Page 45 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง โครงการศึกษาวิจัยปัญหาการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมของบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี
P. 45

36



                  ออกไปใช้สิทธิเลือกตั้งด้วยการจัดสรรจุดเลือกตั้งสําหรับประชาชนอย่างเท่าเทียมทั่วถึงทั้งในและต่างประเทศ
                  คะแนนเสียงของประชาชนทุกคนมีค่าเท่ากัน มีความเท่าเทียมกันของผู้สมัครทั้งคุณสมบัติผู้สมัคร โอกาสหาเสียง
                  และวงเงินในการหาเสียง มีการปูองกันและปราบปรามการทุจริตในการเลือกตั้งอย่างไม่เลือกปฏิบัติ นอกจากนี้

                  ทุกคนยังมีความเท่าเทียมในการมีส่วนร่วมทางการเมืองในรูปแบบต่างๆ ตามที่กําหนดไว้ในรัฐธรรมนูญ เช่น
                  ความเท่าเทียมในการใช้สิทธิการเข้าชื่อเสนอกฎหมายหรือข้อบัญญัติท้องถิ่น การออกเสียงประชามติการเข้าชื่อ
                  ร้องขอให้ถอดถอนผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง การเข้าร่วมในกระบวนการรับฟังความคิดเห็นของประชาชน
                  เป็นต้น


                            2.4.5 หลักเกณฑ์ของหลักความเสมอภาคในสังคม
                                  หลักแห่งความเสมอภาคในสังคมเป็นหลักเกณฑ์ที่ต้องปฏิบัติแก่บุคคลทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน
                  แต่โดยการใช้หลักความเสมอภาคที่มีความหลากหลายในการปฏิบัติ เนื่องจากสาระสําคัญของข้อเท็จจริงที่แตกต่าง

                  กันไป ดังนั้นการปฏิบัติแก่บุคคลตามหลักความเสมอภาคย่อมแตกต่างกันไป ทั้งนี้ย่อมต้องเป็นความแตกต่างที่
                  ยอมรับได้ หลักเกณฑ์ในการปฏิบัติตามหลักความเสมอภาคเพื่อให้เกิดความยุติธรรมมีดังต่อไปนี้
                                  2.4.5.1 หลักเกณฑ์ของการปฏิบัติให้เท่าเทียมกันหรือข้อห้ามเลือกปฏิบัติตามหลักความ
                  เสมอภาค

                                         หลักแห่งความเสมอภาคได้ปรากฏเป็นที่ยอมรับและนําไปปฏิบัติซึ่งมีผลเป็นการ
                  ผูกพันองค์กรของรัฐที่จะต้องเคารพและปฏิบัติตาม โดยในการปฏิบัติตามหลักการนี้ มีหลักเกณฑ์กว้างๆ ดังนี้
                                         1) ต้องใช้กฎเกณฑ์อันเดียวกันกับทุกคน เว้นแต่ว่าสถานการณ์แตกต่างกันไป
                                           หลักเกณฑ์ทั่วไปของการปฏิบัติคือต้องใช้กฎเกณฑ์เดียวกันในสถานการณ์เดียวกัน

                  เว้นแต่ว่าสถานการณ์นั้นแตกต่างออกไป จึงเป็นการต้องห้ามแก่ผู้บัญญัติกฎเกณฑ์ที่จะต้องไม่ออกกฎเกณฑ์ให้
                  มีผลไม่เสมอภาคแก่บุคคล เหตุการณ์ที่เหมือนกันหรือที่เหมือนกันในสาระสําคัญนั้นต้องได้รับการปฏิบัติโดย
                  กฎเกณฑ์เช่นเดียวกัน แต่หากมิใช่เรื่องที่มีสภาพการณ์อย่างเดียวกันก็สามารถปฏิบัติให้แตกต่างกันได้
                                           ดังนั้นกฎเกณฑ์ที่มาบังคับใช้แก่บุคคล ซึ่งออกโดยฝุายนิติบัญญัติหรือฝุาย

                  บริหารย่อมมีเนื้อหา รายละเอียด และผลบังคับที่แตกต่างกันไปได้ เช่น ความเสมอภาคในการได้รับบริการ
                  สาธารณะจากรัฐ ประชาชนทุกคนสามารถใช้บริการรถเมล์ของรัฐอย่างเสมอภาคทุกคน ซึ่งเป็นหลักความเสมอ
                  ภาคอย่างกว้างๆ อีกตัวอย่างหนึ่งคือ การที่รัฐกําหนดราคาตั๋วรถไฟเป็นชั้นหนึ่ง ชั้นสองและชั้นสามตามปัจจัย

                  ทางเศรษฐกิจของแต่ละคนที่แตกต่างกันไปตามที่รัฐธรรมนูญได้บัญญัติรับรองว่าบุคคลย่อมเสมอภาคกันใน
                  กฎหมายและได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายเท่าเทียมกัน
                                         2) การใช้กฎเกณฑ์ที่แตกต่างกันนั้นต้องมีความสัมพันธ์กับสาระสําคัญของ
                  กฎเกณฑ์นั้น
                                        การใช้กฎเกณฑ์ที่แตกต่างกันนั้นต้องคํานึงถึงสาระสําคัญของกฎเกณฑ์ คือกฎเกณฑ์

                  ที่จะนํามาใช้ต้องมีความสัมพันธ์กับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น ถึงแม้จะอยู่ในสถานะที่เหมือนกัน แต่ข้อเท็จจริงอัน
                  เป็นสาระสําคัญนั้นแตกต่างกันแล้วกฎเกณฑ์ที่นํามาใช้บังคับนั้นต้องแตกต่างกันไปด้วย แต่ถ้าเป็นข้อเท็จจริงที่
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50