Page 302 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 302

278


                   ทางเศรษฐกิจหรือสังคม...การเรียกเก็บภาษีโรงเรือนที่ค๎างชําระจากผู๎รับโอนที่ดินและโรงเรือนรํวมกับผู๎โอน
                   จึงไมํขัดหรือแย๎งตํอรัฐธรรมนูญมาตรา 29 และ 30 (คําวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญที่ 41/2548)  จะเห็นได๎วํา

                   ดคีนี้มีการอ๎างวํากฎหมายมีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติด๎วยเหตุที่กว๎างกวําเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติตาม
                   กฎหมายสิทธิมนุษยชน โดยศาลในคดีนี้นอกจากจะให๎เหตุผลวํากฎหมายดังกลําวมีผลใช๎บังคับกับทุกคนเทํา
                   เทียมกันแล๎วยังอธิบายไว๎อยํางชัดเจนวําไมํเกี่ยวข๎องกับ “เหตุแหํงการเลือกปฏิบัติ”  ตามที่กําหนดไว๎ใน
                   รัฐธรรมนูญ นอกจากนี้หากเปรียบเทียบคดีนี้กับ คําวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญที่ 41/2547 จะเห็นได๎วํา

                   กฎหมายที่พิพาทมีเหตุผลเกี่ยวเนื่องกับการกําหนดหน๎าที่แกํประชาชนเกี่ยวกับภาษีซึ่งเป็นเหตุผลสําคัญอีก
                   ประการหนึ่งด๎วย


                           - กรณีการอ๎างวํา กฎหมายสร๎างความไมํเทําเทียมกันและเป็นการเลือกปฏิบัติเนื่องจากกําหนด
                   กระบวนการพิจารณาความผิดทางวินัยแตกตํางกันระหวํางข๎าราชการบางประเภท คดีนี้ผู๎ร๎องอ๎างวํา
                   พระราชบัญญัติประกอบ  รัฐธรรมนูญวําด๎วยการปูองกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 ขัดตํอ
                   รัฐธรรมนูญ มาตรา 30 โดยได๎กําหนด  กระบวนการพิจารณาความผิดวินัยไว๎เป็นพิเศษสําหรับผู๎ดํารง

                   ตําแหนํงผู๎พิพากษาศาลยุติธรรม ตุลาการ  ศาลปกครอง และพนักงานอัยการ ทําให๎การพิจารณาความผิด
                   วินัยอยูํในอํานาจขององค์กรนั้นเอง  ซึ่งแตกตํางจากข๎าราชการทั่วไปที่ต๎องถูกพิจารณาความผิดวินัยโดย
                   คณะกรรมการ ป.ป.ช. เป็นการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรม ศาลรัฐธรรมนูญนําปัจจัยเกี่ยวกับ
                   ลักษณะเฉพาะของข๎าราชการตุลาการ อัยการ ที่อยูํภายใต๎หลักความเป็นอิสระตามลักษณะของภารกิจมา

                   ประกอบการพิจารณาแล๎ว วินิจฉัยวํา กฎหมายดังกลําวเป็นบทบัญญัติที่มีเจตนารมณ์เพื่อให๎การดําเนินการ
                   ทางวินัยซึ่งเป็นสํวนหนึ่งของการบริหารงานบุคคลของข๎าราชการ ตุลาการศาลยุติธรรม ข๎าราชการตุลาการ
                   ศาลปกครอง และข๎าราชการอัยการมีความเป็นอิสระ ตามลักษณะของภารกิจดังที่บัญญัติไว๎ในรัฐธรรมนูญ

                   ซึ่งไมํมีลักษณะขัดตํอหลักความเสมอภาคหรือ  เป็นการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรมตํอบุคคล ตาม
                   รัฐธรรมนูญ มาตรา 30 แตํอยํางใด” (คําวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญที่ 21/2556) คดีนี้จะเห็นได๎วํา กฎหมายที่
                   พิพาทมิได๎มีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติด๎วยเหตุตํางๆของการเลือกปฏิบัติ แตํเป็นกรณีตัวอยํางของการที่ผู๎
                   ร๎องอ๎างวํามีการเลือกปฏิบัติด๎วยเหตุที่กว๎างกวําเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติตามกฎหมายสิทธิมนุษยชน
                   นอกจากนี้ ในการนําหลัก “ลักษณะของภารกิจ” ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของงานแตํละประเภทมาพิจารณา

                   นั้น อาจเทียบได๎กับกรณีของคุณสมบัติจําเป็นเฉพาะของงาน (Genuine  Occupational  Requirement)
                   ซึ่งเป็นเหตุผลของการปฏิบัติตํอบุคคลแตกตํางกันได๎
   297   298   299   300   301   302   303   304   305   306   307