Page 509 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 509
485
- หากพิจารณา “Hate Speech” ในกรอบความผิดตามมาตรา 116 ของประมวลกฎหมาย
อาญา หรือเรียกวําความผิดฐานยุยงปลุกปั่น จะเห็นได๎วํา “Hate Speech” อาจมีลักษณะของการกระตุ๎น
ยั่วยุ (Incitement) หรือถูกนําไปใช๎ในลักษณะโฆษณาชวนเชื่อเพื่อหวังผลทางการเมืองหรือความรุนแรง
499
(Hate propaganda) ซึ่งเมื่อพิจารณาตามองค์ประกอบของกฎหมายอาญามาตรา 116 จะเห็นได๎วํา
ครอบคลุมการกระตุ๎นหรือยุยงที่มีวัตถุประสงค์ทําให๎เกิดความไมํสงบหรือการฝุาฝืนกฎหมาย ดังนั้น กรณี
“Hate Speech” ด๎วยเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติที่สํงผลให๎เกิดความปั่นปุวนในหมูํประชาชนถึงขนาด
กํอให๎เกิดความไมํสงบ สามารถเข๎าองค์ประกอบความผิดได๎ แตํหากกรณี “Hate Speech” นั้นมิได๎มี
ลักษณะถึงขั้นทําให๎เกิดความรุนแรงหรือความไมํสงบตามความหมายมาตรา 116 ก็จะไมํอยูํภายใต๎ขอบเขต
ความผิดนี้ ทั้งนี้จะเห็นได๎วํา มาตรา 116 มิได๎มีองค์ประกอบเกี่ยวกับ “เหตุแหํงการเลือกปฏิบัติ” รวมทั้ง
มิได๎ระบุถึงมูลเหตุจูงใจของการยุยงนั้นวําจะต๎องเกี่ยวข๎องกับ กลุํมบุคคลที่เกี่ยวข๎องกับ เหตุแหํงการเลือก
ปฏิบัติ เชํน เชื้อชาติ ศาสนา ฯลฯ ทั้งนี้เนื่องจากมาตรานี้ มิได๎มีวัตถุประสงค์เพื่อคุ๎มครองสิทธิมนุษยชนแตํมี
วัตถุประสงค์เพื่อรักษาความสงบเรียบร๎อยของประเทศ
- หากพิจารณา “Hate Speech” ในกรอบความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระท า
ความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 แล๎วพบวํา การเผยแพรํเนื้อหาเกี่ยวกับความเกลียดชังด๎วยเหตุ
แหํงการเลือกปฏิบัติตํางๆนั้น อาจจัดอยูํภายใต๎องค์ประกอบความผิดของกฎหมายนี้ได๎ ทั้งนี้เนื่องจาก
500
ความผิดโดยเฉพาะมาตรา 14 มีขอบเขตที่กว๎างกวํากฎหมายอาญาฐานหมิ่นประมาทในแงํที่วํา ข๎อความ
501
ที่ผิดกฎหมายไมํจํากัดเฉพาะข๎อความที่มุํงตํอบุคคลใดบุคคลหนึ่งอันระบุตัวได๎โดยเฉพาะเทํานั้น เชํน การ
499 มาตรา 116 ผู๎ใดกระทําให๎ปรากฏแกํประชาชนด๎วยวาจา หนังสือ หรือวิธีอื่นใดอันมิใชํเป็นการกระทําภายในความมุํง
หมายแหํงรัฐธรรมนูญ หรือมิใชํเพื่อแสดงความคิดเห็นหรือติชมโดยสุจริต
(1) เพื่อให๎เกิดการเปลี่ยนแปลงในกฎหมายแผํนดินหรือรัฐบาล โดยใช๎กําลังขํมขืนใจหรือใช๎กําลังประทุษร๎าย
(2) เพื่อให๎เกิดความปั่นปุวน หรือกระด๎างกระเดื่องในหมูํประชาชน ถึงขนาดที่จะกํอความไมํสงบขึ้นใน
ราชอาณาจักร หรือ
(3) เพื่อให๎ประชาชนลํวงละเมิดกฎหมายแผํนดิน ต๎องระวางโทษจําคุกไมํเกินเจ็ดปี
500 มาตรา 14 มีหลักวํา “ผู๎ใดกระทําความผิดที่ระบุไว๎ดังตํอไปนี้ ต๎องระวางโทษจําคุกไมํเกินห๎าปี หรือปรับไมํเกินหนึ่งแสน
บาท หรือทั้งจําทั้งปรับ
(1) นําเข๎าสูํระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข๎อมูลคอมพิวเตอร์ปลอมไมํวําทั้งหมดหรือบาง สํวน หรือข๎อมูลคอมพิวเตอร์
อันเป็นเท็จโดยประการที่นําจะเกิดความเสียหายแกํผู๎อื่นหรือประชาชน
(2) นําเข๎าสูํระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข๎อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่นําจะเกิดความเสียหายตํอความมั่นคงของ
ประเทศ หรือกํอให๎เกิดความตื่นตระหนกแกํประชาชน
(3) นําเข๎าสูํระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข๎อมูลคอมพิวเตอร์ใด ๆ อันเป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงแหํงราชอาณาจักรหรือ
ความ ผิดเกี่ยวกับการกํอการร๎ายตามประมวลกฎหมายอาญา
(4) นําเข๎าสูํระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข๎อมูลคอมพิวเตอร์ใด ๆ ที่มีลักษณะอันลามกและข๎อมูลคอมพิวเตอร์นั้นประชาชนทั่วไป
อาจเข๎าถึงได๎….”
501 คณาธิป ทองรวีวงศ์, “ศึกษาเปรียบเทียบพระราชบัญญัติวําด๎วยการกระทําความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ ศ 2550
กับ กฎหมายอาญาฐานหมิ่นประมาท ในกรณีการหมิ่นประมาททางอินเตอร์เน็ต,” บทบัณฑิตย์ เลํมที่ 65 ตอน 2
(มิถุนายน 2552): 31-69.