็นกำรเลือก
ปฏิบัติด้วยเหตุที่กว้ำงกว่ำเหตุแห่งกำรเลือกปฏิบัติตำมกฎหมำยสิทธิมนุษยชน โดยศำลในคดีนี้นอกจำก
จะให้เหตุผลว่ำกฎหมำยดังกล่ำวมีผลใช้บังคับกับทุกคนเท่ำเทียมกันแล้ว ยังอธิบำยไว้อย่ำงชัดเจน
ว่ำไม่เกี่ยวข้องกับ “เหตุแห่งกำรเลือกปฏิบัติ” ตำมที่ก�ำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญ นอกจำกนี้ หำกเปรียบเทียบ
คดีนี้กับค�ำวินิจฉัยศำลรัฐธรรมนูญที่ ๔๑/๒๕๔๗ จะเห็นได้ว่ำกฎหมำยที่พิพำทมีเหตุผลเกี่ยวเนื่องกับกำรก�ำหนด
หน้ำที่แก่ประชำชนเกี่ยวกับภำษีซึ่งเป็นเหตุผลส�ำคัญอีกประกำรหนึ่งด้วย
กรณีกำรอ้ำงว่ำ กฎหมำยสร้ำงควำมไม่เท่ำเทียมกันและเป็นกำรเลือกปฏิบัติเนื่องจำกก�ำหนด
กระบวนกำรพิจำรณำควำมผิดทำงวินัยแตกต่ำงกันระหว่ำงข้ำรำชกำรบำงประเภท คดีนี้ผู้ร้องอ้ำงว่ำ พระรำชบัญญัติ
ประกอบรัฐธรรมนูญว่ำด้วยกำรป้องกันและปรำบปรำมกำรทุจริต พ.ศ. ๒๕๔๒ ขัดต่อรัฐธรรมนูญ มำตรำ ๓๐ โดย
ได้ก�ำหนดกระบวนกำรพิจำรณำควำมผิดวินัยไว้เป็นพิเศษส�ำหรับผู้ด�ำรงต�ำแหน่งผู้พิพำกษำศำลยุติธรรม ตุลำกำร
ศำลปกครอง และพนักงำนอัยกำร ท�ำให้กำรพิจำรณำควำมผิดวินัยอยู่ในอ�ำนำจขององค์กรนั้นเอง ซึ่งแตกต่ำงจำก
ข้ำรำชกำรทั่วไปที่ต้องถูกพิจำรณำควำมผิดวินัยโดยคณะกรรมกำร ป.ป.ช. เป็นกำรเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรม
ศำลรัฐธรรมนูญน�ำปัจจัยเกี่ยวกับลักษณะเฉพำะของข้ำรำชกำรตุลำกำร อัยกำร ที่อยู่ภำยใต้หลักควำมเป็นอิสระตำม
ลักษณะของภำรกิจมำประกอบกำรพิจำรณำแล้ว วินิจฉัยว่ำกฎหมำยดังกล่ำวเป็นบทบัญญัติที่มีเจตนำรมณ์เพื่อให้
กำรด�ำเนินกำรทำงวินัยซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกำรบริหำรงำนบุคคลของข้ำรำชกำรตุลำกำรศำลยุติธรรม ข้ำรำชกำร
ตุลำกำรศำลปกครอง และข้ำรำชกำรอัยกำรมีควำมเป็นอิสระ ตำมลักษณะของภำรกิจดังที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ
ซึ่งไม่มีลักษณะขัดต่อหลักควำมเสมอภำค หรือเป็นกำรเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อบุคคล ตำมรัฐธรรมนูญ มำตรำ
๓๐ แต่อย่ำงใด” (ค�ำวินิจฉัยศำลรัฐธรรมนูญที่ ๒๑/๒๕๕๖) คดีนี้จะเห็นได้ว่ำ กฎหมำยที่พิพำทมิได้มีลักษณะเป็นกำร
เลือกปฏิบัติด้วยเหตุต่ำง ๆ ของกำรเลือกปฏิบัติ แต่เป็นกรณีตัวอย่ำงของกำรที่ผู้ร้องอ้ำงว่ำมีกำรเลือกปฏิบัติด้วยเหตุ
ที่กว้ำงกว่ำเหตุแห่งกำรเลือกปฏิบัติตำมกฎหมำยสิทธิมนุษยชน นอกจำกนี้ ในกำรน�ำหลัก “ลักษณะของภำรกิจ” ซึ่ง
เป็นลักษณะเฉพำะของงำนแต่ละประเภทมำพิจำรณำนั้น อำจเทียบได้กับกรณีของคุณสมบัติจ�ำเป็นเฉพำะของงำน
(Genuine Occupational Requirement) ซึ่งเป็นเหตุผลของกำรปฏิบัติต่อบุคคลแตกต่ำงกันได้
281
