Page 336 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 336
312
ตํางๆหลายปัจจัยมาประกอบการพิจารณาวํากฎเกณฑ์หรือมาตรการนั้นสํงผลให๎เกิดความไมํเทําเทียมกัน
เชิงระบบ (Systematic Inequality) หรือไมํ ในการนี้ ปัจจัยสําคัญที่ศาลพิจารณาคือผลกระทบที่เกิดจาก
กฎเกณฑ์หรือมาตรการที่พิพาทวําสํงผลกระทบในทางลบ (Adverse Effect หรือ Detriment Effect) ตํอผู๎
อ๎างวําถูกเลือกปฏิบัติหรือไมํ ซึ่งการพิจารณาจากผลกระทบนี้ เป็นหลักการเดียวกับการเลือกปฏิบัติโดยอ๎อม
(Indirect Discrimination) นั่นเอง อยํางไรก็ตาม หลักการเลือกปฏิบัติโดยอ๎อมมิได๎ระบุไว๎อยํางขัดเจนใน
รัฐธรรมนูญแคนาดา และศาลก็มิได๎วางหลักไว๎ชัดเจนถึงความแตกตํางระหวํางการเลือกปฏิบัติโดยตรงและ
โดยอ๎อม
4.5.2.3 หลักความเท่าเทียมกันตามกฎหมายเยอรมัน
200
รัฐธรรมนูญเยอรมันกําหนดหลักความเสมอภาคไว๎ในมาตรา 3 ดังนี้
(1) บุคคลยํอมเสมอภาคกันตํอหน๎ากฎหมาย
(2) ชายและหญิงมีสิทธิเทําเทียมกัน ให๎รัฐดําเนินการสนับสนุนเพื่อบรรลุเปูาหมายแหํงความมีสิทธิ
เทําเทียมกันของหญิงและชาย และกํอให๎เกิดผลในการขจัดความไมํเทําเทียมกันที่มีอยูํ
(3) บุคคลไมํอาจจะถูกเลือกปฏิบัติได๎เพราะเหตุแหํงความแตกตํางในเรื่องเพศ เชื้อชาติ สัญชาติ
ภาษา ถิ่นกําเนิด เผําพันธุ์ ความเชื่อ ความคิดในทางศาสนาหรือการเมือง บุคคลไมํอาจได๎รับการปฏิบัติ
อยํางเสียเปรียบเพราะเหตุแหํงความพิการของบุคคลนั้น
จากหลักการตามรัฐธรรมนูญเยอรมันทั้งสามวรรคดังกลําว อาจจําแนกหลักความเสมอภาคได๎เป็น
201
3 กรณี กลําวคือ
หลักความเสมอภาคทั่วไป ตามมาตรา 3 วรรคหนึ่ง ซึ่งเป็นข๎อเรียกร๎องทั่วไปถึงความเทําเทียมกัน
ในการใช๎กฎหมาย หรือที่เรียกวํา ความเสมอภาคตํอกฎหมาย กับ หลักความเสมอภาคในการบัญญัติ
200 บรรเจิด สิงคะเนติ, หลักพื้นฐานเกี่ยวกับสิทธิเสรีภาพและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ (กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2558), หน๎า
129.
201
เรื่องเดิม, หน๎า 130-144.
