Page 80 - รายงานการศึกษา ปัญหาและผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากนโยบายของรัฐบาลในการประกาศสงครามต่อสู้เพื่อเอาชนะยาเสพติด เมื่อปี พ.ศ. 2546

๖๓

เมื่อได้จับกุม หรือควบคุมตัว หรือลักพาตัวบุคคลที่จะบังคับให้สูญหายแล้ว
เจ้าหน้าที่ของรัฐหรือบุคคลที่ด าเนินการเช่นนั้นจะปฏิเสธไม่รับรู้การกระท าอันเป็นการลิดรอนเสรีภาพของ

บุคคล หรือปกปิดชะตากรรมหรือสถานที่อยู่ของบุคคลผู้สูญหายนั้น
กำรพิจำรณำข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น:
การปฏิบัติการของเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือกลุ่มอาชญากรรมมักจะเป็นไปใน
รูปแบบหรือวิธีด าเนินการที่คล้ายคลึงกันในหลายๆ กรณี กล่าวคือ เป็นการใช้ก าลัง บุกรุกเข้าไป
ในเคหสถานของปัจเจกชน หลายกรณีกระท าในยามวิกาล เพื่อจับกุม ควบคุมตัว หรือลักพาตัวบุคคล

ผู้เป็นเป้าหมายไปจากเคหสถาน โดยในการด าเนินการดังกล่าว เจ้าหน้าที่ของรัฐหรือ
กลุ่มอาชญากรรม แล้วแต่กรณี มักจะปิดบังใบหน้าของตน ใช้ก าลังในการด าเนินการ มีอาวุธครบมือ
ในขณะปฏิบัติการ และไม่มีการชี้แจงเหตุผลหรือหมายตรวจหรือหมายค้นใดๆ การปฏิบัติการ

ในทุกกรณีจะจบลงที่การควบคุมตัวหรือลักพาตัวบุคคลผู้เป็นเป้าหมายไปตามอ าเภอใจ นอกจากนี้
ภายหลังการควบคุมตัวหรือลักพาตัวบุคคลผู้เป็นเป้าหมายไปแล้ว เมื่อครอบครัวหรือญาติของบุคคลนั้น
ติดตามไปยังหน่วยงานของเจ้าหน้าที่ของรัฐที่เกี่ยวข้องและสอบถามถึงเหตุผลที่กระท าเช่นนั้น เจ้าหน้าที่
ของรัฐมักจะปฏิเสธว่ามิได้คุมขังหรือกักตัวบุคคลที่ครอบครัวของบุคคลนั้นก าลังตามหาอยู่หรือปฏิเสธว่า

ไม่รู้เห็นเรื่องดังกล่าวแต่อย่างใด ให้ข้อมูลคลุมเครือว่าได้ปล่อยตัวบุคคลนั้นไปแล้ว หรือไม่พยายาม
ลงบันทึกแจ้งเรื่องร้องเรียนการที่บุคคลสูญหายหรือไม่ด าเนินการสอบสวนตามความจ าเป็นโดยทันที
หรือปกปิดหรือปิดบังซ่อนเร้นสถานที่ที่ใช้กักขังหรือคุมขังบุคคลที่ถูกควบคุมตัวหรือลักพาตัวไปนั้น และ
ภายหลังจากนั้น ก็ไม่มีบุคคลใดทราบชะตากรรมหรือพบเห็นบุคคลผู้ถูกควบคุมตัวหรือลักพาตัวไปนั้นอีก

เลย ดังเช่นกรณีการสูญหายไปของนาย Roberto Ivan Hernandez Garcia และนางสาว Yudith
Yesenia Rueda Garcia (เดือนมีนาคม ค.ศ. ๒๐๑๑) กรณีการสูญหายไปของนาย Nitza Paolo
Alvarado Espinoza และนาย José Angel Alvarado Herrera (เดือนธันวาคม ค.ศ. ๒๐๐๙) และกรณี
การสูญหายของนาย Ivan Baruch Nunez Mendieta (เดือนสิงหาคม ค.ศ. ๒๐๑๑)

■ ประกำรที่สำม: เงื่อนไขเกี่ยวกับผลของกำรกระท ำ
การกระท าอันมีลักษณะเป็นการบังคับบุคคลให้สูญหาย มีเป้าหมายเพื่อท าให้
บุคคลผู้ถูกบังคับให้สูญหายนั้นอยู่นอกการคุ้มครองของกฎหมาย
กำรพิจำรณำข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น:
การที่เจ้าหน้าที่ต ารวจไม่รับแจ้งความหรือพนักงานสอบสวนไม่รับเรื่องร้องเรียน

หรือปฏิเสธที่จะลงบันทึกเรื่องร้องเรียนโดยกล่าวอ้างต่อครอบครัวของผู้สูญหายว่าครอบครัวยังแจ้งเรื่อง
ร้องเรียนดังกล่าวมิได้เนื่องจากต้องรอให้บุคคลนั้นสูญหายไปเป็นเวลาไม่ต่ ากว่า ๗๒ ชั่วโมง ดังตัวอย่างเช่น
กรณีการสูญหายไปของนาย Ivan Baruch Nunez Mendieta (เดือนสิงหาคม ค.ศ. ๒๐๑๑) หรือการ

ปฏิเสธที่จะท าการติดตามค้นหาหรือสอบสวนผู้ถูกควบคุมตัวไปตามที่ครอบครัวของผู้สูญหายขอความ
ช่วยเหลือ ดังตัวอย่างเช่นกรณีการสูญหายไปของนาย Ivan Baruch Nunez Mendieta (เดือนสิงหาคม
ค.ศ. ๒๐๑๑) ซึ่งเจ้าหน้าที่ต ารวจกล่าวอ้างว่าได้รับมอบหมายให้ประจ าอยู่ ณ จุดตรวจแห่งนั้นเป็นการ
เฉพาะและไม่สามารถออกไปจากจุดตรวจนั้นได้ หรือกรณีการสูญหายไปของนาย José Angel Alvarado

Herrera (เดือนธันวาคม ค.ศ. ๒๐๐๙) ซึ่งเจ้าหน้าที่ต ารวจทราบว่านาย José Angel ถูกกองทัพควบคุม
ตัวอยู่ แต่ก็ไม่ด าเนินการใดๆ หรือกล่าวอ้างว่าไม่มีอ านาจลงบันทึกเรื่องร้องเรียนนั้นเพราะเป็นเรื่องที่อยู่ใน
อ านาจของเจ้าหน้าที่อีกหน่วยงานหนึ่ง ดังตัวอย่างเช่นกรณีการสูญหายไปของนาย Nitza Paolo