Page 272 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 272
กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
ว่ำ กำรที่บุคคลใดจะอ้ำงหลักแห่งควำมเสมอภำคเพื่อเรียกร้องให้ปฏิบัติต่อตนเป็นอย่ำงเดียวกันนั้น ย่อมท�ำได้เฉพำะเพื่อ
เรียกร้องให้ปฏิบัติในสิ่งที่ชอบด้วยกฎหมำยเท่ำนั้น ผู้ที่กระท�ำกำรโดยไม่ชอบด้วยกฎหมำยจึงไม่อำจอ้ำงในท�ำนองที่ว่ำถูก
เลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อตนได้ (ค�ำพิพำกษำศำลปกครองสูงสุดที่ อ.๑๖๐-อ.๑๙๗/๒๕๕๑)
จะเห็นได้ว่ำ กำรเลือกปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม ในบริบทของคดีปกครอง (มำตรำ ๙ ของพระรำชบัญญัติ
จัดตั้งศำลปกครองและวิธีพิจำรณำคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒) นั้น มีขอบเขตและลักษณะที่แตกต่ำงจำก “กำรเลือก
ปฏิบัติ” ในบริบทของกฎหมำยสิทธิมนุษยชน เนื่องจำกเป็นกำรพิจำรณำ “กำรปฏิบัติที่แตกต่ำงกัน” ในกรอบของกำร
ตรวจสอบกำรใช้อ�ำนำจรัฐโดยมิชอบ และมักมีข้อเท็จจริงที่สัมพันธ์กับ “กำรใช้ดุลพินิจของฝ่ำยปกครองโดยมิชอบ” จึง
อำจครอบคลุมถึงกำรปฏิบัติแตกต่ำงกันโดยไม่เป็นธรรม กำรใช้ดุลพินิจโดยมิชอบ ด้วยเหตุใด ๆ ที่กว้ำงกว่ำเหตุแห่งกำร
เลือกปฏิบัติ เช่น เชื้อชำติ เพศ ศำสนำ ฯลฯ ตำมกฎหมำยสิทธิมนุษยชน
๔.๔.๔ การเลือกปฏิบัติที่กว้างกว่า “เหตุแห่งการเลือกปฏิบัติ”: ค�าวินิจฉัยของคณะกรรมการ
วินิจฉัยร้องทุกข์ คณะกรรมการกฤษฎีกา
ก่อนที่จะมีกำรจัดตั้งศำลปกครองนั้น ปรำกฏว่ำมีค�ำร้องต่อคณะกรรมกำรวินิจฉัยร้องทุกข์ คณะกรรมกำร
กฤษฎีกำ ในประเด็นที่เกี่ยวกับกำรเลือกปฏิบัติ ซึ่งมีกำรกล่ำวอ้ำงและกำรวินิจฉัยในขอบเขตที่กว้ำงกว่ำ “เหตุแห่งกำร
เลือกปฏิบัติ” ตำมกฎหมำยสิทธิมนุษยชน ดังตัวอย่ำงต่อไปนี้
ค�าวินิจฉัยคณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ที่ ๒๕/๒๕๔๓
คณะกรรมกำรวินิจฉัยร้องทุกข์ได้วินิจฉัยในเรื่องที่เกี่ยวกับกำรรับนักเรียนเข้ำโรงเรียน ส. ซึ่งเป็น
โรงเรียนของรัฐแห่งหนึ่ง ว่ำ หลักเกณฑ์ที่โรงเรียนได้ก�ำหนดไว้เป็นกรณีพิเศษและน�ำมำใช้คัดเลือกนักเรียนจำกกำร
สอบด้วยนั้น ประกอบด้วยหลักเกณฑ์ ๔ ประกำร คือ
(๑) พิจำรณำรับบุตรหรือธิดำของผู้ปกครองนักเรียน ซึ่งมีบุตรธิดำอยู่ในโรงเรียนแล้ว โดยผู้ปกครองนั้น
ได้ร่วมมือในกำรสนับสนุนช่วยเหลือกิจกำรโรงเรียนด้วยดีมำโดยตลอด
(๒) พิจำรณำรับบุตรหลำนของอำจำรย์ในโรงเรียนหรือบุตรหลำนของบูรพำจำรย์
(๓) พิจำรณำรับบุตรหรือธิดำของผู้ที่ท�ำประโยชน์ต่อโรงเรียน มหำวิทยำลัย หรือประเทศชำติ แม้จะ
ไม่มีพี่น้องอยู่ในโรงเรียนนี้มำก่อน และ
(๔) พิจำรณำรับเด็กของผู้ฝำกที่ส�ำคัญจำกส่วนรำชกำรต่ำง ๆ ที่ให้กำรสนับสนุนช่วยเหลือรำชกำร
โรงเรียน หรือมหำวิทยำลัย
271