Page 138 - รายงานผลการประเมินสถานการณ์ด้านสิทธิมนุษยชนของประเทศไทย ปี 2560
P. 138

บทที่ ๕ การประเมินสถานการณ์ด้านสิทธิมนุษยชน
                                                                                 ของบุคคล ๖ กลุ่ม



                  คณะกรรมการฯ ได้แสดงความห่วงใยอย่างยิ่งในประเด็นการค้ามนุษย์และการแสวงหาประโยชน์จากการค้าประเวณี
                                                                                                            ๒๑๗
            โดยระบุว่า ไทยเป็นประเทศต้นทางหรือประเทศต้นก�าเนิด ประเทศปลายทาง และเป็นประเทศทางผ่านส�าหรับการ
            ค้ามนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสตรีและเด็กหญิงเพื่อแสวงหาประโยชน์ในลักษณะการค้าประเวณี/ขายบริการทางเพศ และ
            การบังคับใช้แรงงาน นอกจากนี้ คณะกรรมการฯ ยังได้แสดงความกังวลอย่างยิ่งในประเด็นสตรีนักปกป้องสิทธิมนุษยชน
                                                                                                            ๒๑๘
            โดยระบุว่า เนื่องจากต้องกลายเป็นเป้าหมายในการถูกฟ้องร้องด�าเนินคดี และเผชิญกับความรุนแรงและการถูกคุกคาม
            จากการท�างานเพื่อต่อสู้เรียกร้องสิทธิ
                  รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๖๐ มีบทบัญญัติที่คุ้มครองสิทธิของสตรีหลายประการ อาทิ
            บัญญัติให้ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ สิทธิ เสรีภาพ และความเสมอภาคของบุคคลย่อมได้รับความคุ้มครอง  บุรุษและสตรี
                                                                                                ๒๑๙
            มีสิทธิเท่าเทียมกัน การห้ามเลือกปฏิบัติด้วยเหตุแห่งความแตกต่างบนพื้นฐานแห่งเพศ  การให้ความคุ้มครองสิทธิ
                                                                                     ๒๒๐
            ของสตรีในช่วงระหว่างก่อนและหลังการคลอดบุตร  และยังบัญญัติให้รัฐก�าหนดแนวนโยบายเพื่อให้ความช่วยเหลือแก่สตรี
                                                     ๒๒๑
            ให้สามารถด�ารงชีวิตได้อย่างมีคุณภาพและคุ้มครองป้องกันมิให้ถูกใช้ความรุนแรงหรือปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม
                                                                                                     ๒๒๒
                  นอกจากนี้ ในปี ๒๕๖๐ รัฐยังได้ก�ากับหน่วยงานในระดับภูมิภาค ระดับท้องถิ่น ผ่านทางผู้ว่าราชการจังหวัด

            ให้ด�าเนินการตามแนวทางในการป้องกันและแก้ไขปัญหาการล่วงละเมิดหรือคุกคามทางเพศในที่ท�างาน ซึ่งเป็นแนวปฏิบัติ
            ตามมติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ ๑๖ มิถุนายน ๒๕๕๘  เนื่องจาก กสม. มีข้อสังเกตว่า ยังพบปัญหาการล่วงละเมิดหรือ
                                                       ๒๒๓
            คุกคามทางเพศในการท�างานเกิดขึ้นอยู่ในองค์กรท้องถิ่น ๒๒๔
                  ตามแผนสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ฉบับที่ ๓ (พ.ศ. ๒๕๕๗ - ๒๕๖๑) แผนสิทธิมนุษยชนของกลุ่มสตรี ได้ระบุสภาพ

            ปัญหาที่ส�าคัญของสตรีในประเทศไทยที่ส�าคัญ ๓ ประการ คือ (๑) การค้าสตรีและเด็ก (๒) การกระท�ารุนแรงต่อสตรี
            ในครอบครัวและการคุกคามทางเพศในที่ท�างาน (๓) ปัญหาการตั้งครรภ์ไม่พร้อม  ซึ่งรัฐได้ด�าเนินการด้านการแก้ไข
                                                                                ๒๒๕
            ปัญหาความรุนแรงต่อสตรีในครอบครัว ผ่านการจัดกิจกรรมรณรงค์ให้ตระหนักถึงความส�าคัญของพระราชบัญญัติคุ้มครอง
            ผู้ถูกกระท�าด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. ๒๕๕๐ และพัฒนาการด�าเนินงานเพื่อให้ความช่วยเหลือด้านสังคมและ

            กระบวนการยุติธรรมแก่ผู้ประสบปัญหาความรุนแรงในครอบครัว
                                                                 ๒๒๖












                                                                                                                  บทที่
                                                                                                                   ๕









            ๒๑๗  ข้อ ๒๔ หน้า ๗ (CEDAW/C/THA/CO/6-7)
            ๒๑๘  ข้อ ๓๐ หน้า ๙ (CEDAW/C/THA/CO/6-7)
            ๒๑๙  มาตรา ๔
            ๒๒๐  มาตรา ๒๗
            ๒๒๑  มาตรา ๔๘
            ๒๒๒  มาตรา ๗๑
            ๒๒๓  เห็นชอบตามที่กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ เสนอ ดังนี้ (๑) เห็นชอบร่างมาตรการในการป้องกันและแก้ไขปัญหาการล่วงละเมิดหรือคุกคามทางเพศในการท�างาน และ
                ให้หน่วยงานภาครัฐถือปฏิบัติ และ (๒) มอบหมายให้กระทรวงแรงงานขอความร่วมมือหน่วยงานภาคเอกชนรับร่างมาตรการในการป้องกันและแก้ไขปัญหาการล่วงละเมิดหรือคุกคามทาง
                เพศในการท�างานไปด�าเนินการตามความเหมาะสม
            ๒๒๔  กระทรวงมหาดไทย ที่ มท ๐๒๑๑.๓/ว๐๕๓๙ ลงวันที่ ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐ เรื่อง การป้องกันและแก้ไขปัญหาการล่วงละเมิดหรือคุกคามทางเพศในที่ท�างาน
            ๒๒๕  ๒๕๕๖. กระทรวงยุติธรรม. แผนสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ฉบับที่ ๓ (พ.ศ. ๒๕๕๗ – ๒๕๖๑). หน้า ๗๒ – ๗๔.
            ๒๒๖  กรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว ที่ พม ๐๕๐๓/๕๙๐๒ ลงวันที่ ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๖๐ เรื่อง ขอส่งข้อมูลผลการด�าเนินการตามแผนสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ฉบับที่ ๓.

                                                                                คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  | 137
   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143