Page 132 - รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการจัดทำข้อเสนอแนะ มาตรการหรือแนวทางในการเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติงานตามพระราชบัญญัติสัญชาติ (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2555 เพื่อส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชน
P. 132
125
บทที่ 5 บทวิเคราะห์ปัญหาการคืนสัญชาติไทยของคนไทยพลัดถิ่น
จากข้อมูลปัญหาการขอคืนสัญชาติไทยของคนไทยพลัดถิ่นที่ค้นพบในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
ชุมพร ระนองและพังงาในบทที่ 4 กล่าวได้ว่านับตั้งแต่ก่อนเริ่มมีการบังคับใช้พระราชบัญญัติสัญชาติ
(ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2555 และกฎกระทรวงการพิสูจน์และการรับรองความเป็นคนไทยพลัดถิ่น พ.ศ. 2555 จนถึง
ปัจจุบัน ในภาพรวมกลุ่มคนไทยพลัดถิ่นยังคงประสบปัญหาในการขอคืนสัญชาติไทย นับตั้งแต่ปัญหาที่เกิดจาก
ตัวของคนไทยพลัดถิ่นเอง (เจ้าของปัญหา) ไปจนถึงข้อจำกัดในการดำเนินงานตามหน้าที่ของหน่วยงานรัฐทั้งใน
ระดับท้องที่และส่วนกลาง อันทำให้กระบวนการขอคืนสัญชาติไทยของกลุ่มคนไทยพลัดถิ่นเกิดความล่าช้า
และกินระยะยาวเวลานานตั้งแต่ 1-10 ปี ซึ่งเกินกว่าระยะเวลาที่กฎหมายกำหนด โดยพบประเด็นปัญหา
ที่สำคัญดังนี้
5.1 ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
5.1.1 พระราชบัญญัติสัญชาติ (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2555
นับตั้งแต่มีการบังคับใช้พระราชบัญญัติสัญชาติ (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2555 และกฎกระทรวงการพิสูจน์
และการรับรองความเป็นคนไทยพลัดถิ่น พ.ศ. 2555 จนถึงปัจจุบัน พบปัญหาดังนี้
ปัญหาเรื่องคำนิยาม “คนไทยพลัดถิ่น” ตามมาตรา 4
“คนไทยพลัดถิ่น” หมายความว่าผู้ซึ่งมีเชื้อสายไทยที่ต้องกลายเป็นคนในบังคับของประเทศอื่นโดย
เหตุอันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงอาณาเขตของราชอาณาจักรไทยในอดีตซึ่งปัจจุบันผู้นั้นมิได้ถือสัญชาติของ
ประเทศอื่น และได้อพยพเข้ามาอยู่อาศัยในประเทศไทยเป็นระยะเวลาหนึ่งและมีวิถีชีวิตเป็นคนไทย โดยได้รับ
การสำรวจจัดทำทะเบียนตามกฎหมายว่าด้วยการทะเบียนราษฎร ภายใต้หลักเกณฑ์และเงื่อนไขที่
คณะรัฐมนตรีกำหนดหรือเป็นผู้ซึ่งมีลักษณะอื่นทำนองเดียวกันตามที่กำหนดในกฎกระทรวง”
หากพิจารณาถึงเบื้องหลังการออกกฎหมายจะพบว่า บุคคลที่เป็นกลุ่มเป้าหมายตามกฎหมายดังกล่าว
จะได้แก่ ผู้อพยพเชื้อสายไทยจากจังหวัดเกาะกง กัมพูชา (เข้ามาก่อนวันที่ 15 พฤศจิกายน 2520) ผู้หลบหนี
เข้าเมืองเชื้อสายไทย จังหวัดเกาะกง กัมพูชา (เข้ามาก่อนวันที่ 20 พฤศจิกายน 2520) ผู้หลบหนีเข้าเมืองเชื้อ
สายไทย จากจังหวัดเกาะกง กัมพูชา (ที่เข้ามาก่อนวันที่ 9 มีนาคม 2519) ผู้พลัดถิ่นสัญชาติพม่าเชื้อสายไทย
และผู้พลัดถิ่นสัญชาติพม่าเชื้อสายไทย ที่เข้ามาหลังวันที่ 9 มีนาคม 2519 และกลุ่มบุคคลประเภทของคนเชื้อ
สายไทยที่ได้รับการสำรวจตามยุทธศาสตร์การจัดการปัญหาสถานะและสิทธิตามมติคณะรัฐมนตรีวันที่ 18
มกราคม 2548 เท่านั้น
ทำให้บทนิยามความหมายของคนพลัดถิ่นดังกล่าว ยังคงมีข้อกังขาเกี่ยวกับความหมายของคนไทย
พลัดถิ่นว่า “ผู้ซึ่งมีเชื้อสายไทยที่ต้องกลายเป็นคนในบังคับของประเทศอื่นโดยเหตุอันเกิดจากการเปลี่ยนแปลง
อาณาเขตของราชอาณาจักรไทยในอดีต” จะต้องย้อนไปถึงอดีตแค่ไหนเพียงใด และหากมีคนไทยพลัด
ถิ่นที่อาศัยอยู่ในประเทศไทยและสามารถพิสูจน์ถึง ความเป็นมา ประวัติศาสตร์ วิถีชีวิตของการเป็นคนไทยใน
อดีตได้นั้น จะหมายความรวมว่าเป็นคนไทยพลัดถิ่นตามความหมายดังกล่าวหรือไม่ หรือจะถูกถือว่า “เป็นผู้ซึ่ง