Page 234 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ

210

แตกตํางของเวลาที่ใช๎ในการปฏิบัติงาน ทั้งนี้ลูกจ๎างที่ทํางานแบบไมํเต็มเวลา (Part-Time Employees) จะ
ได๎รับเงินหลังเกษียณน๎อยกวําลูกจ๎างที่ทํางานแบบเต็มเวลา (Full-Time Employees) ซึ่งเมื่อพิจารณา

ชํวงเวลาของการให๎บริการ (Length of Service) แล๎วนั้นลูกจ๎างที่ทํางานแบบไมํเต็มเวลา (Part-Time
Employees) ยํอมได๎รับเงินน๎อยกวําลูกจ๎างที่ทํางานแบบเต็มเวลา (Full-Time Employees) โดยเกณฑ์
กลางของการคํานวณเงินหลังเกษียณนี้มีผลให๎ใช๎กับลูกจ๎างชั่วคราวทั้งหมด แม๎วําประมาณ 80% ของลูกจ๎าง
ที่ทํางานแบบไมํเต็มเวลา (Part-Time Employees) จะเป็นผู๎หญิงแตํผลกระทบที่เกิดขึ้นในทางปฏิบัติของ

เกณฑ์คํานวณนี้ก็ทําให๎เกิดความไมํเหมาะสมในสัดสํวนที่เป็นเชิงลบตํอผู๎หญิงเมื่อเทียบกับผู๎ชาย

ในคดี D.H. and Others v. the Czech Republic Case ได๎มีการใช๎ชุดทดสอบในการวัดระดับ

สติปัญญาและความเหมาะสมของนักเรียนเพื่อที่ใช๎ในการพิจารณาวําผู๎ทดสอบต๎องออกจากการศึกษาหลัก
102
เพื่อไปอยูํในโรงเรียนพิเศษ ซึ่งโรงเรียนพิเศษเหลํานี้ได๎ถูกออกแบบโดยเฉพาะสําหรับนักเรียนที่มีความ
ทุพพลภาพด๎านสติปัญญา (Intellectual Disabilities) และมีความลําบากในการเรียนรู๎ (Learning
Difficulty) โดยการทดสอบเดียวกันนี้ได๎ถูกนําไปใช๎กับนักเรียนทั้งหมดผู๎ซึ่งถูกพิจารณาวําควรจะต๎องไปอยูํ

โรงเรียนพิเศษ อยํางไรก็ตามในความจริงแล๎วปรากฏข๎อเท็จจริงวํา การทดสอบได๎ถูกออกแบบเพื่อใช๎ทั่วๆไป
ในกลุํมสังคมที่มีประชากรบางเชื้อชาติอาศัยอยูํเป็นสํวนใหญํ ซึ่งผลที่เกิดขึ้นตามมาคือนักเรียนบางเชื้อชาติ
ซึ่งคือชาวโรมา (Roma) มีแนวโน๎มที่จะทําผลทดสอบออกมาได๎ไมํดี (ซึ่งเป็นข๎อเท็จจริงที่พวกเขาได๎ทํา)
โดยประมาณ 50% ถึง 90% ของเด็กชาวโรมา (Roma) ถูกให๎ไปศึกษานอกระบบการศึกษาหลัก ทั้งนี้

ECtHR ได๎พบวําในกรณีนี้เป็นกรณีของการเลือกปฏิบัติทางอ๎อม (Indirect Discrimination) โดยอธิบายวํา
“มาตรการซึ่งสํงผลให๎เกิดการเสียเปรียบอยํางไมํได๎สัดสํวน” (Disproportionately Prejudicial Effect)
ตํอบุคคลบางกลุํมนั้นเป็นการเลือกปฏิบัติโดยอ๎อมแม๎วําจะไมํมีเจตนาเลือกปฏิบัติ (Discriminatory Intent)

ก็ตาม”

ดังนั้นจะเห็นได๎วํา ตามกฎหมายสหภาพยุโรปครอบคลุมการเลือกปฏิบัติโดยอ๎อม ซึ่งปรากฏในกรณี

ที่กฎเกณฑ์ มาตรการ หรือการกระทําที่พิพาทนั้น โดยสภาพหรือเนื้อหาทั่วไปมิได๎เลือกปฏิบัติตํอกลุํมใด แตํ
เมื่อพิจารณาถึงผลหรือผลกระทบที่เกิดขึ้นจากกฎเกณฑ์ มาตรการ หรือการกระทําเหลํานั้น โดยอาจเห็นได๎
จากข๎อมูลสถิติ แล๎วพบวําทําให๎บุคคลบางกลุํมเสียเปรียบ ดังที่ในคําตัดสินเรียกวํา “สํงผลให๎เกิดการ
เสียเปรียบอยํางไมํได๎สัดสํวน” (Disproportionately Prejudicial Effect)” ก็ถือได๎วําเป็นการเลือกปฏิบัติ
โดยอ๎อมหรือการเลือกปฏิบัติโดยพฤตินัย (De Facto Discrimination)

102
ECtHR, D.H. and Others v. the Czech Republic [GC] (No. 57325/00), 13 November 2007, para. 79.