Page 314 - รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาวิจัยเพื่อจัดทำข้อเสนอแนะนโยบายหรือมาตรการเพื่อคุ้มครองและส่งเสริมสิทธิของผู้สูงอายุ: กรณีการเลือกปฏิบัติในผู้สูงอายุ
P. 314

256 | รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ (Final Report)

             ความผิดซ้ าขึ้นมาอีก เนื่องจากมาตรการทางอาญามีเจตนารมณ์ในการลงโทษผู้กระท าความผิด มิได้เน้นการ
             แก้ไขฟื้นฟูผู้กระท าหรือปกป้องผู้ถูกกระท าจากความรุนแรง ดังนั้นการที่มีกฎหมายเฉพาะที่สามารถคุ้มครอง
             ผู้ถูกกระท าความรุนแรงจึงเป็นมาตรการที่เหมาะสม เพราะสามารถก าหนดรูปแบบ วิธีการ ขั้นตอนที่แตกต่าง

             จากการลงโทษในคดีอาญาทั่วไป ทั้งยังช่วยให้ผู้กระท าความผิดมีโอกาสในการกลับตัว ยับยั้งการกระท า
             ความผิดมิให้เกิดขึ้นซ้ าและเป็นการสร้างความสัมพันธ์อันดีในครอบครัว ช่วยด ารงให้สถาบันครอบครัวมั่นคงอยู่
             ต่อไปได้
                       ซึ่งเมื่อท าการศึกษากฎหมายฉบับนี้เห็นได้ว่าผู้ถูกกระท าความรุนแรงในครอบครัว โดยเฉพาะ

             ผู้สูงอายุ จะได้รับประโยชน์จากกฎหมายฉบับนี้อย่างมาก เนื่องจากกฎหมายฉบับนี้มีข้อก าหนดหลายประการ
             ในการให้เจ้าหน้าที่ของรัฐสามารถให้การช่วยเหลือผู้ถูกกระท าความรุนแรง รวมถึงการเปิดโอกาสให้มีการ
             ก าหนดมาตรการเยียวยาชั่วคราวเพื่อคุ้มครองบุคคลที่เสี่ยงที่จะได้รับผลกระทบจากความรุนแรง แต่อย่างไรก็
             ตามช่องว่างของกฎหมายฉบับนี้ยังมีอยู่ทั้งในประเด็นของการให้น้ าหนักกับการไกล่เกลี่ยและวิธีการยุติความ

             ขัดแย้ง รวมถึงกฎหมายฉบับนี้มุ่งเน้นการรักษาสถาบันครอบครัวเป็นหลัก ไม่ได้ค านึงถึงผลกระทบทางสิทธิ
             มนุษยชนของผู้สูงอายุ ซึ่งอาจเป็นสาเหตุส าคัญที่ท าให้ผู้ถูกกระท าด้วยความรุนแรงมีโอกาสที่จะต้องเผชิญกับ
             ความรุนแรงได้อีก และด้วยแนวคิดการรักษาสถาบันครอบครัวส่วนนี้ ท าให้ผู้เป็นพนักงานเจ้าหน้าที่ ต ารวจ
             อัยการหรือศาลมองว่าปัญหาความรุนแรงที่เกิดขึ้นต่อผู้สูงอายุ เป็นปัญหาส่วนตัวหรือปัญหาครอบครัว

             ความคิดดังกล่าวจึงอาจเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาวิธีการใหม่ ๆ ที่จ าเป็นต่อการแก้ไขปัญหาความรุนแรงใน
                                     267
             ครอบครัวได้อย่างมีประสิทธิภาพ
                          (2.2.4) ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

                          ประมวลกฎหมายฉบับนี้ เป็นกฎหมายเอกชนที่ว่าด้วยเรื่องสิทธิและหน้าที่และความสัมพันธ์
             ของเอกชนต่อเอกชนที่เกิดขึ้นตลอดชีวิต ตั้งแต่แรกเกิดจนตาย โดยในบรรพที่ 1 นั้น เป็นบทบัญญัติที่กล่าวถึง
             สิทธิ หน้าที่ของบุคคล รวมถึงการบัญญัติเรื่องการดูแลและจัดการทรัพย์สินของบุคคลไร้ความสามารถและ
             เสมือนไร้ความสามารถ ซึ่งในกรณีที่บุคคลไร้ความสามารถหรือเสมือนไร้ความสามารถนั้นเป็นบุคคลที่มีอายุ 60

             ปีขึ้นไป กล่าวคือเป็นผู้สูงอายุ ซึ่งบทบัญญัติที่น ามาใช้ในการคุ้มครองสิทธิและป้องกันแก้ไขปัญหาความรุนแรง
             และการละเมิดในผู้สูงอายุ ในมาตรา 28  อันเป็นบทบัญญัติที่ให้ความคุ้มครองผู้สูงอายุที่ไร้ความสามารถโดย
             ให้อยู่ในความดูแลของผู้อนุบาล เช่นเดียวกันกับมาตรา 32 ที่ให้ความคุ้มครองผู้สูงอายุที่เป็นคนเสมือนไร้
                                                268
             ความสามารถโดยให้อยู่ในความดูแลของผู้พิทักษ์
                          โดยบทบัญญัติดังกล่าวเป็นการบัญญัติป้องกันการที่ผู้สูงอายุถูกละเมิดสิทธิในเรื่องของ
             ทรัพย์สิน อย่างไรก็ตามกลับไม่ปรากฏมาตรการหรือหลักกฎหมายใดในการก ากับดูแล หรือตรวจสอบผู้ที่ท า
             หน้าที่เป็นผู้พิทักษ์หรือผู้อนุบาล


                  267 จาก “การใช้ความรุนแรงในครอบครัว: กฎหมายช่วยได้”, โดย ส านักวิชาการ ส านักงานเลขาธิการสภา
             ผู้แทนราษฎร, 2558, เอกสารวิชาการอิเล็กทรอนิกส์, หน้า 9-10.
                  268 จาก ศึกษาวิจัยมาตรการกลไกป้องกันการละเมิดสิทธิผู้สูงอายุ (น.2-8), โดย เดชา สังขวรรณ, 2560, กรุงเทพฯ:
             ส านักงานศูนย์วิจัยและให้ค าปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
   309   310   311   312   313   314   315   316   317   318   319