Page 106 - รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาวิจัย เรื่อง การประเมินข้อมูลพื้นฐานระดับชาติด้านธุรกิจและสิทธิมนุษยชน : นโยบาย กฎหมาย และมาตรการที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนของประเทศ
P. 106
(7) ประโยชน์ทดแทนในกรณีว่างงาน ยกเว้นผู้ประกันตนตามมาตรา 39
สิทธิได้รับประโยชน์ทดแทนตามวรรคหนึ่งไม่อาจโอนกันได้ และไม่อยู่ในความรับผิดแห่งการบังคับคดี
ผู้ที่เป็นผู้ประกันตนตามกฎหมายฉบับนี้ หมายความว่า ผู้ซึ่งจ่ายเงินสมทบอันก่อให้เกิดสิทธิได้รับ
ประโยชน์ทดแทนตาม พ.ร.บ. นี้ โดยกฎหมายกำหนดให้ ลูกจ้างซึ่งมีอายุไม่ต่ำกว่าสิบห้าปีบริบูรณ์และไม่เกิน
หกสิบปีบริบูรณ์เป็นผู้ประกันตน และหากเมื่อมีอายุครบหกสิบปีบริบูรณ์ และยังเป็นลูกจ้างของนายจ้างซึ่งอยู่
ภายใต้บังคับแห่ง พ.ร.บ. นี้ ให้ถือว่าลูกจ้างนั้นเป็นผู้ประกันตนต่อไป
การเป็นผู้ประกันตนอีกกรณีหนึ่ง ผู้ประกันตนสามารถเป็นผู้ประกันตนตามประสงค์เพื่อรับประโยชน์
ทดแทนบางประเภทตาม พ.ร.บ. ฉบับนี้ ได้แก่ ผู้ที่เคยประกันตนไว้และได้จ่ายเงินสมทบแล้วไม่น้อยกว่า 12
เดือน และต่อมาสิ้นสภาพการเป็นลูกจ้างซึ่งประสงค์จะเป็นผู้ประกันตนต่อไป หรือ กรณีบุคคลซึ่งไม่ได้เป็น
ลูกจ้างผู้ประกันตนตามมาตรา 33 แห่ง พ.ร.บ. นี้สามารถสมัครเข้าเป็นผู้ประกันตนได้ ซึ่งหลักเกณฑ์และอัตรา
การจ่ายเงินสมทบของผู้ประกันตน ประเภทของประโยชน์ทดแทนที่จะได้รับตลอดจนหลักเกณฑ์และเงื่อนไข
แห่งสิทธิในการรับประโยชน์ทดแทน ให้ตราเป็นพระราชกฤษฎีกา
ในส่วนของการขอรับประโยชน์ทดแทน มาตรา 56 กำหนดให้ ผู้ประกันตนหรือบุคคลอื่นใดเห็นว่า
26
ตนมีสิทธิได้รับประโยชน์ทดแทน และประสงค์จะขอรับประโยชน์ทดแทนนั้น ให้ยื่นคำขอรับประโยชน์ทดแทน
ต่อสำนักงานประกันสังคมตามระเบียบที่เลขาธิการกำหนด ภายใน 2 ปีนับแต่วันที่มีสิทธิ และให้เลขาธิการ
หรือผู้ซึ่งเลขาธิการมอบหมายพิจารณาสั่งการโดยเร็ว
ในกรณียื่นคำขอรับประโยชน์ทดแทนเกินระยะเวลาที่กำหนดไว้ ผู้ยื่นคำขอต้องแสดงเหตุผลและความ
จำเป็นที่ไม่อาจยื่นภายในกำหนดเวลาดังกล่าวต่อเลขาธิการ หากเลขาธิการเห็นว่ามีเหตุผลและความจำเป็น
เพียงพอ ให้รับคำขอนั้นไว้พิจารณา
ในกรณีที่มีการสั่งจ่ายประโยชน์ทดแทนตามวรรคหนึ่งเป็นตัวเงิน และได้แจ้งให้ผู้ประกันตนหรือบุคคล
ซึ่งมีสิทธิทราบแล้ว ให้ผู้ประกันตนหรือบุคคลซึ่งมีสิทธิมารับเงินดังกล่าวโดยเร็ว หากไม่มารับภายในสองปีนับ
แต่วันที่ได้รับแจ้งจากสำนักงาน ให้เงินนั้นตกเป็นของกองทุน
แม้ว่าแรงงานข้ามชาติจะได้รับการคุ้มครองสิทธิแรงงานด้านต่าง ๆ อย่างเท่าเทียมกับแรงงานไทย แต่
การทำงานของแรงงานข้ามชาติในไทยจะมีกฎหมายที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม ได้แก่ พระราชกำหนด การบริหาร
จัดการการทำงานของคนต่างด้าว พ.ศ. 2560 พระราชกำหนดการบริหารจัดการการทำงานของคนต่างด้าว
(ฉบับที่ 2) พ.ศ.2561 นอกจากนี้ ในกรณีแรงงานไทยที่ไปทำงานในต่างประเทศจะมี พระราชบัญญัติจัดหางาน
และคุ้มครองคนหางาน พ.ศ. 2528 (2552) คุ้มครองเพิ่มเติมด้วย อนึ่ง กฎหมายที่ใช้บังคับเพิ่มเติมกับแรงงาน
ข้ามชาติไม่เข้าข่ายการเลือกปฏิบัติบนฐานของสัญชาติ เนื่องจากเป็นหลักปฏิบัติที่เป็นสากล กล่าวคือ ทุก
ประเทศมีการตรากฎหมายหรือกฎเกณฑ์เพิ่มเติมเกี่ยวกับการทำงานของแรงงานที่ไม่ใช่สัญชาติตน เช่น กรณี
26 มาตรา 56 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2533
46
