Page 48 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง โครงการศึกษาวิจัยปัญหาการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมของบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี
P. 48

39



                  2.5 ความเป็นธรรมในสังคม (Social Equity)

                            ความเป็นธรรมในสังคมเป็นแนวคิดที่ว่าด้วยความเป็นธรรมในทุกมิติของสังคม มิใช่เพียงแค่

                  มิติทางด้านกฎหมายเท่านั้น ซึ่งความเป็นธรรมทางสังคมในตัวของมันเอง ก็ตีความได้หลายความหมาย
                  อาจหมายถึงการปฏิบัติต่อกันอย่างเป็นธรรม หรือการแบ่งปันกันอย่างเป็นธรรมก็ได้ ประเด็นเรื่องความเป็น
                  ธรรมทางสังคมนั้น เป็นทั้งปัญหาทางปรัชญาและมีความสําคัญในมิติต่างๆ เช่น การเมือง ศาสนา และสังคม
                  ปัจเจกบุคคลอาจต้องการอยู่ในสังคมที่มีความเป็นธรรมทั้งนั้น อย่างไรก็ดีแต่ละคนอาจมีอุดมการณ์เกี่ยวกับ

                  “ความเป็นธรรมในสังคม” ที่แตกต่างกัน
                            2.5.1 ความหมายของความเป็นธรรมในสังคม
                                  การให้นิยามหรือความหมายของความเป็นธรรมในสังคม (Social equity) ของนักวิชาการ
                  ทั้งหลายมีความแตกต่างหลากหลาย มุมหนึ่งอาจให้ความหมายของความเป็นธรรมในสังคม (Social equity)

                  ได้ว่า ความเป็นธรรมในสังคมเป็นรูปแบบ/ลักษณะในการบริหารจัดการความเท่าเทียม  (Fairness)  ยุติธรรม
                  (Justice)  และเสมอภาค  (Equitable)  ของทุกองค์กร/สถาบันในการรองรับ/สนับสนุนการบริการสาธารณะ
                  ทั้งในทางตรงหรือในนัยยะของพันธสัญญา (Contract) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายสาธารณะ (Public policy) ที่

                  รัฐจําต้องยึดถือหลักการดังกล่าวในการบริหารจัดการการแปลงนโยบายลงสู่การปฏิบัติที่เป็นรูปธรรม

                            2.5.2 แนวคิดและทฤษฎีความเป็นธรรมในสังคม
                                  แนวคิดความเป็นธรรมในสังคม (Social equity) เน้นการนิยามไปที่ลักษณะของความสัมพันธ์
                  ระหว่างรัฐซึ่งเป็นการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกันโดยรัฐในการบริหารจัดการ และประชาชนในการมีสิทธิในการ

                  ได้รับโอกาสที่เท่าเทียมและเป็นธรรมใน “การเข้าถึง”  (Access)  กระบวนการพัฒนาศักยภาพและความสามารถ
                  ของบุคคลทั้งร่างกายและจิตใจซึ่งจําเป็นต้องกําจัดอุปสรรคที่เป็นตัวกีดกันการเข้าถึงโอกาสนั้นๆ เช่น ความไม่เป็น
                  ธรรมของโอกาสในการเข้าถึงระบบเศรษฐกิจและการเมือง การศึกษาและการบริการสาธารณะขั้นพื้นฐาน เป็นต้น

                  โดยมีนัยยะในการใช้ครอบคลุมถึงกลุ่มบุคคลในทุกเพศสภาพ ทุกวัย ทุกลักษณะและทุกสถานภาพทางสังคม
                  กลุ่มบุคคลเหล่านี้จะสามารถเข้ามามีส่วนร่วมในการแบ่งปันผลประโยชน์จากการเข้าถึงโอกาสต่างๆ ในการ
                  พัฒนาคุณภาพชีวิต
                                  ดังนั้นความเป็นธรรมในสังคมจึงให้ความสําคัญกับการมีส่วนร่วมจากประชาชนทุกภาคส่วน

                  ในการสร้างกระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตร่วมกัน (Deutsch, 1975)
                                  ความเป็นธรรมในสังคม (Social equity) จะตั้งอยู่บนพื้นฐานของความยุติธรรม (Justness)
                  และความเที่ยงธรรม (Fairness) หากเปรียบเทียบในกรณีของรัฐบาลที่ต้องการที่จะดูแลแก้ปัญหาของประชาชน
                  ที่ทุกคนมีความแตกต่างหลากหลายทางสภาพปัญหาความต้องการและความจําเป็นในแบบเฉพาะ รัฐบาลควร

                  ก้าวข้ามผ่านความแตกต่างหลากหลายของการนับถือศาสนา ชนชั้น หลักความเชื่อ หรือเพศสภาพและลักษณะ
                  ต่างๆ ที่เป็นลักษณะเฉพาะที่แตกต่างกันอย่างใดอย่างหนึ่งของแต่ละบุคคลโดยมุ่งเน้นการดูแลแก้ปัญหารักษา
                  เยียวยาอย่างสอดคล้องกับสภาพการณ์หรือสถานการณ์นั้นๆ (Situation) (Olivia, 2011)
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53