Page 205 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 205

181


                         23) กรณีฟ้องว่ามีการจับกุมผู้บุกรุกป่าสงวนแห่งชาติโดยมีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติจับกุม

                  เฉพาะราย (ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 236/2545)
                         อธิบดีกรมปุาไม๎ (ผู๎ถูกฟูองคดีที่ 1) และรองผู๎วําราชการจังหวัดกาญจนบุรี (ผู๎ถูกฟูองคดีที่ 2) ได๎ท า

                  การจับกุมภรรยาของผู๎ฟูองคดีในข๎อหาบุกรุกปุาสงวนแหํงชาติโดยไมํชอบเป็นการเลือกปฏิบัติไมํจับกุมผู๎บุก

                  รุกปุาสงวนแหํงชาติอีกนับร๎อยรายโดยจับเฉพาะภรรยาผู๎ฟูองคดี รายเดียวจึงน าคดีมาฟูองขอให๎อธิบดีกรม
                  ปุาไม๎ด าเนินคดีกับผู๎บุกรุกปุาสงวนแหํงชาติรายอื่น

                         ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่าการฟูองคดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หนํวยงานทางปกครองหรือ

                  เจ๎าหน๎าที่ของรัฐกระท าโดยไมํชอบด๎วยกฎหมายอันมีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติที่ไมํเป็นธรรมตามมาตรา
                  9 วรรคหนึ่ง  (1)  แหํงพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯต๎องเป็นกรณีที่หนํวยงานทางปกครองหรือ

                  เจ๎าหน๎าที่ของรัฐกระท าโดยใช๎อ านาจทางปกครองหรือด าเนินกิจการทางปกครองเทํานั้นผู๎ถูกฟูองคดีที่ 1
                  และผู๎ถูกฟูองคดีที่ 2 เป็นเจ๎าพนักงานตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาการจะจับผู๎กระท า

                  ความผิดฐานบุกรุกปุาสงวนแหํงชาติคนใดขึ้นอยูํกับการสืบสวนสอบสวนและพยานหลักฐานที่จะพิสูจน์
                  ความผิดของผู๎กระท าผิดเป็นรายบุคคลผู๎ที่ได๎กระท าความผิดจะต๎องรับโทษในความผิดที่ตนได๎กระท าโดยไมํ

                  เกี่ยวข๎องกับผู๎กระท าความผิดรายอื่นซึ่งมีพฤติการณ์แหํงการกระท าและพยานหลักฐานตํางกันกรณีมิใชํเป็น

                  การเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรมอีกทั้งการจับกุมสอบสวนและด าเนินคดีกับผู๎กระท าความผิดเป็นไปตาม
                  ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามิใชํเป็นการกระท าทางปกครองกรณีจึงไมํอยูํในอ านาจศาล

                  ปกครอง


                         24) กรณีฟ้องขอให้เพิกถอนค าวินิจฉัยของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ที่ยืนราคาค่า

                  ทดแทนที่ดินของผู้ฟ้องคดีตามที่คณะกรรมการก าหนดราคาเบื้องต้นก าหนด (ค าพิพากษาศาลปกครอง
                  กลางที่1272/2545)

                         ผู๎ฟูองคดีเป็นเจ๎าของกรรมสิทธิ์ที่ดินซึ่งถูกกรมโยธาธิการ (ผู๎ถูกฟูองคดีที่ 1) เวนคืนที่ดินดังกลําวไป
                  บางสํวนพร๎อมสิ่งปลูกสร๎างอาคารบ๎านพักอาศัยตามพระราชกฤษฎีกาก าหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะ

                  เวนคืนในท๎องที่ต าบลสวนใหญํอ าเภอเมืองนนทบุรีจังหวัดนนทบุรี พ.ศ.  2537 โดยคณะกรรมการก าหนด

                  ราคาเบื้องต๎นได๎น าหลักเกณฑ์ตามที่ปรากฏในรายงานการประเมินราคาของส านักงานกลางประสานการ
                  จัดหาที่ดินเพื่อกิจการของรัฐเพื่อเป็นแนวทางในการก าหนดเงินคําทดแทนที่ดินแกํผู๎ถูกเวนคืนโดยให๎ที่ดิน

                  ติดซอยสํวนบุคคลแยกจากถนนประชาราษฎร์และมีสภาพเป็นที่ดินที่ตั้งอาคารพาณิชย์ติดซอยสํวนบุคคล

                  แยกจากถนนประชาราษฎร์ราคาตารางวาละ 80,000 บาท สํวนที่ดินติดทางเดินดินที่ดินติดคลองและที่ดิน
                  ที่ไมํมีทางเข๎าออกราคาตารางวาละ 12,000 บาท โดยที่ดินของผู๎ฟูองคดีมีเขตติดตํอกับซอยสํวนบุคคลที่

                  เชื่อมตํอจากซอยเจริญสุขด๎านท๎ายซอยซึ่งเป็นซอยตันมีสภาพเป็นถนนคอนกรีตเสริมเหล็กกว๎าง 4 เมตร
                  สองข๎างทางของซอยสํวนบุคคลเป็นอาคารตึกแถวซอยเจริญสุขเป็นซอยแยกจากถนนประชาราษฎร์และผู๎

                  ฟูองคดีได๎อาศัยซอยสํวนบุคคลดังกลําวซึ่งไมํได๎ปิดกั้นไว๎เป็นทางเข๎าออกโดยไมํมีภาระจ ายอมคณะกรรมการ
                  ก าหนดราคาเบื้องต๎นเห็นวําที่ดินของผู๎ฟูองคดีแม๎จะเข๎าออกได๎ทางซอยสํวนบุคคลดังกลําวแตํผู๎ฟูองคดีก็
   200   201   202   203   204   205   206   207   208   209   210