Page 264 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ

บทสงทาย 249

อยางไรก็ตามสังคมยังคาดหวังกับผูหญิงอีกดวยวา ผูหญิงควรตอง
แตงงานมีครอบครัว มีลูก จึงจะถือวาเปนผูหญิงที่สมบูรณ ผูหญิงซึ่งถึงวัยที่
ควรจะแตงงานแลวยังไมไดแตงงาน ก็จะถูกสังคมติฉินนินทาวา จะตองเปน

ผูหญิงที่ขาดคุณสมบัติอะไรบางอยางไปแนๆ ถึงไดไมมีผูชายคนไหนอยาก
แตงงานดวย โดยมีคําศัพทในเชิงตําหนิผูหญิงที่ไมไดแตงงาน หรือไมมีคูเมื่อถึง
วัยที่เหมาะสมวา “ขึ้นคาน”
ยิ่งในบริบทเรื่องเพศวิถีแบบรักตางเพศ ยิ่งจะเห็นถึงอํานาจในเรื่องเพศ

ที่ผูชายอยูเหนือผูหญิงอยางชัดเจนมาก นั่นคือ การมองวาผูชายควรเปน
ผูเชี่ยวชาญ หรือมีประสบการณในเรื่องเพศ ผูชายตองทําหนาที่เปนฝายรุก เปน
ผูนําในเรื่องบนเตียงนอน โดยเปาหมายหลักของการมีเพศสัมพันธอยูที่การ
“เสร็จ” ของผูชาย หรือการหลั่งน้ําอสุจิหลังบรรลุถึงจุดสุดยอดทางเพศ
ขณะเดียวกันสําหรับผูชายบางคนพวกเขายังเชื่อวาการที่ผูหญิงจะ “เสร็จ” หรือ

“ไมเสร็จ” ขึ้นอยูกับประสบการณและความชํานาญในเรื่องเพศของเขา
มากกวาประสบการณ หรือการมีสวนรวมในเพศสัมพันธของผูหญิงดวย การที่
ผูชายจะมีอารมณทางเพศแบบ “หื่น” หรือการผลิตและการบริโภค “สื่อโป”
เพื่อกระตุนเราอารมณทางเพศของผูชาย รวมถึงการซื้อบริการทางเพศจาก

“โสเภณี” และการ “ขึ้นครู” ลวนแตเปนสวนหนึ่งของวัฒนธรรมทางเพศมีผูชาย
เปนศูนยกลางทั้งสิ้น
สําหรับในบริบทเพศวิถีของคนรักเพศเดียวกัน อิทธิพลของการใหคุณคา
กับความเปนชายเหนือความเปนหญิง คลายกันกับเพศวิถีของคนรักตางเพศ
ตรงที่ผูที่สวมบทบาทเปนชาย เชน ทอม หรือเกยคิง มักแตงตัว หรือมีกิริยาทาทาง

การแสดงออกเปนชาย และแสดงบทบาทเปนฝายรุกในการมีเพศสัมพันธ
นอกจากนั้นในแวดวงของหญิงรักเพศเดียวกันที่แบงบทบาทคูความสัมพันธเปน
แบบทอม-ดี้ ก็ยังอาจมองความเจาชูของทอม เชนเดียวกับที่สังคมมีคานิยมตอ

ผูชายเจาชูดวย

3. การมีคูเพียงคนเดียว และเพศสัมพันธที่ดีควรมีความรักเปน
องคประกอบ
นอกจากเรื่องของเพศวิถีแบบรักตางเพศแลว เพศวิถีที่สังคมใหการ
ยอมรับวาเปนเพศวิถีในแบบที่ “ดี” ก็คือ รูปแบบความสัมพันธแบบผัวเดียว

สุไลพร ชลวิไล, พิมพวัลย บุญมงคล