Page 241 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 241

217





                           4.2.3.5 การเลือกปฏิบัติโดยอ้อมตามกฎหมายไทย

                           สําหรับหลักการที่ปรากฏในตัวบทกฎหมายนั้น รัฐธรรมนูญแหํงราชอาณาจักรไทยที่ผํานมามิได๎

                   จําแนกระหวํางการเลือกปฏิบัติโดยตรงและการเลือกปฏิบัติโดยอ๎อม เชํนเดียวกับกฎหมายในรูปของ
                   พระราชบัญญัติที่เกี่ยวข๎องกับเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติบางประการ พระราชบัญญัติความเท่าเทียม
                   ระหว่างเพศ พ.ศ. 2558 ก็ไมํได๎ระบุจําแนกดังกลําวเชํนกัน อยํางไรก็ตามพบวํา กฎหมายบางฉบับกําหนด

                   หลักการที่เกี่ยวกับ “การเลือกปฏิบัติโดยอ๎อม” เชํน

                           มาตรา 15 วรรคสองแหํง พระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550

                   วางหลักวํา “การกระทําในลักษณะที่เป็นการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรมตํอคนพิการตามวรรคหนึ่งให๎
                   หมายความรวมถึงการกระทําหรืองดเว๎นกระทําการที่แม๎จะมิได๎มุํงหมายให๎เป็นการเลือกปฏิบัติตํอคนพิการ
                   โดยตรง แตํผลของการกระทํานั้นทําให๎คนพิการต๎องเสียสิทธิประโยชน์ที่ควรจะได๎รับเพราะเหตุแหํงความ
                   พิการด๎วย” จะเห็นได๎วํา แม๎มาตรานี้มิได๎ระบุไว๎ชัดเจนวําการเลือกปฏิบัติที่ต๎องห๎ามนั้นคือการเลือกปฏิบัติ

                   โดยอ๎อม แตํจากเนื้อหาจะเห็นได๎วํากฎหมายห๎ามการกระทําโดยมุ่งเน้นที่ผลกระทบ (Effect) ซึ่งท าให้คน
                   พิการเสียสิทธิประโยชน์ อันเป็นแนวคิดของการห๎ามเลือกปฏิบัติโดยอ๎อมนั่นเอง


                           กฎกระทรวงก าหนดแนวทางการพิจารณาว่าการกระท าใดเป็นไปเพื่อประโยชน์สูงสุดของเด็ก
                   หรือเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อเด็ก พ.ศ. 2549 ซึ่งออกตามความพระราชบัญญัติคุ้มครอง
                   เด็ก พ.ศ. 2546 โดยข๎อ 2. ของกฎกระทรวงดังกลําว วางหลักวํา “การเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรมตํอเด็ก

                   หมายความรวมถึง การปฏิบัติใดๆ ตํอเด็กที่แม๎จะใช๎หลักเกณฑ์เดียวกันกับบุคคลอื่นและผู๎ปฏิบัติไมํได๎มี
                   เจตนาเลือกปฏิบัติหรือเจตนากลั่นแกล๎งผู๎ได๎รับผลร๎ายหรือผลกระทบก็ตาม แต่มีผลท าให้เกิดความ
                   แตกต่างกันต่อเด็กบางคนหรือบางกลุ่มอย่างชัดเจนเพราะเหตุตามวรรคหนึ่ง”จะเห็นได๎วํา แม๎มิได๎ระบุไว๎
                   ชัดเจนวําการเลือกปฏิบัติที่ต๎องห๎ามนั้นคือการเลือกปฏิบัติโดยอ๎อม แตํจากเนื้อหาจะเห็นได๎วําห๎ามการ
                   กระทําโดยมุ่งเน้นที่ผลกระทบ (Effect)  ท าให้เกิดความแตกต่างต่อเด็กอันสืบเนื่องจากเหตุแห่งการ

                   เลือกปฏิบัติต่างๆ การกําหนดหลักเกณฑ์เชํนนี้เป็นแนวคิดของการห๎ามเลือกปฏิบัติโดยอ๎อมนั่นเอง


                           หากพิจารณาแนวคําพิพากษาศาลไทยแล๎ว พบวํา ศาลมิได๎จําแนกระหวําง “การเลือกปฏิบัติ
                   โดยตรง และการเลือกปฏิบัติโดยอ๎อม” อยํางไรก็ตามในบางคดีมีประเด็นที่อาจเกี่ยวข๎องกับการเลือกปฏิบัติ
                   โดยอ๎อม เชํน คดีพิพาทเกี่ยวกับข๎อบังคับการศึกษาที่กําหนดให๎ใช๎ภาษาอังกฤษในการเขียนวิทยานิพนธ์นั้น

                   ศาลเห็นวํา เป็นกฎที่ใช๎กับนักศึกษาทุกคนที่สมัครเข๎าศึกษาในสถาบันการศึกษาของผู๎ถูกฟูองคดีตาม
                   หลักการและเงื่อนไขตํางๆ เสมอเหมือนกันทุกคนไมํมีข๎อกําหนดใดที่จะทําให๎มีการเลือกปฏิบัติที่ไมํเป็นธรรม
                   โดยเกิดจากความแตกตํางตามมาตรา 30 ของรัฐธรรมนูญแหํงราชอาณาจักรไทยแตํอยํางใด  (คําพิพากษา
                   ศาลปกครองสูงสุดที่ อ.9/2546
   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246