Page 85 - รายงานการศึกษา ปัญหาและผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากนโยบายของรัฐบาลในการประกาศสงครามต่อสู้เพื่อเอาชนะยาเสพติด เมื่อปี พ.ศ. 2546

๖๘

น าตัวผู้กระท าความผิดมาลงโทษ อันแสดงถึงความตั้งใจอันแน่วแน่ของพนักงานอัยการมลรัฐ
Neuva Leon แล้ว มาตรการจัดการและแก้ไขปัญหาภายในประเทศที่ส าคัญ ก็คือ การปฏิรูป

ในเชิงสถาบันเกี่ยวกับการกระท าอันเป็นการบังคับบุคคลให้สูญหาย ซึ่งเกิดจากข้อเสนอของพนักงาน
อัยการมลรัฐ Neuva Leon (the Neuva Leon Attorney General’s Office) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ
เพิ่มขีดความสามารถในการสอบสวนคดีเกี่ยวกับการบังคับบุคคลให้สูญหายให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น การ
ปฏิรูปเชิงสถาบันที่ส าคัญๆ ประกอบด้วยการปฏิรูปในสองประการ ได้แก่ (๑.๑) การแก้ไขปรับปรุง
กฎหมายอาญาเพื่อรองรับการกระท าอันเป็นการบังคับบุคคลให้สูญหายและ (๑.๒) การก าหนดให้มี

พนักงานสอบสวนเพื่อรับผิดชอบคดีประเภทนี้เป็นการเฉพาะ

(๑.๑) กำรแก้ไขปรับปรุงกฎหมำยอำญำเพื่อรองรับกำรกระท ำอันเป็นกำร

บังคับบุคคลให้สูญหำย
มาตรการทางกฎหมายประการส าคัญประการหนึ่งเพื่อจัดการและแก้ไขปัญหา
เกี่ยวกับการกระท าอันเป็นการบังคับบุคคลให้สูญหาย ได้แก่ การแก้ไขปรับปรุงกฎหมายอาญาของมลรัฐ
ให้ครอบคลุมถึงการกระท าอันเป็นการบังคับบุคคลให้สูญหายด้วย ซึ่งแต่เดิมการกระท าดังกล่าวไม่เป็น

อาชญากรรมในประมวลกฎหมายอาญาในหลายๆ มลรัฐของประเทศเม็กซิโก ทั้งนี้ การแก้ไขปรับปรุง
กฎหมายอาญาเพื่อรองรับการกระท าอันเป็นการบังคับบุคคลให้สูญหายของประเทศเม็กซิโกเป็นผลมาจาก
พันธกรณีในอนุสัญญาต่างๆ ที่เกี่ยวกับการคุ้มครองบุคคลมิให้ถูกบังคับให้สูญหายที่ประเทศเม็กซิโก
เข้าเป็นภาคี โดยเฉพาะอย่างยิ่งอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการคุ้มครองมิให้บุคคลถูกบังคับให้

สูญหาย ค.ศ. ๒๐๐๖ (International Convention for the Protection of All Persons from
Enforced Disappearance) ซึ่งก าหนดให้รัฐภาคีก าหนดมาตรการต่างๆ ที่จ าเป็นเพื่อก าหนดให้การ
๘๕
บังคับบุคคลให้สูญหายเป็นความผิดตามกฎหมายอาญาแห่งรัฐภาคี และในท านองเดียวกัน อนุสัญญา
Inter-Americanว่าด้วยการบังคับบุคคลให้สูญหาย ค.ศ. ๑๙๙๔ (Inter-American Covention on Forced

Disappearance of Persons) ซึ่งก าหนดให้รัฐภาคีก าหนดมาตรการทางกฎหมายก าหนดให้การบังคับ
บุคคลให้สูญหายเป็นความผิดตามกฎหมายภายในรัฐภาคี และก าหนดบทลงโทษที่เหมาะสมและได้สัดส่วน
กับความรุนแรงอย่างยิ่งของการกระท าเช่นนั้น ทั้งนี้ ให้ถือว่าความผิดดังกล่าวยังคงด ารงอยู่อย่างต่อเนื่อง

และตลอดไปตราบเท่าที่ชะตากรรมหรือสถานที่อยู่ของเหยื่อ (ผู้ถูกบังคับให้สูญหาย) ยังไม่สามารถ
๘๖
ระบุได้
โ ด ยนัยดังกล่าว รัฐบาลแห่งเม็กซิโกจึงมีพันธกรณีที่จะต้องก าหนดให้
การกระท าอันเป็นการบังคับบุคคลให้สูญหายเป็นความผิดตามกฎหมายภายในประเทศ ซึ่งกฎหมายระดับ
สหพันธรัฐและระดับมลรัฐยังมีปัญหาความไม่ต้องตรงกันของนิยามของการบังคับบุคคล

ให้สูญหายอันเป็นการจ ากัดการป้องกัน การสอบสวน และการด าเนินคดีความผิดดังกล่าวอีกด้วย
ตามประมวลกฎหมายอาญาสหพันธรัฐ (Mexico’s federal criminal code)
“ไม่ว่าจะมีส่วนร่วมในการควบคุมตัวบุคคลหนึ่งหรือหลายคนโดยชอบด้วยกฎหมายหรือโดยมิชอบด้วย

๘๕
International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance,
Article 4.
๘๖
Inter-American Covention on Forced Disappearance of Persons, Article III.