Page 159 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 159

135


                  ปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรมได๎ และหากการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรมตํอคนพิการนั้นเป็นการกระท าโดยจงใจ

                  หรือประมาทเลินเลํออยํางร๎ายแรง ศาลจะก าหนดคําเสียหายในเชิงลงโทษให๎แกํคนพิการไมํเกินสี่เทําของ
                  คําเสียหายที่แท๎จริงด๎วยก็ได๎

                         หลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขในการร๎องขอ การรวบรวมพยานหลักฐาน การไกลํเกลี่ยและการ

                  วินิจฉัยตามวรรคหนึ่ง ให๎เป็นไปตามระเบียบที่คณะกรรมการก าหนด ซึ่งคณะกรรมการอาจจัดให๎มี
                  คณะอนุกรรมการขจัดการเลือกปฏิบัติโดยไมํเป็นธรรมตํอคนพิการปฏิบัติหน๎าที่แทนได๎ ทั้งนี้ องค์ประกอบ

                  คุณสมบัติและลักษณะต๎องห๎าม การด ารงต าแหนํงและการพ๎นจากต าแหนํง อ านาจหน๎าที่ และคําตอบแทน

                  ของคณะอนุกรรมการหรือผู๎ไกลํเกลี่ยให๎เป็นไปตามที่คณะกรรมการก าหนด”
                         จากการที่มาตรา 16 ก าหนดให๎มีการออกระเบียบคณะกรรมการฯ เกี่ยวกับการวินิจฉัยการเลือก

                  ปฏิบัตินั้น ปรากฏวํามีระเบียบที่เกี่ยวข๎องดังนี้
                         ระเบียบคณะกรรมการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติว่าด้วยหลักเกณฑ์

                  วิธีการ และเงื่อนไขในการร้องขอ การรวบรวมพยานหลักฐานการไกล่เกลี่ย การวินิจฉัย และ
                  ค่าตอบแทนของคณะอนุกรรมการหรือผู้ไกล่เกลี่ยเกี่ยวกับการกระท าในลักษณะที่เป็นการเลือกปฏิบัติ

                  โดยไม่เป็นธรรมต่อคนพิการ พ.ศ. 2556

                         ข๎อ 4  ของระเบียบดังกลําว ได๎นิยาม“การเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อคนพิการ” ไว๎วํา
                  หมายถึง “การแบํงแยก การกีดกัน หรือการจ ากัดสิทธิบนพื้นฐานของความพิการซึ่งมีความมุํงประสงค์หรือ

                  สํงผลให๎คนพิการไมํสามารถเข๎าถึงและใช๎ประโยชน์ได๎จากสิทธิและเสรีภาพขั้นพื้นฐานทั้งปวงบนพื้นฐานที่

                  เทําเทียมกับบุคคลอื่นทั้งทางเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม ความเป็นพลเมือง หรือด๎านอื่นใด รวมถึงการ
                  เลือกปฏิบัติในทุกรูปแบบ และการปฏิเสธการชํวยเหลือที่สมเหตุสมผล”

                         นอกจากนี้ยังได๎นิยามความหมายของ “การช่วยเหลือที่สมเหตุสมผล” ไว๎วําหมายถึง “การ
                  เปลี่ยนแปลงหรือปรับปรุงที่จ าเป็นและเหมาะสมโดยไมํกํอให๎เกิดภาระอันเกินควรหรือเกินสัดสํวน เฉพาะ

                  ในกรณีที่จ าเป็นเพื่อประกันวําคนพิการได๎อุปโภคและใช๎สิทธิมนุษยชนและเสรีภาพขั้นพื้นฐานทั้งปวงที่เทํา
                  เทียมกับบุคคลอื่น”



                         4) พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541
                         มาตราที่เกี่ยวข๎องกับความเทําเทียมกันและห๎ามการเลือกปฏิบัติมีดังนี้

                         มาตรา 11/1 วางหลักวํา

                         “ในกรณีที่ผู๎ประกอบกิจการมอบหมายให๎บุคคลหนึ่งบุคคลใดเป็นผู๎จัดหาคนมาท างานอันมิใชํ
                  การประกอบธุรกิจจัดหางาน โดยการท างานนั้นเป็นสํวนหนึ่งสํวนใดในกระบวนการผลิตหรือธุรกิจใน

                  ความรับผิดชอบของผู๎ประกอบกิจการ และโดยบุคคลนั้นจะเป็นผู๎ควบคุมดูแลการท างานหรือรับผิดชอบ
                  ในการจํายคําจ๎างให๎แกํคนที่มาท างานนั้นหรือไมํก็ตาม ให๎ถือวําผู๎ประกอบกิจการเป็นนายจ๎างของคนที่มา

                  ท างานดังกลําว
   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164