Page 512 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ

488

คุ๎มครองสิทธิมนุษยชนบนพื้นฐานของเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติ นอกจากนี้ สําหรับการสื่อสารความเกลียดชัง
ที่ไมํถึงขั้นนําไปสูํความรุนแรงทางกายภาพนั้น มีเพียงฐานความผิดหมิ่นประมาทซึ่งองค์ประกอบความผิด

แตกตํางกับ “การจงใจส่งเสริมให้เกิดความเกลียดชัง (Wilful promotion of hatred) ตามกฎหมาย
แคนาดา เนื่องจากความผิดฐานหมิ่นประมาทของไทยมุํงเน๎นความเสียหายตํอชื่อเสียงของบุคคลใดบุคคล
หนึ่งโดยเฉพาะ ในขณะที่ความผิดตามกฎหมายแคนาดามุํงควบคุมการสื่อสารที่แสดงความเกลียดชังตํอกลุํม
บุคคลที่มีลักษณะเฉพาะอันจําแนกได๎ เชํน เชื้อชาติ ศาสนา รสนิยมทางเพศ ฯลฯ มากกวําการคุ๎มครอง

ชื่อเสียงของปัจเจกชนคนใดคนหนึ่ง

นอกจากบริบทของกฎหมายอาญา และกฎหมายเฉพาะ เชํน ความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์แล๎ว

หากเปรียบเทียบกับกฎหมายออสเตรเลียแล๎วจะเห็นได๎วํา “Hate Speech” ได๎รับการบัญญัติไว๎ใน
กฎหมายเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน ซี่งมีการวางหลักห๎ามเลือกปฏิบัติในมิติตํางๆไว๎ รวมทั้งการวางหลักเกี่ยวกับ
“การให๎ร๎าย “Vilification” หรือ การกระตุ๎นยั่วยุ “Incitement” ซึ่งโดยเนื้อหาสาระแล๎วก็เปรียบเทียบได๎
กับ “Hate Speech” นั่นเอง ดังปรากฏอยูํตามกฎหมายในมลรัฐตํางๆของออสเตรเลียดังที่ได๎ศึกษามา

ข๎างต๎น อยํางไรก็ตาม ไทยยังไมํมีกฎหมายเฉพาะที่กําหนดหลักการห๎ามเลือกปฏิบัติด๎วยเหตุแหํงการเลือก
ปฏิบัติตํางๆในลักษณะกฎหมายกลางที่ครอบคลุมเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติตํางๆ ดังเชํนกฎหมาย
ออสเตรเลีย และไมํมีกฎหมายเฉพาะอื่นที่วางหลักควบคุม “Hate Speech” นอกจากนี้หากพิจารณา
พระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหํงชาติ พ.ศ. 2542 จะเห็นได๎วํา การสื่อสารที่แสดงความ

เกลียดชังด๎วยเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติตํางๆ เชํน รสนิยมทางเพศ เชื้อชาติ ศาสนา ฯลฯ นั้นสามารถจัดอยูํ
ในการกระทําอันเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน ซึ่งอยูํในอํานาจของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหํงชาติที่
503
จะตรวจสอบและเสนอมาตรการแก๎ไขได๎ หากคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหํงชาติ ตรวจสอบแล๎วเห็น
วําการกระทํา “Hate Speech” นั้นละเมิดสิทธิมนุษยชน จะต๎องทํารายงานผลการตรวจสอบ และ “..
กําหนดมาตรการแก๎ไขปัญหาซึ่งต๎องกําหนดให๎ชัดเจนวําบุคคลหรือหนํวยงานใดมีหน๎าที่ต๎องปฏิบัติตาม
504
กฎหมายในเรื่องใด…” อยํางไรก็ตาม ปัญหาสําคัญก็คือ ในปัจจุบันไทยยังไมํมีกฎหมายเฉพาะที่วางหลัก
เกี่ยวกับ “Hate Speech” ไว๎ แม๎วําจะมีหลักการห๎ามเลือกปฏิบัติด๎วยเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติตาม
รัฐธรรมนูญก็ยังมีปัญหาโดยเฉพาะกรณีการสื่อสารเกี่ยวข๎องกับ “Hate Speech” นั้นมักเป็นการกระทํา

ระหวํางเอกชนตํอเอกชนด๎วยกัน ซึ่งไมํอยูํในขอบเขตการยกรัฐธรรมนูญขึ้นกลําวอ๎างได๎โดยตรง ดังนั้น แม๎
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนจะทําการตรวจสอบพบวําการกระทํานั้นเป็นการสื่อสารที่กํอให๎เกิดความ
เกลียดชังด๎วยเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติ แตํก็เป็นการยากที่จะกําหนดมาตรการแก๎ไขโดยระบุให๎ปฏิบัติตาม

“กฎหมาย” ในเรื่องใด เพราะยังไมํมีกฎหมายเกี่ยวกับ “Hate Speech”

ดังนั้น จากการศึกษา กฎหมายไทยปัจจุบัน ทั้งในสํวนของกฎหมายอาญา กฎหมายเฉพาะชํอง

ทางการสื่อสารเชํนการสื่อสารผํานระบบคอมพิวเตอร์ รวมทั้งกฎหมายเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน พบวํา มิได๎
กําหนดหลักกฎหมายเฉพาะเกี่ยวกับ “Hate Speech” โดยนําปัจจัยเกี่ยวกับ “เหตุแหํงการเลือกปฏิบัติ”

503 พระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหํงชาติ พ.ศ. 2542 มาตรา 22
504
พระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหํงชาติ พ.ศ. 2542 มาตรา 28