Page 173 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ

149

ค๎างช าระ “ไมํวําจะรับโอนมาด๎วยเหตุใดๆ” กฎหมายบัญญัติให๎ความคุ๎มครองรัฐฝุายเดียวด๎วยการปิดปากมิ

ให๎ผู๎รับโอนยกข๎อตํอสู๎ใดๆ ได๎เลย แม๎จะเป็นผู๎รับโอนที่สุจริตและมีคําตอบแทน ท าให๎ผู๎รับโอนเสียเปรียบ
ศาลรัฐธรรมนูญเห็นวํา กฎหมายดังกลําวตราขึ้นเพื่อให๎รัฐโดยองค์กรปกครองสํวนท๎องถิ่นหารายได๎จากการ

จัดเก็บภาษีส าหรับใช๎จํายในการบริหารกิจการสาธารณะตามอ านาจหน๎าที่ขององค์กร อันเป็นกิจการเพื่อ

สาธารณะประโยชน์ ภาษีโรงเรือนและที่ดินเป็นภาษีอากรอยํางหนึ่งตามรัฐธรรมนูญมาตรา 69 บุคคลมี
หน๎าที่เสียภาษีอากร กฎหมายดังกลําวจึงเป็นบทกฎหมายเฉพาะเพื่อการที่รัฐธรรมนูญก าหนดและเทําที่

จ าเป็น ไมํกระทบกระเทือนสาระส าคัญแหํงสิทธิและเสรีภาพ มีผลใช๎บังคับเป็นการทั่วไปมิได๎มุํงหมายให๎ใช๎

บังคับแกํกรณีใดกรณีหนึ่งหรือบุคคลใดบุคคลหนึ่งเป็นการเจาะจง ใช๎กับบุคคลโดยเสมอกันและให๎ความ
คุ๎มครองแกํบุคคลอยํางเทําเทียมกันไมํมีการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรมตํอบุคคลเพราะเหตุแหํงความ

แตกตํางในเรื่องถิ่นก าเนิด เชื้อชาติ ภาษา เพศ อายุ สภาพทางกายหรือสุขภาพ สถานะของบุคคล ฐานะ
ทางเศรษฐกิจหรือสังคม...การเรียกเก็บภาษีโรงเรือนที่ค๎างช าระจากผู๎รับโอนที่ดินและโรงเรือนรํวมกับผู๎โอน

จึงไมํขัดหรือแย๎งตํอรัฐธรรมนูญมาตรา 29 และ 30

10) ค าวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญที่ 33/2548

จ าเลยโต๎แย๎งวํา พระราชบัญญัติคุ๎มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 120 มีลักษณะเป็นการจ ากัด
สิทธิของบุคคลซึ่งเป็นนายจ๎างโดยให๎สิทธิเฉพาะลูกจ๎างฝุายเดียวที่มีสิทธิยื่นค าขอให๎คณะกรรมการ

สวัสดิการแรงงานพิจารณาวินิจฉัย และให๎สิทธิแกํคณะกรรมการสวัสดิการแรงงานเลือกปฏิบัติโดยอาศัย

ความแตกตํางในสถานะของนายจ๎างและลูกจ๎างโดยไมํค านึงถึงความเป็นธรรมให๎ฝุายนายจ๎าง ไมํให๎สิทธิใดๆ
แกํฝุายนายจ๎างและไมํได๎รับความเสมอกันในบทบัญญัติของกฎหมายเทํากับฝุายลูกจ๎าง จึงขัดหรือแย๎งตํอ

รัฐธรรมนูญมาตรา 29 และ 30 ศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาแล๎วเห็นวํา พระราชบัญญัติคุ๎มครองแรงงาน พ.ศ.
2541 มาตรา 120 เป็นกฎหมายที่มีเจตนารมณ์เพื่อคุ๎มครองลูกจ๎างผู๎มีฐานะที่ด๎อยทางเศรษฐกิจและมี

ลักษณะเป็นการก าหนดมาตรฐานขั้นต่ าที่ลูกจ๎างพึงได๎รับการปฏิบัติจากนายจ๎าง อีกทั้งยังเป็นกฎหมาย
เกี่ยวกับความสงบเรียบร๎อยของประชาชนและบัญญัติขึ้นเพื่อแก๎ปัญหาความขัดแย๎งระหวํางนายจ๎างและ

ลูกจ๎างและมีเจตนารมณ์เพื่อคุ๎มครองลูกจ๎าง จึงเป็นกฎหมายเฉพาะเพื่อการที่รัฐธรรมนูญได๎ก าหนดไว๎และ

เทําที่จ าเป็นแล๎วโดยไมํกระทบกระเทือนถึงสาระส าคัญแหํงสิทธิและเสรีภาพแตํอยํางใด และมิได๎ขัดตํอหลัก
ความเสมอภาค และยังเป็นการสํงเสริมให๎ลูกจ๎างสามารถใช๎สิทธิ และเสรีภาพเชํนเดียวกับนายจ๎าง ยํอมไมํ

ถือเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรม จึงไมํขัดหรือแย๎งตํอรัฐธรรมนูญมาตรา 29 และ 30