Page 357 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 357

333


                           - มาตรการยืนยันสิทธิเชิงบวก เป็นการปฏิบัติที่แตกตํางกันตํอบุคคล ซึ่งไมํขัดตํอหลักความเทํา
                   เทียมกันตามรัฐธรรมนูญ และไมํเป็นการเลือกปฏิบัติ หากมาตรการดังกลําวเป็นไปเพื่อผลประโยชน์สําคัญที่

                   รัฐพึงปกปูอง (Compelling  State  Interest) ดังนั้น จึงต๎องพิจารณาวํา มาตรการดังกลําวเป็นไปเพื่อ
                   วัตถุประสงค์ใด และวัตถุประสงค์นั้นคือประโยชน์สําคัญที่รัฐพึงปกปูองหรือไมํ การสํงเสริมให๎เกิดความ
                   หลากหลายทางเชื้อชาติ สีผิว ด๎วยการนําเอาปัจจัยดังกลําวมาประกอบการพิจารณารับนักศึกษา ถือได๎วํา
                   เป็นวัตถุประสงค์ที่สอดคล๎องกับผลประโยชน์สําคัญดังกลําว


                           - มาตรการยืนยันสิทธิเชิงบวก จะต๎องมีขอบเขตที่จํากัด กลําวคือต๎องพิจารณาวํา เพื่อบรรลุ
                   วัตถุประสงค์ดังกลําวนั้น ยังมีมาตรการอื่นที่จํากัดสิทธิน๎อยกวํา (Less Restrictive Program) หรือไมํ หาก

                   ยังมีมาตรการอื่นแล๎ว ก็จะต๎องใช๎มาตรการอื่นกํอน ตัวอยํางเชํน การจํากัดโควตารับนักศึกษาบางเชื้อชาติ
                   ด๎วยจํานวนที่แนํนอนลงไป ศาลในคดี Regents of the University of California v. Bakke เห็นวํายังมี
                   มาตรการอื่นนอกจากมาตรการเชํนนี้ ซึ่งอาจนํามาใช๎เพื่อบรรลุถึงการสํงเสริมความหลากหลายทางเชื้อชาติ
                                                            242
                   ของนักศึกษา แตํในคดี Grutter  v.  Bollinger   ศาลเห็นวํามาตรการที่นําเอาปัจจัยด๎านเชื้อชาติมา
                   ประกอบการพิจารณารับนักศึกษานั้นไมํขัดตํอกฎหมายเนื่องจากไมํใชํกรณีที่ยังมีมาตรการอื่นที่จํากัดสิทธิ
                   น๎อยกวํา



                           4.6.3 วิเคราะห์เปรียบเทียบกับกฎหมายไทย


                           หากพิจารณาตามกฎหมายไทย ดังที่ได๎กลําวมาแล๎วจะเห็นได๎วํา ตามรัฐธรรมนูญทั้งฉบับปี 2540
                   และ 2550 ได๎วางหลักเกี่ยวกับมาตรการยืนยันสิทธิเชิงบวกไว๎ในมาตรา 30 ที่วํา “มาตรการที่รัฐก าหนด

                   ขึ้นเพื่อขจัดอุปสรรคหรือส่งเสริมให้บุคคลสามารถใช้สิทธิและเสรีภาพได้เช่นเดียวกับบุคคลอื่น ย่อมไม่

                   ถือเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมตามวรรคสาม”  ทั้งนี้เนื่องจากมาตรการดังกล่าวแม้ว่าส่งผลเป็น
                   การปฏิบัติที่แตกต่างกัน แต่มุ่งหมายเพื่อบรรลุหลักการส าคัญคือความเท่าเทียมกัน (Equality) จึงเป็นการ

                   ปฏิบัติที่แตกต่างซึ่งไม่ขัดต่อหลักการห้ามเลือกปฏิบัติ








                           สําหรับในมิติของการศึกษานั้น พบวํามีกฎหมายไทยหลายฉบับซึ่งมีหลักการในลักษณะของ
                   มาตรการยืนยันสิทธิเชิงบวก เชํน พระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ. 2545 วางหลักให๎

                   กระทรวงศึกษาธิการ คณะกรรมการเขตพื้นที่การศึกษา องค์กรสํวนปกครองท๎องถิ่น และ สถานศึกษา จัด
                   การศึกษาเป็นพิเศษสําหรับเด็กที่มีความบกพรํองทางรํางกาย จิตใจ สติปัญญา อารมณ์ สังคม การสื่อสาร



                   242
                      Grutter v. Bollinger, 539 U.S. 306 (2003)
   352   353   354   355   356   357   358   359   360   361   362