Page 442 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ

418

การพิจารณาที่ 1079/2558) กรณีนี้จะเห็นได๎วํา การเรียกเก็บคําธรรมเนียมพิเศษมิได๎เกี่ยวข๎องกับเหตุแหํง
การเลือกปฏิบัติ เชํน เชื้อชาติ สีผิว ศาสนา ฯลฯ นอกจากนี้ยังอาจพิจารณาได๎วํา โรงเรียนดังกลําวเรียกเก็บ

คําธรรมเนียมนั้นกับนักเรียนทุกคนจึงไมํเป็นการเลือกปฏิบัติโดยตรง แตํมีประเด็นนําพิจารณาวําวําหากนํา
หลักการเลือกปฏิบัติโดยอ๎อมมาพิจารณาถึงผลกระทบ (Effect) แล๎วจะมีนักเรียนบางคนที่อยูํในกลุํม
เกี่ยวข๎องกับเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติไมํสามารถเข๎าเรียนได๎หรือไมํ

- กรณีการกําหนดเงื่อนไขการเข๎าศึกษาและกําหนดเงื่อนไขการพ๎นสภาพการเป็นนักเรียนด๎วย
เหตุ “ความประพฤติ” คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหํงชาติเห็นวําเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็น
ธรรมต่อเด็ก (รายงานผลการตรวจสอบที่ 865/2555) กรณีนี้คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนพิจารณาตาม

กฎหมายเฉพาะคือพระราชบัญญัติคุ๎มครองเด็ก ซึ่งมิได๎กําหนดเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติไว๎ จึงเป็นการ
พิจารณาในกรอบที่กว๎างกวําเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติตามกฎหมายสิทธิมนุษยชน

- กรณีผู๎ร๎องอ๎างวําถูกตัดสิทธิไมํให๎เข๎ารํวมสอบคัดเลือกบุคคลเข๎าเรียนในคณะแพทย์ศาสตร์
เนื่องจากขาดเอกสารประกอบการสอบ เชํน สํงรูปถํายไมํครบตามจํานวนที่กําหนดในประกาศสอบ จะเห็น
ได๎วํา เมื่อผู๎ร๎องมิได๎ปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขดังกลําว การที่ผู๎ร๎องถูกตัดสิทธิเข๎าสอบจึงมิใชํ
เป็นการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรม (คําร๎องที่ 625/2553 และ 631-635/2553, รายงานผลการพิจารณาที่

357-362/2558) กรณีนี้จะเห็นได๎วํา การกําหนดเงื่อนไขบางอยํางนั้นไมํเกี่ยวข๎องกับเหตุแหํงการเลือก
ปฏิบัติตามกฎหมายสิทธิมนุษยชน กลําวคือ ไมํปรากฏวํามีข๎อเท็จจริงซึ่งแสดงถึงความเกี่ยวข๎องหรือสัมพันธ์
กับเหตุด๎านเชื้อชาติ สีผิว ฯลฯ และมีการใช๎บังคับกับทุกคนเหมือนกันจึงไมํเป็นการเลือกปฏิบัติ

นอกจากนี้ จากการศึกษาคดีของศาลปกครอง พบวํามีหลายกรณีที่ผู๎ร๎องอ๎างวําถูกเลือกปฏิบัติที่
เกี่ยวข๎องกับมิติด๎านการศึกษา เชํน คดีหมายเลขแดงที่ อ 972/2556 คดีหมายเลขดําที่ อ 673/2552

- กรณีผู๎ฟูองคดีสมัครเข๎าศึกษาคณะแพทยศาสตร์ไมํผํานการสัมภาษณ์ ผู๎ฟูองคดีเห็นวําตนถูกเลือก
ปฏิบัติ ศาลปกครองสูงสุดเห็นวํากรรมการทุกคนไมํเคยมีเหตุโกรธเคืองกับผู๎ฟูองคดีมากํอน จึงไมํมีมูลเหตุจูง
ใจที่จะกลั่นแกล๎งไมํรับผู๎ฟูองคดีเข๎าศึกษา สําหรับหลักเกณฑ์การประเมินผลการสอบสัมภาษณ์นั้น ปรากฏ

ตามเอกสารการสัมภาษณ์วํา มีการก าหนดลักษณะที่ไม่พึงประสงค์ เช่น “Overt Homosexuality” การ
แต่งตัว กิริยามารยาทไม่เหมาะสม การควบคุมอารมณ์ไม่เหมาะสม ความไม่รับผิดชอบ ขาดมนุษย
สัมพันธ์ ขาดความใฝ่รู้ อยํางไรก็ตาม จากข๎อเท็จจริงในการพิจารณา ศาลปกครองรับฟังได๎วํา การตอบ

ค าถามตลอดจนกิริยาอาการของผู้ฟ้องคดีในการสอบสัมภาษณ์เป็นเหตุให๎กรรมการมีมติไมํรับผู๎ฟูองคดี
เข๎าศึกษา อีกทั้งคณะกรรมการสอบสัมภาษณ์ก็มิได้พิจารณาไม่รับผู้ฟ้องคดีเพราะเหตุด้านบุคลิกภาพแต่
ประการเดียว แตํยังปรากฏความไมํเหมาะสมด๎านอื่นอีกหลายประการที่เป็นเหตุผลในการไมํรับผู๎ฟูองคดี
เข๎าศึกษา การพิจารณาของคณะกรรมการสอบสัมภาษณ์จึงไมํใชํการกระทําที่ต๎องห๎ามตามมาตรา 30 ของ

รัฐธรรมนูญแหํงราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 คดีนี้จะเห็นได๎วํามีเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติ เชํน
รสนิยมทางเพศ มาเกี่ยวข๎องแตํข๎อเท็จจริงไมํสามารถชี้ชัดได๎วําการปฏิบัติที่แตกตํางกันนั้นมีความเชื่อมโยง
กับเหตุดังกลําว