Page 103 - รายงานการศึกษา ปัญหาและผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากนโยบายของรัฐบาลในการประกาศสงครามต่อสู้เพื่อเอาชนะยาเสพติด เมื่อปี พ.ศ. 2546
P. 103

ประการที่สาม

                                                       การกระท�าทรมานโดยเจ้าพนักงานของรัฐเป็นไปเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์
               ประการใดประการหนึ่งตามที่ก�าหนดไว้ในอนุสัญญาต่อต้านการทรมานฯ ได้แก่ เพื่อให้ได้รับข้อมูลหรือค�ารับสารภาพจากบุคคลหนึ่งหรือบุคคล
               ที่สาม เพื่อลงโทษบุคคลนั้นส�าหรับการกระท�าการของบุคคลนั้นหรือบุคคลที่สามหรือส�าหรับการต้องสงสัยว่าได้กระท�าการนั้น เพื่อข่มขู่หรือ

               บังคับขู่เข็ญบุคคลนั้นหรือบุคคลที่สาม หรือเพื่อเหตุผลใดๆ อันเป็นการเลือกปฏิบัติไม่ว่าในลักษณะใดๆ ต่อบุคคล
                                                       อนึ่ง หากการกระท�าทรมานเช่นนั้นได้กระท�าโดยมีลักษณะหรือเข้าเงื่อนไขต่างๆ

               ของธรรมนูญกรุงโรมว่าด้วยศาลอาญาระหว่างประเทศ ค.ศ. ๑๙๙๘ ด้วยแล้ว การทรมานนั้นจะยกระดับเป็น “การกระท�าความผิดต่อ
                                               188
               มนุษยชาติ” (Crime against humanity)  และเป็นความผิดอาญาร้ายแรงระหว่างประเทศตามธรรมนูญกรุงโรมฯ ด้วย
                                                       อนุสัญญาต่อต้านการทรมานฯ  ยังก�าหนดไว้โดยชัดแจ้งว่า  ไม่มีสถานการณ์คับขัน

               อย่างใดๆ ไม่ว่าจะเป็นสภาวะสงครามหรือภัยคุกคามเกี่ยวกับสงคราม (a state of war or a threat of war) ความไม่มีเสถียรภาพ
               ทางการเมืองภายในประเทศ (internal political instability) หรือภาวะฉุกเฉินสาธารณะอื่นใด (any other public emergency)
                                                           189
               ที่จะถูกยกขึ้นกล่าวอ้างเพื่อเป็นเหตุผลของการท�าการทรมาน   ในท�านองเดียวกัน  ค�าสั่งของผู้บังคับบัญชาหรือองค์กรของรัฐย่อมมิอาจ
                                                         190
               ถูกยกขึ้นกล่าวอ้างเพื่อเป็นเหตุผลของการท�าการทรมาน  แต่อย่างใด
                                                       กติการะหว่างประเทศฯ และอนุสัญญาต่อต้านการทรมานฯ ต่างก็มีข้อก�าหนด

               ในแนวทางเดียวกันเกี่ยวกับหน้าที่ของรัฐภาคีที่จะต้องส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของบุคคลที่ได้รับการคุ้มครองตามกฎเกณฑ์
               ระหว่างประเทศทั้งสองฉบับดังกล่าวนี้  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  หน้าที่ของรัฐภาคีที่จะต้องก�าหนดให้การกระท�าการทรมานเป็นความผิด
                                            191
               (offences) ตามกฎหมายอาญาของตน  ตลอดจนด�าเนินมาตรการต่างๆ ที่จ�าเป็นเพื่อให้รัฐภาคีมีเขตอ�านาจเหนือการกระท�าความผิด
                             192
               อาญาฐานดังกล่าว   ด้วย
                                                       ก.๒) การฆ่าหรือท�าให้บุคคลเสียชีวิต
                                                       กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมืองยังได้รับรองและ

               คุ้มครองสิทธิในชีวิตของบุคคลโดยชัดแจ้งอีกด้วย กล่าวคือ มนุษย์ทุกคนมีสิทธิที่จะมีชีวิตมาแต่ก�าเนิด (the inherent right to life)
               สิทธินี้ต้องได้รับความคุ้มครองโดยกฎหมาย และบุคคลจะต้องไม่ถูกท�าให้เสียชีวิตโดยอ�าเภอใจ 193

                                                       ดังนั้นเจ้าพนักงานของรัฐจึงย่อมต้องเคารพและคุ้มครองสิทธิในชีวิตของบุคคล
               ทั้งหลายตามที่ก�าหนดไว้ในกติการะหว่างประเทศฯ  ด้วย  สิทธิในชีวิตของบุคคลจึงเป็นสิทธิที่มิอาจถูกลิดรอนการกระท�าใดๆ  อันเป็น
               การท�าให้บุคคลเสียชีวิตโดยอ�าเภอใจหรือนอกระบบกฎหมาย การกระท�าเช่นนั้นย่อมเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างร้ายแรง

                                                       ข. ข้อจ�ากัดของการห้ามการลิดรอนสิทธิและเสรีภาพในชีวิตร่างกายของบุคคล
                                                       แม้โดยหลักแล้วเจ้าพนักงานของรัฐจะมิอาจกระท�าการใดๆ อันมีผลเป็นการท�าลาย

               หรือลิดรอนสิทธิและเสรีภาพในชีวิตร่างกายของบุคคลแต่อย่างใด  อย่างไรก็ตาม  หากการลิดรอนสิทธิและเสรีภาพในชีวิตร่างกายของ
               บุคคลเป็นไปตามเงื่อนไขที่กฎหมายภายในของรัฐภาคีก�าหนด การกระท�าการเช่นนั้นของเจ้าพนักงานของรัฐย่อมมิใช่การกระท�าโดย
               อ�าเภอใจหรือนอกระบบกฎหมายหรือกระบวนการยุติธรรม  และเป็นกรณีที่เข้าข้อยกเว้นตามที่กติการะหว่างประเทศฯ  ก�าหนดไว้






                       188
                          Rome Statute of International Criminal Court 1998, Article 7 Crimes against humanity, paragraph 2 (e).
                       189
                          CAT, Article 2, paragraph 2.
                       190
                          CAT, Article 2, paragraph 3.
                       191
                          CAT, Article 4, paragraph 1.
                       192
                          CAT, Article 5, paragraph 1.
                       193
                          ICCPR, Article 6, paragraph 1.
               82
               ปัญหาและผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากนโยบายของรัฐบาลในการประกาศสงครามต่อสู้เพื่อเอาชนะยาเสพติด เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๖
   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108