Page 518 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 518

494


                   ขอบเขตของเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น นอกจากนี้การประจานโดยเจาะจงตัวบุคคลดังกลําวอาจเข๎า

                   องค์ประกอบความผิดฐานหมิ่นประมาทตามกฎหมายอาญาด๎วย


                           สําหรับการแสดงความเกลียดชังโดยมีลักษณะการขํมขูํคุกคาม เชํน กรณีในสหรัฐอเมริกา การ

                   แสดงความเกลียดชังตํอเพื่อนนักเรียนโดยโพสต์ข๎อความในห๎องสนทนาในเว็บไซต์แหํงหนึ่ง มีเนื้อหาขูํจะฆํา
                   นักเรียนในโรงเรียน (ซึ่งในสหรัฐอเมริกามักปรากฏขําวนักเรียนฆํากันอยูํบํอยครั้ง โดยในหลายคดีก็ไมํแนํชัด
                                                                                                   512
                   ถึงสาเหตุแหํงความเกลียดชังอันนําไปสูํการฆาตกรรม)  ศาลตัดสินวํามีความผิดตามกฎหมาย   หาก
                   เปรียบเทียบกับกรณีตุ๏กตาลูกเทพ การที่ผู๎ที่ไมํเห็นด๎วย โพสต์ข๎อความแสดงถึงการขูํจะฆํา ทําร๎าย คนนิยม

                   เลี้ยงตุ๏กตา อาจถือได๎วําเป็นการแสดงความเกลียดชังที่เกินขอบเขตของเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น

                   สําหรับกรณีโพสต์แสดงความอาฆาตมาดร๎ายวําจะทําร๎าย “ตุ๏กตา” ซึ่งแม๎วําจะไมํใชํบุคคลตามกฎหมายแตํ
                   ก็เป็นทรัพย์สิน จึงเห็นวําเป็นการสื่อสารความเกลียดชังที่แสดงออกมาโดยความรุนแรง แตํทั้งนี้ก็ต๎องมีการ

                   จําแนกระหวําง “การล๎อเลียน” โดยไมํมีเจตนาสร๎างความเกลียดชังด๎วยความรุนแรง


                            สําหรับบางประเทศ มีการตรากฎหมายเกี่ยวกับ “Hate Speech” เป็นการเฉพาะ ซึ่งอาจจัดอยูํ

                   ในกฎหมายสิทธิมนุษยชน ในกลุํมกฎหมายห๎ามการเลือกปฏิบัติ (Anti-Discrimination  Law)  เชํน ใน
                   ประเทศแคนาดา นั้น หลายรัฐมีกฎหมายลายลักษณ์อักษรที่วางหลักควบคุม “Hate           Speech”

                   ตัวอยํางเชํน กฎหมายมลรัฐ British  Columbia  ซึ่งมีหลักห๎าม “การเผยแพรํข๎อความอันเป็นการเลือก

                   ปฏิบัติ (Discriminatory Publication)” โดยหลักกฎหมายคือ “บุคคลจะต๎องไมํเผยแพรํ ออกเอกสาร หรือ
                                                                                   513
                   แสดง ข๎อความ ประกาศ สัญลักษณ์ เครื่องหมาย หรือการแสดงออกอื่นๆ ซึ่ง  ....อาจสํงผลให๎บุคคลหรือ
                   กลุํมบุคคล ถูกเกลียดชังหรือถูกดูหมิ่น ด๎วยเหตุแหํงเชื้อชาติ สีผิว บรรพบุรุษ สถานที่กําเนิด ศาสนา
                   สถานการณ์สมรส สถานะครอบครัว ความพิการทางกายหรือจิต เพศ รสนิยมทางเพศ อายุ อยํางไรก็ตาม

                   กฎหมายนี้ยกเว๎นสําหรับกรณีการสื่อสารสํวนบุคคล (Private Communication)


















                   512  U.S. V. MORALES, 252 F.3d 1070 (9th Cir. 2001)
                   513
                      Human Rights Code, RSBC 1996, c 210, s. 7(1)(a)(b)
   513   514   515   516   517   518   519   520   521   522   523