Page 84 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง โครงการศึกษาวิจัยปัญหาการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมของบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี

75

พบว่า ประเด็นที่ผู้ให้ข้อมูลทั้งตัวแทนบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานหลักที่
เกี่ยวข้องเห็นตรงกันคือ ประเด็นเรื่องการขอรับใบอนุญาตขับรถ ข้อค้นพบจากผลการศึกษานี้ แสดงให้เห็นว่า

ในประเทศไทยยังมีปรากฏการณ์ของปัญหาการเลือกปฏิบัติของบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี ส่วนจะเป็นการเลือก
ปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมหรือไม่อย่างไร เป็นเรื่องที่จะนําเสนอผลการศึกษาวิจัยในลําดับต่อไป

4.2 หลักการทางด้านสิทธิมนุษยชน และแนวความคิดเกี่ยวกับการถูกเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรม

ของผู้ที่มีอาการตาบอดสี

การนําเสนอผลการศึกษาวิจัยในข้อ 4.2 นี้เป็นการดําเนินการตามวัตถุประสงค์ของการวิจัยข้อที่ 2

คือ เพื่อศึกษาหลักการทางด้านสิทธิมนุษยชน และแนวความคิดเกี่ยวกับการถูกเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมของ
บุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี โดยใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหาจากแนวคิด ทฤษฎี และข้อมูลที่เกี่ยวข้อง และนําเสนอ
ผลการศึกษาวิจัยโดยแบ่งเป็น 2 หัวข้อ คือ 1) หลักการทางด้านสิทธิมนุษยชน และ 2) แนวความคิดเกี่ยวกับ

การถูกเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมของผู้ที่มีอาการตาบอดสี
4.2.1 หลักการทางด้านสิทธิมนุษยชน
สิทธิมนุษยชนเป็นสิทธิของมนุษย์ทุกคนบนโลกที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดและเป็นสากลไม่แบ่งแยก
เชื้อชาติ ชนชาติ ประเทศ เพศ ผิวพรรณ ภาษา ศาสนา วัฒนธรรม สติปัญญา ความสามารถ ฐานะทางเศรษฐกิจ
ที่จะดําเนินชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี มีอิสระ เสรีภาพ เสมอภาค มีชีวิตที่ดี มีสิทธิแสวงหาวัตถุปัจจัยมาดํารงชีพ ได้รับ

การยอมรับจากสังคมและการปฏิบัติจากรัฐอย่างเหมาะสม
4.2.1.1 ความเป็นมาของสิทธิมนุษยชน
จากการศึกษาทบทวนเอกสารที่เกี่ยวข้อง พบว่า คําว่า สิทธิมนุษยชน ในอดีต

ยังไม่เป็นที่แพร่หลายมากนัก จนกระทั่งมีการก่อตั้งองค์การสหประชาชาติแล้วจึงได้ถูกนํามาใช้อย่างแพร่หลาย
ทั้งในระดับภูมิภาคและในระดับนานาชาติ ซึ่งในกฎบัตรสหประชาชาติ กล่าวถึงสิทธิมนุษยชนไว้หลายแห่งใน
อารัมภบท เช่น ข้อความที่กล่าวถึงความมุ่งหมายของสหประชาชาติไว้ว่า “เพื่อเป็นการยืนยันความเชื่อในสิทธิ
ขั้นพื้นฐานของความเป็นมนุษย์ ในศักดิ์ศรีและคุณค่าของมนุษยชาติ To Reaffirm Faith in Fundamental

Human Rights, in the Dignity and Worth of the Human Person….” (United Nation Organization, 2012)
ในตัวกฎบัตรสหประชาชาติได้เพียงกล่าวถึงสิทธิมนุษยชนไว้ในที่ต่างๆ ในอารัมภบทเท่านั้น มิได้มีคํานิยามหรือ
คําอธิบายเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนแต่อย่างใด ในทางวิชาการจึงมีการพยายามอธิบายคําปรารภของปฏิญญาสากล
ว่าด้วยสิทธิมนุษยชนที่ว่า “โดยที่การยอมรับนับถือเกียรติศักดิ์ประจําตัวและสิทธิเท่าเทียมกันและโอนมิได้ของ

บรรดาสมาชิกทั้งหลายแห่งครอบครัวมนุษยชนเป็นหลักการแห่งอิสรภาพ ความยุติธรรมและสันติภาพโลก” นั้น
หมายถึงสิทธิมนุษยชนเป็นสิทธิประจําตัวของมนุษย์ทุกคน เพราะทุกคนมีศักดิ์ศรี มีเกียรติศักดิ์ประจําตัว สิทธิ
มนุษยชนไม่สามารถโอนให้แก่กันได้ แต่นักปฏิบัติการสิทธิมนุษยชน ให้คําอธิบายว่า สิ่งจําเป็นสําหรับคนทุกคน
ที่ต้องได้รับในฐานะที่เป็นคน ทําให้คนคนนั้นมีชีวิตมีความเหมาะสมแก่ความเป็นคนและสามารถมีการพัฒนา

ตนเองได้คือ “สิทธิมนุษยชน” (กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ, 2555)