Page 217 - รายงานผลการประเมินสถานการณ์ด้านสิทธิมนุษยชนของประเทศไทย ปี 2559
P. 217

ประเทศไทยได้ด�าเนินนโยบาย แผนงาน กฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิผู้สูงอายุ และมีบทบัญญัติที่เกี่ยวกับ
        การคุ้มครองสิทธิของผู้สูงอายุในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ทั้งนี้ ในปี พ.ศ. ๒๕๒๕ ประเทศไทยได้ก�าหนดให้

        วันที่ ๑๓ เมษายนของทุกปี เป็นวันผู้สูงอายุแห่งชาติ และก�าหนดแนวทางหลักในการพัฒนากลุ่มผู้สูงอายุยากจนในแผนพัฒนา
                                                           ๔๓๒
        เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ ๘ (พ.ศ. ๒๕๔๐ - ๒๕๔๔)   โดยแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับล่าสุด คือ
                                      ๔๓๓
        ฉบับที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔)   ได้ก�าหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศที่เกี่ยวกับสิทธิของผู้สูงอายุ ๒ ยุทธศาสตร์
        คือ ยุทธศาสตร์ที่ ๑ การเสริมสร้างและพัฒนาศักยภาพทุนมนุษย์ และยุทธศาสตร์ที่ ๒ การสร้างความเป็นธรรมและลดความ
                                                                                    ๔๓๔
        เหลื่อมล�้าในสังคม นอกจากนี้ ประเทศไทยยังได้จัดท�าปฏิญญาผู้สูงอายุไทย เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๒   ซึ่งประกอบด้วย แนวปฏิบัติ
        ๙ ข้อ เพื่อมุ่งประโยชน์ให้ผู้สูงอายุได้มีคุณภาพชีวิตที่ดี ได้รับการคุ้มครองและพิทักษ์สิทธิ


                 ประเทศไทยได้จัดท�าแผนงานระดับชาติด้านผู้สูงอายุมาแล้ว ๒ ฉบับ โดยเป็นแผนระยะยาวครอบคลุมระยะเวลา

        ๒๐ ปี ซึ่งแผนผู้สูงอายุแห่งชาติ ฉบับที่ ๑ มีระยะเวลาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๒๕ – ๒๕๔๔ และแผนผู้สูงอายุแห่งชาติ ฉบับที่ ๒
        มีระยะเวลาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๔๕ – ๒๕๖๔ ทั้งนี้ ได้มีการทบทวน/ปรับปรุงแผนดังกล่าว เมื่อปี ๒๕๕๒ แผนผู้สูงอายุแห่งชาติ
        เป็นแผนยุทธศาสตร์ระดับชาติในการพัฒนาและการด�าเนินงานด้านผู้สูงอายุของประเทศไทย โดยมีคณะกรรมการผู้สูงอายุ
        แห่งชาติ ซึ่งมีนายกรัฐมนตรีเป็นประธานเป็นกลไกระดับชาติในการขับเคลื่อนแผนดังกล่าว  และก�าหนดหน่วยงาน
                                                                                      ๔๓๕
                                                                                       ๔๓๖
        รับผิดชอบด�าเนินการเกี่ยวกับการคุ้มครอง การส่งเสริม และสนับสนุนผู้สูงอายุในด้านต่าง ๆ  อาทิ ด้านการบริการ
        ทางการแพทย์และการสาธารณสุขด้านการประกอบอาชีพ หรือฝึกอบรมที่เหมาะสมด้านการช่วยเหลือผู้สูงอายุ ซึ่งได้รับ
        อันตรายจากการถูกทารุณกรรมหรือถูกแสวงหาประโยชน์โดยมิชอบด้วยกฎหมาย หรือถูกทอดทิ้ง



                 นอกจากนี้ ประเทศไทยยังมีกฎหมายว่าด้วยผู้สูงอายุ คือ พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖  ซึ่งได้ประกัน
                                                                                               ๔๓๗
        สิทธิของผู้สูงอายุในด้านสุขภาพ สังคม เศรษฐกิจ ตลอดจนสิทธิประโยชน์ด้านต่าง ๆ ในการเข้าถึงและการได้รับบริการ
        สาธารณะและให้มีการจัดตั้งกองทุนผู้สูงอายุ   ซึ่งให้บริการเงินกู้ไม่มีดอกเบี้ยส�าหรับผู้สูงอายุเพื่อการลงทุนรายได้
                                                ๔๓๘
        หลังเกษียณ ประเทศไทยได้ปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยผู้สูงอายุ ครั้งที่ ๒ เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๕๓  โดยเพิ่มเติมบทบัญญัติเกี่ยว
                                                                                   ๔๓๙
        กับอ�านาจหน้าที่ของคณะกรรมการผู้สูงอายุแห่งชาติ สิทธิเรื่องเบี้ยยังชีพของผู้สูงอายุ และอ�านาจหน้าที่ของคณะกรรมการ

        บริหารกองทุนผู้สูงอายุเพื่อให้ผู้สูงอายุมีสิทธิได้รับเบี้ยยังชีพเป็นรายเดือนอย่างทั่วถึงและเป็นธรรม


                 ประเทศไทยได้จัดท�ารายงานผลการด�าเนินงานผู้สูงอายุของประเทศไทย ตามแผนปฏิบัติการระหว่างประเทศมาดริด

                                            ๔๔๐
        ว่าด้วยเรื่องผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๕ - ๒๕๕๙   โดยแสดงถึงสถานการณ์ของผู้สูงอายุของประเทศไทยและผลการด�าเนินงาน
        หลักตามเป้าหมายของการพัฒนาผู้สูงอายุใน ๓ ประเด็นภายใต้แผนปฏิบัติการดังกล่าว คือ ผู้สูงอายุกับการพัฒนา (Older
        persons and development) สูงวัยอย่างสุขภาพดีและมีสุขภาวะ (Advancing health and well-being into old age)
        และการสร้างความมั่นใจว่าจะมีสภาพแวดล้อมที่เกื้อหนุนและเหมาะสม (Ensuring enabling and supportive environment)
        นอกจากนี้ ยังแสดงถึงการติดตามผลการด�าเนินงานตามแผนผู้สูงอายุแห่งชาติ ฉบับที่ ๒ และประเด็นท้าทาย

        ในการด�าเนินงานด้านผู้สูงอายุของประเทศไทย


                 ๔๓๒  จาก ปฏิญญาผู้สูงอายุไทย, โดย รุ่งศักดิ์ ศิรินิยมชัย, ๒๕๕๕, http://www.gotoknow.org/posts/15140
                 ๔๓๓  ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๑๓๓ ตอนที่ ๑๑๕ ก วันที่ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๕๙
                 ๔๓๔  มติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ ๒๓ มีนาคม ๒๕๔๒.
                 ๔๓๕  รายงานทบทวนสถานการณ์สิทธิมนุษยชนของประเทศไทยภายใต้กระบวนการ Universal Periodic Review (UPR) ของคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ
        (หน้า ๑๕ – ๑๖).
                 ๔๓๖  ประกาศส�านักนายกรัฐมนตรี เรื่อง การก�าหนดหน่วยงานผู้มีอ�านาจหน้าที่รับผิดชอบด�าเนินการเกี่ยวกับการคุ้มครอง การส่งเสริม และการสนับสนุนผู้สูงอายุ
        ในด้านต่าง ๆ ตามพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ พ.ศ. ๒๕๕๓ ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๑๒๗ ตอนพิเศษ ๑๕๑ ง วันที่ ๒๙ ธันวาคม ๒๕๕๓.
                 ๔๓๗  ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๑๒๗ ตอนที่ ๕๖ หน้า ๓ วันที่ ๑๕ กันยายน ๒๕๕๓
                 ๔๓๘  มาตรา ๑๓ แห่งพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖
                 ๔๓๙  พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๓ ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๑๒๗ ตอนที่ ๕๖ ก วันที่ ๑๕ กันยายน ๒๕๕๓
                 ๔๔๐  จาก การด�าเนินงานผู้สูงอายุของประเทศไทยตามแผนปฏิบัติการระหว่างประเทศมาดริดว่าด้วยเรื่องผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๕ – ๒๕๕๙, โดย กรมกิจการผู้สูงอายุ,
        ๒๕๕๙, กรุงเทพฯ: กรมกิจการผู้สูงอายุ


                                 รายงานผลการประเมินสถานการณ์  216  ด้านสิทธิมนุษยชนของประเทศไทย ปี ๒๕๕๙
   212   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222