Page 501 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ

477

481
คดี R.A.V. v. City of St. Paul (1992) ในปี 1992 หลังจากมีเหตุการณ์วัยรุํนเผาไม๎กางเขนบน
สนามหญ๎าของชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกัน รัฐบาลท๎องถิ่นตรากฎหมายมีเนื้อหาห๎ามการแสดงสัญลักษณ์
482
ใดๆที่กระตุ๎นหรือยั่วยุผู๎อื่นด๎วยเหตุแหํงเชื้อชาติ สีผิว ศาสนา ความเชื่อ หรือเพศ ศาลตัดสินวํากฎหมาย
ดังกลําวขัดตํอรัฐธรรมนูญซึ่งคุ๎มครองเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น

จากคําพิพากษาของศาล จะเห็นถึงการตีความวํา กฎหมายที่จํากัดเสรีภาพในการสื่อสารได๎โดยไมํ

ขัดตํอรัฐธรรมนูญนั้น จะต๎องเป็นกฎหมายที่จํากัด การสื่อสารที่ไมํได๎รับการคุ๎มครองตามรัฐธรรมนูญ ซึ่งใน
กรณีนี้ ได๎แกํ การสื่อสารที่ทําให๎เกิดความรุนแรง (Fighting words) กลําวคือ มิใชํเพียงการสื่อสารนั้นมี
เนื้อหาแสดง “ความไมํชอบ หรือ ความไมํพึงพอใจ” เทํานั้น แตํการสื่อสารดังกลําวยังต๎องแสดงออกมาใน
ลักษณะที่เป็นการคุกคาม (Threatening manner) ด๎วย สําหรับในคดีนี้ กฎหมายของรัฐบาลท๎องถิ่น มิได๎
ระบุอยํางชัดเจนถึงการแสดงความคิดเห็นในลักษณะใดที่เป็นการกํอให๎เกิดความรุนแรง แตํเป็นการกําหนด

ครอบคลุมถึงการสื่อสารที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับความไมํพึงพอใจไมํวําจะแสดงออกมาในลักษณะใด ศาลจึงเห็น
483
วํากฎหมายนี้มีขอบเขตกว๎างเกินไปอันขัดตํอเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญ
484
คดี Virginia v. Black (2003) 11 ปีหลังจากคดี R.A.V. v. City of St. Paul ศาลสูงสุดสหรัฐ
ก็ได๎พิจารณาคดีที่มีประเด็นเกี่ยวกับการเผาไม๎กางเขนอีกครั้ง โดยประเด็นของคดีอยูํที่กฎหมายของ

เวอร์จิเนียที่ห๎ามการเผาไม๎กางเขนนั้น ขัดตํอเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นหรือไมํ ศาลตัดสินวําแม๎การ

เผาไม๎กางเขนจะแสดงถึงการขํมขูํอันมิชอบด๎วยกฎหมายได๎ในบางกรณี แตํการที่รัฐมีกฎหมายห๎ามการเผา
ไม๎กางเขนนั้นเป็นการขัดตํอรัฐธรรมนูญที่คุ๎มครองเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น ศาลอธิบายวํา รัฐอาจ

ตรากฎหมายห๎ามเฉพาะรูปแบบหรือวิธีการของการขํมขูํ ซึ่งมีแนวโน๎มจะนําไปสูํการกระทํารุนแรงทาง
485
กายภาพเชํนการทําร๎ายรํางกาย

481
R.A.V. v. City of St. Paul, 505 U.S. 377 (1992)
482 กฎหมายดังกลําวคือ St. Paul Bias-Motivated Crime Ordinance มีหลักวํา “ผู๎ใดเผยแพรํสัญลักษณ์ วัตถุ
คุณลักษณะ หรือ การขีดเขียนบนผนังกําแพง รวมถึงการเผาไม๎กางเขนหรือเครื่องหมายสวัสดิกะ ซึ่งบุคคลนั้นรู๎หรือมีเหตุ
ควรรู๎วําจะเป็นการยั่วยุให๎เกิดความโกรธ กระตุ๎นให๎เกิคความไมํพอใจตํอผู๎อื่น บนพื้นฐานของ เชื้อชาติ สีผิว ศาสนา ความ
เชื่อ หรือเพศ ไมํวําการกระทํานั้นได๎กระทําในสถานที่สาธารณะหรือสถานที่สํวนบุคคลก็ตาม ผู๎นั้นกระทําผิดฐานกํอความ
ไมํสงบ”
483 R.A.V. v. City of St. Paul, 505 U.S. 377 (1992)
484 Virginia v. Black, 538 U.S. 343 (2003)
485 "a State may choose to prohibit only those forms of intimidation that are most likely to inspire fear
of bodily harm." Virginia v. Black, 538 U.S. 343 (2003)