Page 164 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ

140

10) พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546

กฎหมายฉบับนี้มิได๎ก าหนดหลักการห๎ามเลือกปฏิบัติไว๎อยํางชัดแจ๎ง แตํก าหนดให๎สิทธิและการ
สํงเสริม สนับสนุนด๎านตํางๆแกํผู๎สูงอายุ ในมาตรา 11 ดังนี้

64
“ผู๎สูงอายุ มีสิทธิได๎รับการคุ๎มครอง การสํงเสริม และการสนับสนุนในด๎านตํางๆ ดังนี้
(1) การบริการทางการแพทย์และการสาธารณสุขที่จัดไว๎โดยให๎ความสะดวกและรวดเร็วแกํ
ผู๎สูงอายุเป็นกรณีพิเศษ

(2) การศึกษา การศาสนา และข๎อมูลขําวสารที่เป็นประโยชน์ตํอการด าเนินชีวิต

(3) การประกอบอาชีพหรือฝึกอาชีพที่เหมาะสม
(4) การพัฒนาตนเองและการมีสํวนรํวมในกิจกรรมทางสังคม การรวมกลุํมในลักษณะเครือขําย

หรือชุมชน
(5) การอ านวยความสะดวกและความปลอดภัยโดยตรงแกํผู๎สูงอายุในอาคาร สถานที่ ยานพาหนะ

หรือการบริการสาธารณะอื่น
(6) การชํวยเหลือด๎านคําโดยสารยานพาหนะตามความเหมาะสม

(7) การยกเว๎นคําเข๎าชมสถานที่ของรัฐ

(8) การชํวยเหลือผู๎สูงอายุซึ่งได๎รับอันตรายจากการถูกทารุณกรรมหรือถูกแสวงหาประโยชน์โดยมิ
ชอบด๎วยกฎหมาย หรือถูกทอดทิ้ง

(9) การให๎ค าแนะน า ปรึกษา ด าเนินการอื่นที่เกี่ยวข๎องในทางคดี หรือในทางการแก๎ไขปัญหา

ครอบครัว
(10) การจัดที่พักอาศัย อาหารและเครื่องนุํงหํมให๎ตามความจ าเป็นอยํางทั่วถึง”

ข้อสังเกต กฎหมายเกี่ยวกับผู๎สูงอายุก าหนดสิทธิในด๎านตํางๆที่ผู๎สูงอายุมีสิทธิได๎รับ แตํไมํได๎
ก าหนดหลักการห๎ามเลือกปฏิบัติเอาไว๎อยํางชัดแจ๎ง หากเปรียบเทียบกับพระราชบัญญัติสํงเสริมการพัฒนา

เด็กและเยาวชนแหํงชาติ พ.ศ. 2550 จะพบวํามีการก าหนดรับรองสิทธิในด๎านตํางๆแกํเด็กและเยาวชน แตํ
มีการก าหนดหลักการห๎ามเลือกปฏิบัติเอาไว๎อยํางชัดแจ๎ง

11) พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. 2546
มาตรา 22 การปฏิบัติตํอเด็กไมํวํากรณีใด ให๎ค านึงถึงประโยชน์สูงสุดของเด็กเป็นส าคัญและ

ไมํให๎มีการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรม

การกระท าใดเป็นไปเพื่อประโยชน์สูงสุดของเด็ก หรือเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรมตํอเด็ก
หรือไมํ ให๎พิจารณาตามแนวทางที่ก าหนดในกฎกระทรวง

12) พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาเด็กและเยาวชนแห่งชาติ พ.ศ. 2550

64 ตามกฎหมายนี้นิยามความหมายค าวํา“ผู๎สูงอายุ” ไว๎วํา “บุคคลซึ่งมีอายุเกินหกสิบปีบริบูรณ์ขึ้นไปและมีสัญชาติไทย”