Page 199 - รายงานผลการประเมินสถานการณ์ด้านสิทธิมนุษยชนของประเทศไทย ปี 2559
P. 199

มีค่าใช้จ่ายอื่นที่นอกเหนือจากค่าอาหาร และเครื่องใช้ส�าหรับบุตร เช่น ค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลในกรณีที่บุตรมีปัญหา
        ด้านสุขภาพ เป็นต้น ๓๗๗



        ๒) ด้านการศึกษา
                 ส�าหรับปัญหาการออกจากโรงเรียนกลางคันของเด็ก หากพิจารณาจากสถิติย้อนหลัง ตั้งแต่ปี ๒๕๕๕ ซึ่ง
        คณะกรรมการสิทธิเด็กแห่งสหประชาชาติได้มีข้อห่วงกังวล จะพบว่า สถิติมีแนวโน้มที่ดีขึ้น รายละเอียดตามตารางที่ ๙



        ตารางที่ ๙ สถิติการออกจากโรงเรียนกลางคันของเด็ก ตั้งแต่ปีการศึกษา ๒๕๕๕ – ปัจจุบัน

              ปีการศึกษา                            ระดับการศึกษา                                รวม
                                 ประถมศึกษา        มัธยมศึกษาตอนต้น   มัธยมศึกษาตอนปลาย
         ๒๕๕๕                        ๐.๑๑                ๐.๗๕                ๐.๘๒                ๐.๔๒
         ๒๕๕๖                        ๐.๑๔                ๐.๙๕                ๐.๙๑                ๐.๕๑

         ๒๕๕๗                        ๐.๐๘                ๐.๓๒                ๐.๓๒                ๐.๑๙
         ๒๕๕๘ – ปัจจุบัน             ๐.๐๕                ๐.๒๔                ๐.๒๔                ๐.๑๔

                 ที่มา : ส�านักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.)

                 อย่างไรก็ดี รัฐยังจ�าเป็นต้องมีการด�าเนินการอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้การแก้ปัญหาเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและ
        เหมาะสมกับสภาพปัญหาของเด็กแต่ละกลุ่มตามปัจจัยที่เป็นสาเหตุของการออกกลางคัน เช่น กลุ่มเด็กที่ออกกลางคันเนื่องจาก

        สติปัญญา หรือผลการเรียนไม่ดี กลุ่มเด็กที่ออกกลางคันเนื่องจากปัจจัยทางเศรษฐกิจ กลุ่มเด็กที่ออกกลางคันเนื่องจากอพยพ
        ตามผู้ปกครอง และกลุ่มเด็กที่ออกกลางคันเนื่องจากมีพฤติกรรมไม่เหมาะสม เป็นต้น


        ๓) ด้านการปกป้องคุ้มครองเด็กจากการกระท�ารุนแรง
                 แม้ว่ารัฐจะให้ความส�าคัญในการดูแลเด็กที่ได้รับการกระท�าความรุนแรงผ่านการช่วยเหลือต่าง ๆ ที่ก�าหนดขึ้น

        อย่างไรก็ดี รัฐจ�าเป็นต้องให้ความส�าคัญกับเด็กที่ได้รับความรุนแรง แต่ไม่ได้เข้าสู่กระบวนการขอความช่วยเหลือ ซึ่งคาดการณ์
        ว่าอาจมีจ�านวนมากกว่าจ�านวนที่ขอรับการช่วยเหลือจากรัฐ นอกจากนี้ ยังมีความรุนแรงในรูปแบบอื่น ๆ ที่สังคมไทยยังไม่
        ได้ให้ความส�าคัญหรือตระหนักว่าเป็นความรุนแรงต่อเด็ก อาทิ ความรุนแรงทางอารมณ์และจิตใจ เช่น การดูถูกเหยียดหยาม

        การเลือกปฏิบัติ การท�าให้เด็กรู้สึกด้อยค่า และความรุนแรงจากการละเลยทอดทิ้ง ซึ่งรัฐควรจะมีมาตรการเชิงบวกในการ
        รณรงค์ หรือสร้างความเข้าใจแก่ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเด็ก เช่น พ่อ แม่ ผู้ปกครอง ครู ชุมชน ให้ตระหนักถึงผลกระทบจาก
        ความรุนแรงที่เกิดจากการกระท�าในลักษณะดังกล่าว ซึ่งอาจจะส่งผลให้เด็กมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงไป เช่น ก้าวร้าว เก็บตัว
        ไม่เข้าสังคม และประพฤติตนไปในทางที่ไม่เหมาะสม เป็นต้น



                                            ๔) สถานการณ์การเสียชีวิตของเด็กจากการจมน�้า อุบัติเหตุทางถนน และอุบัติเหตุ
                                            จากรถรับส่งนักเรียน
                                                    แม้ว่าสถิติการเสียชีวิตจากการจมน�้าของเด็กจะมีแนวโน้มลดลง

                                            แต่ตัวเลขการเสียชีวิตของปี  ๒๕๕๙  ยังคงอยู่ในจ�านวนที่สูง  ซึ่งแม้ว่า
                                            รัฐจะมีมาตรการต่าง  ๆ  ที่เป็นการป้องกันการจมน�้าในเด็ก  เช่น  การมี
                                            หลักสูตรสอนว่ายน�้าส�าหรับเด็กในโรงเรียนหรือศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก
                                            การให้ความรู้ในสถานบริการสาธารณสุข/ชุมชน และการสื่อสารประชาสัมพันธ์


                 ๓๗๗  จาก โครงการเงินอุดหนุนเพื่อการเลี้ยงดูเด็กแรกเกิดของประเทศไทยช่วยครอบครัวยากจนให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น, โดย Unicef Thailand, สืบค้นจาก
        http://thailandunicef.blogspot.com/2016/10/thailand-child-support-grant-helps-vulnerable-families.html


                                 รายงานผลการประเมินสถานการณ์  198  ด้านสิทธิมนุษยชนของประเทศไทย ปี ๒๕๕๙
   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203   204