Page 33 - รายงานการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง ปัญหาและมาตรการทางกฎหมายในการรับรองและคุ้มครองสิทธิในความเป็นอยู่ส่วนตัว

๑๘

ของบุคคล (une obligation négative) แล้ว รัฐภาคียังมีหน้าที่ที่จะต้องด่าเนินการให้ปัจเจกชนทุกคน
๒๔
ที่อยู่ภายใต้อ่านาจแห่งรัฐของตนเคารพต่อสิทธิดังกล่าวด้วยเช่นกัน (une obligation positive)
ศาลแห่งยุโรปด้านสิทธิมนุษยชนได้รับรองแนวความเห็นดังกล่าวไว้อย่างชัดแจ้งในหลายคดี
๒๕
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคดี Marckx c/Belgique ศาลแห่งยุโรปได้รับรองการด่ารงอยู่ของสิทธิของ

บุคคลที่จะได้รับการเคารพในชีวิตส่วนตัวและชีวิตครอบครัวในความสัมพันธ์ระหว่างเอกชนด้วยกัน
๒๖
และในคดี X. et Y. c/ Pays-Bas ศาลแห่งยุโรปได้ยืนยันหลักการตีความอย่างกว้างเกี่ยวกับสิทธิของ
บุคคลที่จะได้รับการเคารพในชีวิตส่วนตัวของตน โดยศาลได้ย้่าเตือนว่าหากข้อ ๘ ของอนุสัญญา
แห่งยุโรปมีเจตนารมณ์ส่าคัญเพื่อคุ้มครองเอกชนต่อการถูกแทรกแซงตามอ่าเภอใจขององค์กรของรัฐ

บทบัญญัติดังกล่าวมิได้จ่ากัดขอบเขตอยู่แต่เพียงการก่าหนดห้ามมิให้รัฐภาคีกระท่าการแทรกแซงเช่นนั้น
อันเป็นข้อผูกพันที่จะไม่กระท่าการ (un engagement négatif) แต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น รัฐภาคียังมี

หน้าที่จะต้องด่าเนินมาตรการที่เหมาะสม(des obligations positives) เพื่อให้สิทธิของบุคคลในชีวิตส่วนตัว

๒๗
และในชีวิตครอบครัวได้รับการเคารพอย่างแท้จริงอีกด้วย ซึ่งอาจครอบคลุมไปถึงการก่าหนดมาตรการ
ที่มุ่งหมายให้สิทธิดังกล่าวของบุคคลได้รับการเคารพแม้ในความสัมพันธ์ระหว่างเอกชนด้วยกันเอง

มาตรการเช่นนั้นมิได้จ่ากัดแต่เพียงมาตรการคุ้มครองทางแพ่ง (des mesures civiles) แต่เพียงอย่างเดียว

หากแต่ควรจะครอบคลุมไปถึงการก่าหนดบทลงโทษทางอาญา (des infractions pénales) ส่าหรับการ
ก่อให้เกิดความเสียหายที่ร้ายแรง ต่อสิทธิเสรีภาพในชีวิตส่วนตัวของบุคคลด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

การก่อให้เกิดความเสียหายต่อสิทธิเสรีภาพในความสัมพันธ์ทางเพศ (les atteintes à la liberté des

relations sexuelles)
(๒) เงื่อนไขเกี่ยวกับการกระท าขององค์กรของรัฐอันเป็นการแทรกแซง

สิทธิในชีวิตส่วนตัวของบุคคล
การด่าเนินมาตรการของเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือองค์กรของรัฐอันมีผล

เป็นการแทรกแซงสิทธิในชีวิตส่วนตัวของบุคคลจะถือเป็นการกระท่าที่ชอบด้วยกฎหมายอันเข้าข้อยกเว้น

ตามนัยแห่งวรรคสองของข้อ ๘ ของอนุสัญญาแห่งยุโรปว่าด้วยการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพ
ขั้นพื้นฐานได้นั้น การด่าเนินมาตรการนั้นจะต้องเป็นไปตามเงื่อนไขส่าคัญสามประการ ได้แก่

๒๔
M.-A. EISSEN, La Convention et les devoirs de l’individu d ans la protection internationale
des droits de l’homme dans le cadre européen, 1967, p. 176-177.
๒๕
Arrêt Marckx c/Belgique du 13 juin 1979, N° 31de la série A des publications de la Cour, ใน
www.coe.int และใน Olivier de Schutter and Sébastien Van Drooghenbroeck, Droit international des droits de

l’homme devant la juge national, Collection Les grands arrêts de la jurisprudence beldge, De Boeck et
Larcier s.a.Bruxelles, 1999.
๒๖
Arrêt X. et Y. c/Pays-Bas du 26 mars 1985, de la série A, N° 91de la série A des publications de la
Cour. V. G. COHEN-JONATHAN, La Convention européenne des droits de l’homme, p. 373.
๒๗
Arrêt Airey du 9 octobre 1979, Volume n° 32 de la série A, p. 17.