Page 529 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 529

505


                   แล๎ว หลักความเสมอภาคผูกพันผู๎ใช๎อํานาจรัฐทั้งหมด กลําวคือ องค์กรฝุายบริหาร ตุลาการ และนิติบัญญัติ

                   สําหรับเอกชนนั้น มีความอิสระในการกํอให๎เกิดนิติสัมพันธ์ตํอกันซึ่งเป็นไปตามหลักในการให๎ความเคารพตํอ
                   ความเป็นอิสระของเอกชน จึงไมํนําหลักความเสมอภาคมาใช๎กับเอกชน แตํการใช๎อํานาจของเอกชนในเรื่อง

                   ใดที่เอกชนมีอํานาจในการกําหนดเรื่องใดเรื่องหนึ่งอันมีผลตํอบุคคลอื่น เชํน สิทธิในการกําหนดอัตราจ๎าง

                   เชํนนี้เอกชนนั้นต๎องผูกพันตํอรัฐธรรมนูญ หรือในกรณีการใช๎บทบัญญัติของกฎหมายแพํงนั้น หลักความ
                   เสมอภาคเข๎ามามีผลในทางอ๎อม โดยเฉพาะเสรีภาพในการทําสัญญาอันเป็นหลักพื้นฐาน แตํกรณีบุคคลที่
                                                                                                 535
                   เป็นผู๎ผูกขาดในการให๎บริการหรือผลิตสินค๎ากรณีนี้เชํนนี้ต๎องคํานึงถึงหลักความเสมอภาคด๎วย  ดังนั้นจะ
                   เห็นได๎วํา โดยหลักแล๎ว  ผู๎ที่ต๎องผูกพันตามหลักความเสมอภาค ก็คือองค์กรของรัฐ โดยผู๎ทรงสิทธิที่จะอ๎าง

                   หลักความเสมอภาคขึ้นยันรัฐก็คือเอกชนในลักษณะของการผลบังคับในเชิงแนวตั้ง (Vertical Application)
                   นั่นเอง


                           นอกจากนี้ นักวิชาการยังได๎ชี้ให๎เห็นข๎อจํากัดอื่นๆ ในการอ๎างหลักความเสมอภาคและการห๎าม

                   เลือกปฏิบัติตามรัฐธรรมนูญโดยเอกชน เชํน ศาสตราจารย์ ดร. วิษณุ เครืองาม ยังได๎อธิบายวํา “..โดยหลัก

                   บุคคลธรรมดาทั่วไปย่อมอ้างหลักความเสมอภาคตามรัฐธรรมนูญได้  ซึ่งการอ๎างหลักดังกลําวเป็นผลมา
                   จากลักษณะของสิทธิตามมาตรา 30 ซึ่งบัญญัติไว๎อยํางชัดแจ๎งวํา บุคคลยํอมเสมอกันในกฎหมายและได๎รับ

                   ความคุ๎มครองตามกฎหมายอยํางเทําเทียม กัน...” อยํางไรก็ตาม ได๎ชี้ให๎เห็นถึงข๎อจํากัดวําบุคคลธรรมดาซึ่ง

                   จะอ้างหลักความเสมอภาคตามรัฐธรรมนูญนี้ยังมีข้อจ ากัดเฉพาะบุคคลสัญชาติไทย โดยอธิบายวํา “...
                   จากชื่อหมวดที่บัญญัติให๎เป็นหมวดวําด๎วยสิทธิและเสรีภาพของชนชาวไทย  จึงทําให๎บทบัญญัติของสิทธิ

                   เสรีภาพตามหมวด 3 บังคับใช๎กับปวงชนชาวไทยหรือคนสัญชาติ ดังนั้นบุคคลตํางด๎าวไมํสามารถเป็นผู๎ทรง
                   สิทธิในความเสมอภาคตามบทบัญญัติแหํงรัฐธรรมนูญได๎  แม๎หลักแหํงความเสมอภาคจะเป็นหลักการแหํง

                   สิทธิมนุษยชนก็ตาม ซึ่งเมื่อพิจารณาจากบทบัญญัติเรื่องสิทธิและเสรีภาพแล๎วจะพบวําเป็นเรื่องของการใช๎
                   สิทธิและเสรีภาพของบุคคลในการแสดงเจตจํานงทางการเมืองซึ่งโดยหลักก็เป็นเรื่องของคนในรัฐนั้นๆเองจึง

                   ถือเป็นเหตุผลอันอาจยกขึ้นอ๎างของการปฏิบัติตํอบุคคลอันมิใชํบุคคลสัญชาติอยํางไมํเทําเทียมกันได๎  หาก

                   รัฐธรรมนูญจะให๎สิทธิเสรีภาพแกํบุคคลตํางด๎าวประการใดก็ต๎องบัญญัติไว๎ในรัฐธรรมนูญโดยเฉพาะในกรณี
                   ที่รัฐธรรมนูญไม่ได้บัญญัติไว้คนต่างด้าวจะมีสิทธิเพียงใดย่อมเป็นไปตามสนธิสัญญาและกฎหมายอื่นซึ่ง
                                        536
                   ไม่ใช่ของรัฐธรรมนูญ...”








                   535  บรรเจิด สิงคะเนติ, หลักพื้นฐานเกี่ยวกับสิทธิเสรีภาพและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ (กรุงเทพมหาชน: วิญญูชน, 2558),
                   หน๎า 132-133.
                   536
                      วิษณุ เครืองาม, กฎหมายรัฐธรรมนูญ, พิมพ์ครั้งที่ 3 (กรุงเทพมหานคร: นิติธรรม, 2530).
   524   525   526   527   528   529   530   531   532   533   534