Page 521 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 521
497
กรณีที่ 2 : การสื่อสารที่เห็นได๎ชัดวําแสดงความเกลียดชัง เชํน ดําวํา “โงํ งมงาย ไร๎สติ” ถ๎าตีความ
โดยให๎น้ําหนักกับ Free Speech อยํางเชํนกฎหมายสหรัฐอเมริกาแล๎ว เพียงแคํเนื้อหาในการสื่อสารเชํนนี้
ยังอยูํในขอบเขตของ Free Speech ได๎ แตํตามกฎหมายไทยต๎องพิจารณาวําเข๎าองค์ประกอบฐานหมิ่น
ประมาท หรือไมํ
กรณีที่ 3 : การสื่อสารในลักษณะการสํงเสริมกระตุ๎น (Incite) ให๎เกลียดชังกลุํมคนนิยมตุ๏กตาลูก
เทพ หรือถึงขั้นให๎เกิดการกระทําทางกายภาพตํอไป นําจะถือได๎วําเป็นการเกินขอบเขตของ Free Speech
ไปสูํ Hate Speech ที่ละเมิดสิทธิของผู๎อื่น โดยเฉพาะอยํางยิ่งการ “ลําแมํมดออนไลน์” ซึ่งเป็นลักษณะการ
ดําเนินการโจมตีผู๎รักลูกเทพโดยนําเอาข๎อมูลสํวนบุคคลหรือเรื่องราวสํวนตัวมาประจาน ในระดับของผู๎
ให๎บริการสื่อสังคมออนไลน์นั้น การกระทําเชํนนี้อาจขํายการกระทําที่ฝุาฝืนข๎อตกลงการใช๎งาน เชํน
มาตรฐานชุมชนของเฟสบุค (Community Standard) ซึ่งอาจถูกนําเนื้อหาออกไปหรือระงับใช๎งานได๎
สําหรับกรณีการโพสต์แสดงความไมํเห็นด๎วย เกลียดชัง ด๎วยวิธีการรุนแรง เชํน “เจอที่ไหนฆําที่
นั่น” “จับตบให๎หายโงํทั้งแมํทั้งลูก” เหลํานี้หากเทียบกับกฎหมายตํางประเทศจะเห็นวํา มีลักษณะ
“Fighting Words” หรือ “Dangerous Words” อันเกินขอบเขตของ “Free Speech”
กรณีที่ 4 : การที่ผู๎ประกอบการร๎านค๎า บริการตํางๆ แสดงการสื่อสารออกมาวําจะไมํต๎อนรับลูก
เทพ (ซึ่งก็คือไมํต๎อนรับบุคคลที่นิยมลูกเทพและพาลูกเทพมาด๎วย) การสื่อสารด๎วยภาพ ปูายประกาศ ที่
โพสต์ในเว็บหรือเพจของร๎านอยํางเป็นทางการ รวมทั้งมีเนื้อหาแสดงความเกลียดชังอยํางชัดเจน เชํน
“ตุ๏กตาผี , ไร๎สติ, งมงาย, เป็นตัวอยํางไมํดีแกํเยาวชน” กรณีนี้สะท๎อนถึงประเด็นการเลือกปฏิบัติถึงสองมิติ
ซ๎อนกัน กลําวคือ การสื่อสารที่แสดงความเกลียดชัง และ การปฏิเสธการให๎บริการหรือสินค๎าอันเกี่ยวเนื่อง
กับความเกลียดชังนั้น ในกรณีนี้จะเน๎นพิจารณามิติของการปฏิเสธสินค๎าหรือบริการซึ่ง อาจจําแนกพิจารณา
ได๎ 2 แนวทาง ดังนี้
แนวทางแรก หากพิจารณาวํา ผู๎นิยมตุ๏กตาลูกเทพมีเหตุผลทางด๎าน “ความเชื่อ” (แม๎วําจะไมํ
เกี่ยวข๎องกับ “ศาสนา”) แล๎ว การเลือกปฏิบัติดังกลําวก็อยูํบนเหตุที่กฎหมายสิทธิมนุษยชนของหลาย
ประเทศคุ๎มครอง โดยมีการวางหลักห๎ามปฏิเสธให๎บริการด๎วยเหตุดังกลําว เชํน ในเดือนธันวาคม 2012 คูํรัก
รํวมเพศ (Curt Freed and Robert Ingersoll ) ติดตํอร๎านดอกไม๎เพื่อใช๎บริการจัดดอกไม๎ในงานแตํงงาน
แตํถูกเจ๎าของร๎านปฏิเสธอ๎างเหตุผลความเชื่อทางศาสนา ศาลตัดสินวํา การปฏิเสธดังกลําวเป็นการกระทํา
บนพื้นฐานความเชื่อทางศาสนา ซึ่งเป็นการเลือกปฏิบัติด๎วยเหตุแหํงรสนิยมทางเพศ จึงเป็นการฝุาฝืน
กฎหมายห๎ามเลือกปฏิบัติ สําหรับข๎ออ๎างที่วํา จําเลยกระทําไปด๎วยเหตุความเชื่อทางศาสนานั้น ศาลเห็นวํา
การกระทําที่มีสาเหตุหรือแรงกระตุ๎นจากความเชื่อทางศาสนานั้นไมํได๎เป็นเหตุยกเว๎นหลักกฎหมายห๎าม
514
เลือกปฏิบัติ ดังนั้นหากพิจารณาตามแนวทางนี้ จะนําไปสูํข๎อเสนอในการตรากฎหมายเพื่อห๎ามการ
ปฏิเสธการให๎บริการหรือจําหนํายสินค๎าด๎วยเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติตํางๆ โดยเฉพาะเหตุแหํงศาสนาหรือ
ความเชื่อ
514
Ingersoll v. Arlene’s Flowers