Page 81 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง โครงการศึกษาวิจัยปัญหาการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมของบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี

72

ประเด็นของข้อจํากัดของบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีในด้านการประกอบอาชีพนี้
ผู้ให้ข้อมูลส่วนใหญ่ยอมรับว่าบางอาชีพ บุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีก็ไม่สามารถทําได้ ผู้ให้ข้อมูลท่านหนึ่งเห็นว่า
ด้านการประกอบอาชีพ ในปัจจุบันคนที่ตาบอดสีอาจถูกกีดกันจากสถาบันหรืออาชีพบางประเภท บุคคลผู้ที่มี

อาการตาบอดสี เพียงแต่มองเห็นสีผิดไปจากสีที่เป็นจริง ไม่ใช่มองไม่เห็นสีเลย แต่ในการนี้บุคคลผู้ที่มีอาการตา
บอดสีควรหลีกเลี่ยงการประกอบอาชีพบางอาชีพที่ต้องให้ความสําคัญกับสีเป็นสิ่งจําเป็น เช่น ทหาร นักบิน
เภสัชกร จิตรกรเท่านั้น (ผู้ให้สัมภาษณ์ท่านที่ 11, กระทรวงสาธารณสุข, สัมภาษณ์ 27 พฤษภาคม 2558) ผู้ให้
ข้อมูลอีกท่านหนึ่งเห็นว่า ด้านการประกอบอาชีพหรือการรับสมัครเข้าทํางานตามบริษัทต่างๆ นั้นไม่ค่อยพบ
ปัญหา เนื่องจากในการสมัครงานแต่ละตําแหน่งจะมีประกาศคุณสมบัติไว้อย่างชัดเจนไว้ก่อนในการประกาศ

การรับสมัครงาน เพราะบางสายงานและบางอาชีพจําเป็นต้องใช้ผู้ปฏิบัติที่จะมีคุณสมบัติในการแยกสีด้วยสายตา
อย่างชัดเจนหรือการปฏิบัติงานที่ต้องใช้ความแม่นยําในการมองเห็น จึงเป็นข้อยกเว้นพื้นฐานอยู่แล้วของการ
ประกอบอาชีพนั้นๆ แต่บุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสียังสามารถเลือกประกอบอาชีพอื่นๆ ได้อีกมากมายไม่จํากัด

จึงไม่ถือว่าเป็นปัญหาหรืออุปสรรคที่มีข้อบังคับสําหรับบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี (ผู้ให้สัมภาษณ์ท่านที่ 5,
กระทรวงแรงงาน, สัมภาษณ์ 9 มิถุนายน 2558) การประกอบอาชีพบางประเภทที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัย
เช่น ผู้ที่มีหน้าที่ประกอบรถยนต์หรือในงานที่เกี่ยวข้องกับระบบอิเลกทรอนิกส์ ซึ่งจําเป็นต้องจําแนกสีของสายไฟ
หรือสีของอุปกรณ์ จะต้องมีคุณสมบัติในการรับสมัครที่ไม่เป็นบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีเข้าทํางาน (ผู้ให้สัมภาษณ์

ท่านที่ 1 สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ, สัมภาษณ์ 4 กรกฎาคม 2558) อาชีพที่ต้องคํานึงถึง
ความประณีตหรือความปลอดภัยค่อนข้างมาก เช่น พนักงานขับรถ พนักงานเรียงพิมพ์ ช่างภาพ ผู้ควบคุมกล้อง
เป็นต้น ซึ่งเป็นงานที่ต้องอาศัยการมองเห็นและความสามารถในการจัดแสงสีเป็นสําคัญก็ไม่อาจจะให้บุคคลผู้ที่
มีอาการตาบอดสีเข้ามามีส่วนร่วมได้ (ผู้ให้สัมภาษณ์ท่านที่ 4, กรมการขนส่งทางบก, สัมภาษณ์ 27 พฤษภาคม

2558) ผู้ให้ข้อมูลส่วนใหญ่ได้ชี้ให้เห็นถึงความจําเป็นที่บุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีควรจะได้ทราบว่าตนเองเป็น
บุคคลที่มีอาการตาบอดสีตั้งแต่ตอนเป็นเด็กหรือเยาวชน เพื่อเด็กและเยาวชนที่มีอาการตาบอดสีจะได้สามารถ
วางแผนการศึกษาต่อ รวมถึงการประกอบอาชีพในอนาคตได้อย่างเหมาะสมต่อไป ผู้ให้ข้อมูลอีกท่านหนึ่งได้ให้
ข้อมูลว่า จากการที่ตนทํางานเป็นนักวิชาการ ลงพื้นที่ชุมชน และการดูแลสุขภาพประชาชนตามโครงการต่างๆ

พบว่า บางคนยังไม่ทราบว่าตัวเองมีอาการตาบอดสี เนื่องจากไม่เคยทําการทดสอบและเติบโตมาด้วยการถูกสอน
ว่าสีแดงเป็นสีแบบนี้ สีเขียวเป็นสีแบบนี้ ซึ่งจริงๆ แล้วอาจจะมองเห็นเป็นสีเทา สีน้ําตาล ก็ได้ แล้วแต่กรณี
จึงทําให้บุคคลเหล่านี้คิดว่าตัวเองเป็นบุคคลที่ไม่ได้เป็นตาบอดสี บางคนเมื่อไม่ทราบว่าตัวเองมีอาการตาบอดสี

จึงไปสมัครงาน หรือสมัครเรียนแล้วทําให้เกิดปัญหาภายหลัง (ผู้ให้สัมภาษณ์ท่านที่ 12, กระทรวงสาธารณสุข,
สัมภาษณ์ 3 พฤษภาคม 2558) ด้านการประกอบอาชีพมีข้อจํากัด เพราะการประกอบอาชีพบางอย่างจําเป็น
ต้องได้คนที่มีการมองเห็นสีเป็นปกติ ถ้าให้บุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีปฏิบัติงานจะทําให้เกิดอันตรายต่อชีวิต
และทรัพย์สิน เช่น ห้ามบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีขับขี่รถสาธารณะ ไม่ควรมีการปรับปรุงแก้ไข เพื่อปูองกัน
อันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับคนหมู่มาก ข้อห้ามข้อจํากัดต่อบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสีในกรณีประกอบอาชีพขับ

รถโดยสารสาธารณะนี้จึงมีความเหมาะสมแล้ว (ผู้ให้สัมภาษณ์ท่านที่ 7, กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคง
ของมนุษย์, สัมภาษณ์ 4 กรกฎาคม 2558)