Page 287 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 287

263


                   10 ลําดับ แตํในการประกวดราคาซื้อเครื่องวัดสํวนสูงของผู๎ถูกฟูองคดีหลายครั้งที่ผํานมา ผู๎ฟูองคดีรวมทั้งผู๎
                   เสนอราคารายอื่นซึ่งเสนอราคาเครื่องวัดสํวนสูงที่ผลิตจากโรงงานของผู๎ฟูองคดีก็มิได๎ยื่นใบ ร.ง. 4 ครบทั้ง

                   10 ลําดับ ยื่นแตํเพียงใบอนุญาตประกอบกิจการโรงงานอุตสาหกรรมลําดับที่ 1 อยํางเดียว ก็ได๎รับคัดเลือก
                   ให๎เข๎าทําสัญญากับผู๎ถูกฟูองคดีรวม 5 ครั้ง ซึ่งผู๎ถูกฟูองคดีก็ให๎การผํอนผันมาตลอด จึงแสดงวําการยื่นใบ
                   ร.ง. 4 ลําดับที่ 1 ลําดับที่ 7 และลําดับที่ 9 ของผู๎ฟูองคดีไมํเป็นการผิดเงื่อนไขในสํวนที่เป็นสาระสําคัญ เมื่อ
                   ปรากฏวําผู๎ถูกฟูองคดีได๎เคยใช๎ดุลพินิจพิจารณาวําการยื่นใบ ร.ง. 4 ไมํครบทุกลําดับมิใชํการผิดเงื่อนไขของ

                   เอกสารประกวดราคาในสํวนที่เป็นสาระสําคัญแล๎ว เมื่อไม่ปรากฏว่าการประกวดราคาครั้งนี้กับครั้งที่ผ่านมา
                   มีข้อเท็จจริงต่างกัน ผู๎ถูกฟูองคดีจึงมีหน๎าที่ผูกพันกับการใช๎ดุลพินิจดังกลําว เว๎นแตํผู๎ถูกฟูองคดีจะกําหนดไว๎
                   ชัดเจนในการประกวดราคาครั้งนี้วําผู๎เสนอราคาจะต๎องยื่นใบ ร.ง. 4 ครบทั้ง 10 ลําดับ กรณีจึงเห็นได๎วําการ
                   ยกเลิกการประกวดราคาเนื่องจากผู๎ฟูองคดีไมํนําใบ  ร.ง.  4  ลําดับที่  3  ยื่นประกอบการเสนอราคา  ไม่มี

                   เหตุผลอันควรและเป็นการเลือกปฏิบัติต่อกรณีที่มีข้อเท็จจริงอย่างเดียวกัน รวมทั้งไมํเป็นไปตามหลักเกณฑ์
                   ของระเบียบสํานักนายกรัฐมนตรีวําด๎วยการพัสดุ พ.ศ. 2535 การยกเลิกการประกวดราคาจึงเป็นไปโดยไมํ
                   ชอบด๎วยกฎหมาย


                           จากคดีนี้จะเห็นได๎วํา ในการพิจารณาคดีปกครองเกี่ยวกับคําสั่งที่มิชอบด๎วยกฎหมายนั้น ศาลได๎
                   เปรียบเทียบคําสั่งที่พิพาทจากข๎อเท็จจริงที่มีลักษณะเดียวกันวําคําสั่งดังกลําวเกิดขึ้นโดยเป็นปฏิบัติที่
                   แตกตํางกันตํอข๎อเท็จจริงเหมือนกันจึงเป็นการเลือกปฏิบัติ ทั้งนี้จะเห็นได๎วํา คดีนี้เป็นการเปรียบเทียบการ

                   ปฏิบัติตํอบุคคลคนเดียวกันคือผู๎ฟูองคดี กลําวคือเปรียบเทียบการปฏิบัติของรัฐตํอผู๎ฟูองคดีในข๎อเท็จจริงที่
                   ผํานมาในอดีตเปรียบเทียบกับการปฏิบัติที่พิพาทในคดีนี้ นอกจากนี้ยังแสดงให๎เห็นวํา คดีนี้มิได๎เป็นการ
                   เปรียบเทียบระหวํางบุคคลสองคนการปฏิบัติที่แตกตํางดังกลําวมิได๎เกี่ยวข๎องกับเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติ

                   เชํน เพศ ความพิการ เชื้อชาติ ศาสนา ฯลฯ

                           จากการศึกษาพบวําในคดีปกครองที่เกี่ยวข๎องกับการจัดซื้อจัดจ๎าง การประกวดราคาซึ่งมีประเด็น

                   วําการกําหนดคุณสมบัติผู๎เสนอราคาเป็นการเลือกปฏิบัตินั้น มักจะไมํเกี่ยวข๎องกับเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติ
                   เชํน เพศ ความพิการ เชื้อชาติ ศาสนา ฯลฯ เชํน การกําหนดคุณสมบัติของผู๎เสนอราคากํอสร๎างอาคารโดย
                   พิจารณาจากผลงานการกํอสร๎างประเภทเดียวกันในวงเงินที่กําหนด ศาลปกครอง (คําพิพากษาศาลปกครอง
                   สูงสุดที่   อ.5-อ.6/2546) ตัดสินวํา หลักเกณฑ์ที่กําหนดตามมติคณะรัฐมนตรีและข๎อกําหนดของ
                   คณะกรรมการวําด๎วยการพัสดุในเรื่องผลงานการกํอสร๎างที่ให๎กําหนดคุณสมบัติผู๎เสนอราคาวํา ต๎องมีผลงาน

                   กํอสร๎างประเภทเดียวกันในวงเงินเพิ่มขึ้นไมํน๎อยกวํา 185,000,000 บาท ซึ่งไมํเกินร๎อยละ 50 ของวงเงิน
                   งบประมาณ ไมํขัดตํอระเบียบสํานักนายกรัฐมนตรีวําด๎วยการพัสดุ  พ.ศ.  2535  ประกอบกับการประกวด
                   ราคาครั้งที่สองที่พิพาทนั้น มีผู๎ยื่นซองประกวดราคาถึง 14 ราย ซึ่งเห็นได๎วําไมํเป็นการกีดกันหรือสร๎างภาระ

                   แกํผู๎เข๎าเสนอราคาแตํประการใด  กรณีที่ผู๎ฟูองคดีขาดคุณสมบัติเพราะมีผลงานการกํอสร๎างไมํถึง
                   185,000,000 บาท ยํอมจะไมํได๎รับการพิจารณาในเบื้องต๎นให๎เป็นผู๎มีสิทธิเข๎าประกวดราคาครั้งที่สอง แม๎
                   จะไมํมีการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติเกี่ยวกับผลงานกํอสร๎างของผู๎เสนอราคา ราคาที่ผู๎ฟูองคดีเสนอมาก็มิได๎รับ
                   การพิจารณาเพราะผู๎ฟูองคดีเสนอราคาสูงสุดในจํานวนผู๎เสนอราคาครั้งที่สองทั้งหมด จึงเห็นได๎วําผู๎ถูกฟูอง
   282   283   284   285   286   287   288   289   290   291   292