Page 202 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 202
178
จากจ านวนเงินภาษีที่ต๎องเสียส าหรับการขายสินค๎าดังกลําวได๎ก็ตามแตํการก าหนดวันบังคับใช๎กฎกระทรวง
ทั้ง 2 ฉบับมีเหตุที่ท าให๎การบังคับใช๎กฎหมายแตกตํางกันคือการที่กฎกระทรวงฉบับที่ 30 (พ.ศ. 2540)ฯ
ประกาศในราชกิจจานุเบกขาเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม 2540 มีผลบังคับใช๎ย๎อนหลังไปถึงวันที่ 23 พฤษภาคม
2540 ซึ่งถือวําชํวงระยะเวลาดังกลําวเป็นชํวงระยะเวลาที่อยูํในขั้นตอนการน าเข๎าวัตถุดิบหรือสํวนประกอบ
ที่ใช๎ในการผลิตสินค๎า สํวนการออกกฎกระทรวงฉบับที่ 31 (พ.ศ. 2541)ฯ โดยให๎มีผลบังคับใช๎ตั้งแตํวันที่
27 ตุลาคม 2541 อันเป็นระยะเวลาตั้งแตํวันที่ผู๎ประกอบอุตสาหกรรมน าเข๎าวัตถุดิบหรือสํวนประกอบที่ใช๎
ในการผลิตสินค๎าแบตเตอรี่เป็นชํวงระยะเวลาที่มากพอที่จะท าให๎ผู๎มีอาชีพประกอบอุตสาหกรรมผลิต
แบตเตอรี่ด าเนินการผลิตแบตเตอรี่และจ าหนํายไปยังผู๎บริโภคแล๎วเมื่อผู๎ประกอบอุตสาหกรรมผลิต
แบตเตอรี่ได๎จ าหนํายสินค๎าไปแล๎วภาระภาษียํอมถูกผลักภาระไปยังผู๎บริโภคแล๎วหากก าหนดให๎กฎกระทรวง
ฉบับนี้มีผลใช๎บังคับย๎อนหลังไปเป็นตั้งแตํวันที่ 23 พฤษภาคม 2540 ยํอมจะท าให๎เกิดความไมํเป็นธรรมตํอ
ผู๎บริโภคที่รับภาระภาษีแทนผู๎ประกอบอุตสาหกรรมและกลับท าให๎ผู๎ประกอบอุตสาหกรรมผลิตสินค๎า
แบตเตอรี่ได๎ประโยชน์จากการน าเงินภาษีที่ได๎เสียไปแล๎วส าหรับวัตถุดิบหรือสํวนประกอบที่ใช๎ในการผลิต
สินค๎าแบตเตอรี่มาหักออกจากจ านวนเงินภาษีที่ต๎องเสียส าหรับสินค๎าดังกลําวโดยรัฐต๎องรับภาระน าเงินซึ่ง
ได๎มาจากภาษีของประชาชนมาจํายคืนให๎ซึ่งจะท าให๎การบังคับใช๎กฎหมายไมํมีประสิทธิภาพและเกิดความ
ไมํเป็นธรรมตํอผู๎บริโภคและเกิดความเสียหายแกํรัฐการที่ผู๎ฟูองคดีซึ่งมีอาชีพในการประกอบอุตสาหกรรม
ผลิตสินค๎าแบตเตอรี่รายหนึ่งอ๎างวําไมํได๎ผลักภาระไปยังผู๎บริโภคจึงไมํอาจรับฟังเพื่อเป็นเหตุให๎ก าหนดวัน
บังคับใช๎กฎกระทรวงฉบับที่ 31 (พ.ศ. 2541)ฯ ย๎อนหลังไปในวันที่ 23 พฤษภาคม 2540 ได๎ดังนั้นการที่
กฎกระทรวงฉบับดังกลําวมีผลใช๎บังคับตั้งแตํวันที่ 27 ตุลาคม 2541 จึงไมํมีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติ
21) กรณีฟ้องว่าประกาศกระทรวงการคลังเรื่องก าหนดสถานบริการฯที่ให้จัดเก็บภาษี
สรรพสามิตของสนามกอล์ฟมีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติ (ค าพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ ฟ.
18/2547)
ผู๎ฟูองคดีเป็นผู๎ประกอบกิจการสนามกอล์ฟได๎รับความเดือดร๎อนเสียหายจากการที่รัฐมนตรีวําการ
กระทรวงการคลัง (ผู๎ถูกฟูองคดีที่ 2) ได๎ออกประกาศกระทรวงการคลังเรื่องก าหนดสถานบริการประเภทที่
09.90 ในตอนที่ 9 สถานบริการตามพิกัดอัตราภาษีสรรพสามิตลงวันที่ 14 ตุลาคม 2540 เนื่องจาก
ประกาศกระทรวงดังกลําวท าให๎ผู๎ประกอบกิจการสนามกอล์ฟรวมทั้งผู๎ฟูองคดีต๎องประสบปัญหาทางด๎าน
เศรษฐกิจต๎องเสียภาษีเพิ่มขึ้นผู๎ฟูองคดีจึงได๎มีหนังสือถึงผู๎ถูกฟูองคดีที่ 2 และผู๎ถูกฟูองคดีที่ 2 มีหนังสือแจ๎ง
ผู๎ฟูองคดีวําผู๎ใช๎บริการสนามกอล์ฟสํวนใหญํเป็นผู๎มีฐานะทางการเงินดีควรเสียภาษีให๎รัฐจึงไมํสมควรยกเลิก
การจัดเก็บภาษีสรรพสามิตจากสนามกอล์ฟผู๎ฟูองคดีเห็นวําการที่ผู๎ถูกฟูองคดีที่ 2 ไมํพิจารณายกเลิกการ
เรียกเก็บภาษีสรรพสามิตของสนามกอล์ฟโดยให๎เหตุผลวําผู๎ใช๎บริการสนามกอล์ฟเป็นผู๎มีฐานะทางการเงินดี
เทํากับเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรมตํอผู๎ใช๎สนามกอล์ฟเพราะเหตุฐานะทางเศรษฐกิจจึงเป็นการขัด
ตํอมาตรา 30 ของรัฐธรรมนูญแหํงราชอาณาจักรไทยฯ จึงน าคดีมาฟูองขอให๎ศาลเพิกถอนประกาศดังกลําว