Page 265 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ
P. 265

250  ภาษาเพศในสังคมไทย: อํานาจ สิทธิ และสุขภาวะทางเพศ

                               เมียเดียว หรือการมีเพศสัมพันธกับคู (ตางเพศ) เพียงคนเดียวตลอดไป
                               ไมเปลี่ยนคูไปเรื่อยๆ หรือมีเพศสัมพันธกับหลายๆ คน รวมทั้งตองไมนิยมสลับคู
                               หรือแลกเปลี่ยนคูนอน และที่สําคัญเพศสัมพันธที่ดีควรตองมีพื้นฐานมาจาก

                               ความรักดวย ไมใชเพศสัมพันธเพื่อตอบสนองอารมณความรูสึกทางรางกาย
                               เพียงอยางเดียว โดยสังคมไดใหการรับรองการมีคูเพียงคนเดียว และการมี
                               เพศสัมพันธบนพื้นฐานของความรักผานทางวัฒนธรรมประเพณี และสถาบัน
                               การแตงงาน การมีเพศสัมพันธในรูปแบบอื่นๆ เชน การซื้อขายบริการทางเพศ

                               ซึ่งเปนเพศสัมพันธที่มีเงินตราเปนสื่อกลางในการแลกเปลี่ยน คานิยมการมี
                               “กิ๊ก” หรือ การสลับสับเปลี่ยนคูนอนอยาง “สวิงกิ้ง”  จึงเปนคานิยมทางเพศ
                               ที่ถูกจัดวา “เลว” และเปนปญหาของสังคม


                                     4. การมีเพศสัมพันธตองเปนไปเพื่อการผลิตทายาทสืบทอด
                               เผาพันธุเทานั้น
                                     ในระบบเพศวิถีของรักตางเพศที่ใหความสําคัญกับการแตงงาน และ
                               การครองคูแบบผัวเดียวเมียเดียว นอกจากจะหลอหลอมใหคนเชื่อวาเรื่องเพศ

                               และเรื่องความรักควรเปนสิ่งที่มาดวยกันแลว เปาหมายสูงสุดของการมี
                               เพศสัมพันธที่ดีที่สังคมใหคุณคาเหนือกวาการมีเพศสัมพันธเพื่อความสุข
                               ความพึงพอใจทางเพศสวนบุคคล ก็คือ การมีเพศสัมพันธเพื่อการสืบพันธุ หรือ
                               เพื่อผลิตทายาทที่จะสืบทอดเชื้อสายของวงศตระกูลตอไป ซึ่งในเวลาเดียวกัน

                               ถือเปนการเพิ่มจํานวนพลเมืองใหกับประเทศชาติดวย ดังนั้นรูปแบบเพศวิถีใด
                               ก็ตามที่ไมเปนไปเพื่อการผลิตสมาชิกใหมใหกับสังคม ก็จะถูกมองวาเปนเพศวิถี
                               ในระดับต่ํากวา หรือถูกตีตราวาเปนเพศวิถีที่ “เบี่ยงเบนไปจากบรรทัดฐาน
                               ของสังคม” หรือเปนเพศวิถีที่ “ผิดปกติ” ที่ควรตองไดรับการบําบัดรักษา

                               หรือกําจัดใหพนไปจากสังคม รูปแบบของเพศวิถีที่ถูกเบียดขับใหกลายเปน
                               เพศวิถีชายขอบนี้ ไดแก การมีเพศสัมพันธระหวางคนรักเพศเดียวกัน การ
                               ซื้อขายบริการทางเพศ การสลับคู (สวิงกิ้ง) การมีเพศสัมพันธทางทวารหนัก
                               การชวยตัวเอง การใชปาก เปนตน

                                     กลาวโดยสรุปก็คือ ระบบความหมายความเชื่อเรื่องเพศกระแสหลักของ
                               สังคมไทย เปนระบบความคิดความเชื่อเรื่องเพศที่ใหคุณคากับระบบ 2 เพศภาวะ
                               1 เพศวิถี คือการมีเพศสัมพันธกับบุคคลเพศตรงขามเพื่อการสืบพันธุ ภายใต


                                                   สุไลพร ชลวิไล, พิมพวัลย บุญมงคล
   260   261   262   263   264   265   266   267   268   269   270