Page 70 - รายงานการศึกษา ปัญหาและผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากนโยบายของรัฐบาลในการประกาศสงครามต่อสู้เพื่อเอาชนะยาเสพติด เมื่อปี พ.ศ. 2546

เหตุผลหรือหมายตรวจหรือหมายค้นใดๆ การปฏิบัติการในทุกกรณีจะจบลงที่การควบคุมตัวหรือลักพาตัวบุคคลผู้เป็นเป้าหมายไปตาม
อ�าเภอใจ นอกจากนี้ ภายหลังการควบคุมตัวหรือลักพาตัวบุคคลผู้เป็นเป้าหมายไปแล้ว เมื่อครอบครัวหรือญาติของบุคคลนั้นติดตาม
ไปยังหน่วยงานของเจ้าหน้าที่ของรัฐที่เกี่ยวข้องและสอบถามถึงเหตุผลที่กระท�าเช่นนั้น เจ้าหน้าที่ของรัฐมักจะปฏิเสธว่ามิได้คุมขังหรือ

กักตัวบุคคลที่ครอบครัวของบุคคลนั้นก�าลังตามหาอยู่ หรือปฏิเสธว่าไม่รู้เห็นเรื่องดังกล่าวแต่อย่างใด ให้ข้อมูลคลุมเครือว่าได้ปล่อยตัว
บุคคลนั้นไปแล้ว หรือไม่พยายามลงบันทึกแจ้งเรื่องร้องเรียนการที่บุคคลสูญหายหรือไม่ด�าเนินการสอบสวนตามความจ�าเป็นโดยทันที
หรือปกปิดหรือปิดบังซ่อนเร้นสถานที่ที่ใช้กักขังหรือคุมขังบุคคลที่ถูกควบคุมตัวหรือลักพาตัวไปนั้น และภายหลังจากนั้น ก็ไม่มีบุคคลใด

ทราบชะตากรรมหรือพบเห็นบุคคลผู้ถูกควบคุมตัวหรือลักพาตัวไปนั้นอีกเลย ดังเช่นกรณีการสูญหายไปของนาย Roberto Ivan
Hernandez Garcia และนางสาว Yudith Yesenia Rueda Garcia (เดือนมีนาคม ค.ศ. ๒๐๑๑) กรณีการสูญหายไปของนาย Nitza
Paolo Alvarado Espinoza และนาย José Angel Alvarado Herrera (เดือนธันวาคม ค.ศ. ๒๐๐๙) และกรณีการสูญหายของ

นาย Ivan Baruch Nunez Mendieta (เดือนสิงหาคม ค.ศ. ๒๐๑๑)

ประการที่สาม เงื่อนไขเกี่ยวกับผลของการกระท�า

การกระท�าอันมีลักษณะเป็นการบังคับบุคคลให้สูญหาย มีเป้าหมายเพื่อท�าให้บุคคลผู้ถูกบังคับให้

สูญหายนั้นอยู่นอกการคุ้มครองของกฎหมาย
การพิจารณาข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
การที่เจ้าหน้าที่ต�ารวจไม่รับแจ้งความหรือพนักงานสอบสวนไม่รับเรื่องร้องเรียน หรือปฏิเสธที่จะ

ลงบันทึกเรื่องร้องเรียน โดยกล่าวอ้างต่อครอบครัวของผู้สูญหายว่าครอบครัวยังแจ้งเรื่องร้องเรียนดังกล่าวมิได้ เนื่องจากต้องรอให้
บุคคลนั้นสูญหายไปเป็นเวลาไม่ต�่ากว่า ๗๒ ชั่วโมง ดังตัวอย่างเช่นกรณีการสูญหายไปของนาย Ivan Baruch Nunez Mendieta

(เดือนสิงหาคม ค.ศ. ๒๐๑๑) หรือการปฏิเสธที่จะท�าการติดตามค้นหาหรือสอบสวนผู้ถูกควบคุมตัวไปตามที่ครอบครัวของผู้สูญหาย
ขอความช่วยเหลือ ดังตัวอย่างเช่นกรณีการสูญหายไปของนาย Ivan Baruch Nunez Mendieta (เดือนสิงหาคม ค.ศ. ๒๐๑๑)
ซึ่งเจ้าหน้าที่ต�ารวจกล่าวอ้างว่าได้รับมอบหมายให้ประจ�าอยู่ ณ จุดตรวจแห่งนั้นเป็นการเฉพาะและไม่สามารถออกไปจาก

จุดตรวจนั้นได้ หรือกรณีการสูญหายไปของนาย José Angel Alvarado Herrera (เดือนธันวาคม ค.ศ. ๒๐๐๙) ซึ่งเจ้าหน้าที่
ต�ารวจทราบว่านาย José Angel ถูกกองทัพควบคุมตัวอยู่แต่ก็ไม่ด�าเนินการใดๆ หรือกล่าวอ้างว่าไม่มีอ�านาจลงบันทึกเรื่องร้องเรียนนั้น

เพราะเป็นเรื่องที่อยู่ในอ�านาจของเจ้าหน้าที่อีกหน่วยงานหนึ่ง ดังตัวอย่างเช่นกรณีการสูญหายไปของนาย Nitza Paolo Alvarado
Espinoza (เดือนธันวาคม ค.ศ. ๒๐๐๙) ซึ่งพนักงานอัยการปฏิเสธที่จะลงบันทึกค�าร้องของพี่สาวนาย Nitza และบอกว่าเธอต้องไปที่
ส�านักงานอัยการมลรัฐอีกแห่งหนึ่ง หากแต่เมื่อเธอไปยังสถานที่ดังกล่าวแล้ว ไม่ปรากฏว่ามีพนักงานอัยการที่จะรับเรื่องร้องเรียน และ

กรณีการสูญหายไปของนาย Roberto Ivan Hernandez Garcia และนางสาว Yudith Yesenia Rueda Garcia หรือกล่าวอ้างว่า
บุคคลนั้นต้องมีความเกี่ยวโยงกับกลุ่มอาชญากรรมจึงถูกกลุ่มอาชญากรรมจับหรือลักพาตัวไป ดังตัวอย่างเช่นกรณีการสูญหายไป
ของนาย Hugo Marcelino Gonzalez Salazar (เดือนกรกฎาคม ค.ศ. ๒๐๐๙) และกรณีการสูญหายไปของนาย Oscar German

Herrera Rocha กับเพื่อนร่วมทางอีกสามคน (เดือนมิถุนายน ค.ศ. ๒๐๐๙) การกระท�าหรือการกล่าวอ้างของเจ้าหน้าที่ของรัฐในกรณี
ต่างๆ เหล่านี้ย่อมท�าให้กระบวนการในการค้นหาหรือสอบสวนบุคคลต่างๆ ที่อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับการสูญหายไปของบุคคลที่เป็น
เหยื่อนั้นย่อมไม่อาจจะเริ่มด�าเนินการได้

นอกจากนี้ แม้ในกรณีที่เจ้าหน้าที่ต�ารวจหรือพนักงานสอบสวนด�าเนินการสอบสวนเรื่องร้องเรียนเกี่ยวกับ
ผู้สูญหายก็ตาม ก็ยังปรากฏข้อเท็จจริงหรือหลักฐานว่า ในบางกรณี เจ้าหน้าที่ของรัฐท�าให้หลักฐานส�าคัญเกี่ยวกับการติดตามผู้สูญหาย

หรือท�าให้เกิดข้อผิดพลาดขึ้น ดังตัวอย่างเช่นกรณีการสูญหายไปของนาย Isafas Uribe Hernandez และนาย Juan Pablo
Alvarado Oliveros ซึ่งเจ้าหน้าที่ต�ารวจไม่รีบเดินทางไปยังสถานที่เกิดเหตุและท�าให้หลักฐานส�าคัญถูกท�าลายหรือเคลื่อนย้ายไป

49
ปัญหาและผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากนโยบายของรัฐบาลในการประกาศสงครามต่อสู้เพื่อเอาชนะยาเสพติด เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๖