Page 112 - รายงานการศึกษา ปัญหาและผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากนโยบายของรัฐบาลในการประกาศสงครามต่อสู้เพื่อเอาชนะยาเสพติด เมื่อปี พ.ศ. 2546
P. 112

ประการที่สอง
                                                     การกระท�าความผิดอาญาต่างๆ ดังกล่าว “เป็นส่วนหนึ่ง” ของการโจมตีหรือการก่อให้เกิด
                  ผลกระทบในวงกว้างหรืออย่างเป็นระบบ

                                                     ประการที่สาม
                                                     การกระท�าความผิดเหล่านี้มุ่งกระท�าเพื่อโจมตีหรือประทุษร้ายต่อกลุ่มเป้าหมาย
                  ที่เป็นประชากรพลเรือนโดยตรง

                                                     เป้าหมายหลักของการโจมตีหรือประทุษร้ายเช่นนั้น คือ ประชากรพลเรือน ไม่ว่า
                  จะเป็นประชากรพลเรือนของรัฐซึ่งเป็นผู้กระท�าการนั้นเอง  หรือประชากรพลเรือนใดๆ  ที่มิใช่ประชากรพลเรือนของรัฐนั้นก็ได้  ดังที่
                  ข้อ ๗ วรรคหนึ่ง แห่งธรรมนุญกรุงโรมฯ ใช้ค�าว่า “โดยมีเป้าหมายต่อประชากรพลเรือนใด” (any civilian population) อันได้แก่

                  พลเรือนทั่วไปหรือปัจเจกชนทั่วไปนั่นเอง  ทั้งนี้  ข้อ  ๗  วรรคสอง  (ก)  แห่งธรรมนูญกรุงโรมฯ  ได้ให้นิยามของค�าว่า  “การโจมตีที่มี
                  เป้าหมายต่อประชากรพลเรือนใดๆ” (Attack directed against any civilian population) ว่าหมายถึง “กระบวนการกระท�าซึ่ง

                  ด�าเนินไปครั้งแล้วครั้งเล่าต่อประชากรพลเรือนใดๆ  ดังอ้างถึงในวรรค  ๑  อันเป็นการด�าเนินการตามหรือส่งเสริมนโยบายของรัฐหรือ
                  องค์การที่จะกระท�าการโจมตีเช่นว่า”
                                                     การที่ธรรมนูญกรุงโรมฯ ใช้ถ้อยค�าว่า “ประชากรพลเรือน” เช่นนี้น่าจะมีวัตถุประสงค์

                  เพื่อมุ่งหมายถึงเหยื่อหรือผู้ได้รับความเสียหายหรือได้รับผลกระทบ ได้แก่ บุคคลหรือปัจเจกชนทั่วไปซึ่งแสดงถึงนัย “จ�านวนมาก”
                  อันส่งผลกระทบ  “เชิงจิตวิทยา”  ต่อประชากรพลเรือนที่เป็นเป้าหมายของการโจมตีหรือการประทุษร้าย  และประชากรพลเรือนที่

                  ตกเป็นเป้าหมายจะต้องมีความเชื่อมโยงซึ่งกันและกัน เช่น เป็นสมาชิกกลุ่มเป้าหมายการโจมตีหรือการประทุษร้าย ซึ่งท�าให้การโจมตี
                  หรือการประทุษร้ายสามารถกระท�าได้โดยสะดวกเพราะมีเป้าหมายของการกระท�าที่ชัดเจน
                                                     ประการที่สี่

                                                     ผู้กระท�ารู้ถึงการโจมตีหรือการก่อให้เกิดผลกระทบในวงกว้างหรืออย่างเป็นระบบต่อ
                  ประชาชนพลเรือนเช่นนั้น

                                              (๒.๑.๒) องค์ประกอบความผิดของอาชญากรรมต่อมนุษยชาติ
                                                     จากลักษณะส�าคัญสี่ประการดังกล่าวข้างต้น การกระท�าความผิดอาญาร้ายแรง
                  ในลักษณะของอาชญากรรมต่อมนุษยชาติและเป็นภัยคุกคามต่อประชาคมระหว่างประเทศ ประกอบด้วยองค์ประกอบความผิดที่มี

                  ลักษณะเฉพาะเป็นของตนเอง  ซึ่งแตกต่างไปจากองค์ประกอบความผิดของความผิดอาญาสามัญทั่วไป  ซึ่งแบ่งออกได้เป็นสองลักษณะ
                  ได้แก่ ก. องค์ประกอบภายนอก: องค์ประกอบเชิงรูปแบบ และ ข. องค์ประกอบภายใน: องค์ประกอบเชิงเนื้อหา ทั้งนี้ การกระท�า

                  ความผิดอาญาร้ายแรงที่จัดเป็นอาชญากรรมต่อมนุษยชาติจะต้องประกอบด้วยองค์ประกอบภายนอกและองค์ประกอบภายใน
                  ประกอบกัน
                                                     ก. องค์ประกอบภายนอก: องค์ประกอบเชิงรูปแบบ

                                                     การกระท�าที่เป็นอาชญากรรมต่อมนุษยชาติตามนัยแห่งข้อ ๗ วรรคหนึ่ง ของธรรมนูญ
                  กรุงโรมฯ  จะต้องเป็นการกระท�าความผิดลักษณะใดลักษณะหนึ่งดังที่ก�าหนดไว้โดยชัดแจ้งในบทบัญญัติดังกล่าว  ทั้งนี้  การกระท�า
                                                                                       244
                  ความผิดอาญาร้ายแรงที่มีลักษณะเป็นอาชญากรรมต่อมนุษยชาติแบ่งออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ๆ ได้แก่




                         244  โปรดดู David Luban, A Theory of Crimes Against Humanity, Yale Journal of International Law, 2004, p. 8 อ้างอิงใน พันต�ารวจตรี
                  กฤษฎิ์  สถิตย์วัฒนานนท์,  กฎหมายอาชญากรรมต่อมนุษยชาติ:  ประเด็นพื้นฐานทางกฎหมาย  (Crimes  against  Humanity),  หน้า  9.  http://www.police-
                  science.rpca.ac.th/crimes.pdf





                                                                                                                    91
                                    ปัญหาและผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากนโยบายของรัฐบาลในการประกาศสงครามต่อสู้เพื่อเอาชนะยาเสพติด เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๖
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117