Page 196 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 196

172




                         14) การที่ผู้ฟ้องคดีผ่านเกณฑ์การประเมินแต่ผู้ถูกฟ้องคดีไม่ต่อสัญญาจ้างให้แก่ผู้ฟ้องคดีโดย
                  ไม่มีเหตุผลอันควรเป็นการเลือกปฏิบัติและใช้ดุลพินิจโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย (ค าพิพากษาศาล

                  ปกครองสูงสุดที่ อ.399/2551)

                         ศาลปกครองสูงสุดพิเคราะห์แล้วเห็นว่าแม๎องค์การบริหารสํวนต าบล ห. (ผู๎ถูกฟูองคดี) จะกลําว
                  อ๎างวําเหตุที่ไมํพิจารณาจ๎างผู๎ฟูองคดีตํอไปเป็นเพราะต าแหนํงที่วํางนี้มีแผนที่จะใช๎บรรจุ นางสาว ภ.  เข๎า

                  เป็นพนักงานสํวนต าบลตามแผนอัตราก าลัง 3 ปี  (พ.ศ.  2546 ถึง พ.ศ.  2548)  ก็ตามแตํไมํอาจรับฟังได๎

                  เพราะกรณีของนางสาว ภ. เป็นการบรรจุผู๎สอบแขํงขันได๎เข๎ารับราชการเป็นพนักงานสํวนต าบลในต าแหนํง
                  เจ๎าพนักงานการเงินและบัญชี 2 เชํนข๎าราชการมิใชํบรรจุเข๎าปฏิบัติงานในต าแหนํงเจ๎าหน๎าที่การเงินและ

                  บัญชีซึ่งเป็นต าแหนํงลูกจ๎างชั่วคราวเหมือนกับผู๎ฟูองคดีนอกจากนี้การที่ผู๎บังคับบัญชาของผู๎ฟูองคดีได๎ท า
                  การประเมินผลการปฏิบัติงานของผู๎ฟูองคดีกํอนที่สัญญาจ๎างผู๎ฟูองคดีครั้งสุดท๎าย (ปีงบประมาณ 2546) จะ

                  ครบก าหนดในวันที่ 30 กันยายน 2546 ก็ยํอมแสดงให๎เห็นวําผู๎ถูกฟูองคดีมีความประสงค์ที่จะประเมินเพื่อ
                  จะจ๎างผู๎ฟูองคดีเข๎าปฏิบัติงานตํอในปีงบประมาณ 2547 ซึ่งก็สอดคล๎องกับแผนอัตราก าลัง 3 ปีที่ได๎ก าหนด

                  ต าแหนํงเจ๎าหน๎าที่การเงินและบัญชีและอัตราคําจ๎างส าหรับต าแหนํงที่จ๎างไว๎เป็นการลํวงหน๎าแล๎วประกอบ

                  กับผลการสอบข๎อเท็จจริงของคณะกรรมการสอบข๎อเท็จจริงตามค าสั่งอ าเภอทําบํอที่ 335/2546 ลงวันที่ 5
                  พฤศจิกายน 2546 นําเชื่อได๎วําเหตุที่ผู๎ถูกฟูองคดีไมํจ๎างผู๎ฟูองคดีเข๎าปฏิบัติงานตํอเนื่องจากผู๎ถูกฟูองคดีไมํ

                  ชอบพี่ชายและบิดาของผู๎ฟูองคดีที่ชอบมาวุํนวายในองค์การบริหารสํวนต าบลและมีปัญหาขัดแย๎งกับ

                  ผู๎บริหารเป็นการสํวนตัวมากกวําจะเป็นเพราะวําผู๎ฟูองคดีน าความลับของทางราชการไปเปิดเผยให๎แกํบิดา
                  และพี่ชายของผู๎ฟูองคดีตามที่ผู๎ถูกฟูองคดีกลําวอ๎างการที่ผู๎ฟูองคดีผํานเกณฑ์ประเมินแตํผู๎ถูกฟูองคดีไมํตํอ

                  สัญญาจ๎างให๎แกํผู๎ฟูองคดีโดยไมํมีเหตุผลอันควรจึงเป็นการเลือกปฏิบัติและใช๎ดุลพินิจโดยไมํชอบด๎วย
                  กฎหมายและเป็นเหตุให๎ผู๎ฟูองคดีได๎รับความเสียหายจึงเป็นการกระท าละเมิดตํอผู๎ฟูองคดีตามมาตรา 420

                  แหํงประมวลกฎหมายแพํงและพาณิชย์ผู๎ถูกฟูองคดีจึงต๎องรับผิดชดใช๎คําสินไหมทดแทนในกรณีไมํจ๎างผู๎ฟูอง
                  คดีปฏิบัติงานตํอในปีงบประมาณ 2547 ให๎แกํผู๎ฟูองคดี



                         15) กรณีฟ้องขอให้ยกเลิกประกาศประกวดราคาจ้างเหมาก่อสร้างอาคารโรงพยาบาล  (ค า
                  พิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ.5-อ.6/2546)

                         ผู๎ฟูองคดียื่นซองประกวดราคาจ๎างเหมากํอสร๎างอาคารบริการ 12 ชั้นโรงพยาบาล ส. ลงวันที่ 21

                  กรกฎาคม 2543 ตามที่ผู๎วําราชการจังหวัด ส. (ผู๎ถูกฟูองคดี) ออกประกาศประกวดราคาจ๎างเหมากํอสร๎าง
                  อาคารดังกลําวซึ่งในการประกวดราคาครั้งแรกผู๎ฟูองคดีเป็นผู๎เสนอราคาต่ าสุดแตํตํอมาผู๎ถูกฟูองคดีได๎ออก

                  ประกาศลงวันที่ 1 พฤศจิกายน 2543 ให๎ยกเลิกการประกวดราคาตามประกาศประกวดราคาดังกลําว
                  หลังจากนั้นวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ.  2544 ผู๎ถูกฟูองคดีได๎ออกประกาศเรื่องประกวดราคาจ๎างเหมา

                  กํอสร๎างอาคารบริการ 12 ชั้น (ครั้งที่2) โรงพยาบาล ส. โดยในการประกวดราคาครั้งนี้ ได๎ก าหนดคุณสมบัติ
                  ของผู๎มีสิทธิเสนอราคาวําต๎องมีผลงานกํอสร๎างประเภทเดียวกันในวงเงินไมํน๎อยกวํา 185,000,000 บาท ซึ่ง
   191   192   193   194   195   196   197   198   199   200   201