Page 76 - รายงานวิจัย เรื่อง ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว
P. 76

การเตรียมการส่งกลับ





                              ข. การจัดการส�ารวจความคิดเห็นเกี่ยวกับทางเลือกฯ ด้วยผู้ลี้ภัยเอง

                                กรณีค่ายผู้ลี้ภัยบ้านถ�้าหิน ผู้ลี้ภัยได้มีการส�ารวจความคิดเห็นเกี่ยวกับทางเลือกการส่งกลับด้วยตนเอง ในปี
                  พ.ศ.  ๒๕๕๖  จากรายงานของ  Karen  News  ว่าคณะกรรมการค่ายบ้านถ�้าหินได้ส�ารวจความคิดเห็นของผู้ลี้ภัยจ�านวน  ๖,๑๙๕  คน

                  พบว่ามีผู้ลี้ภัยตอบว่าต้องการไปประเทศที่สาม  ร้อยละ  ๔๖  ต้องการกลับไปยังประเทศพม่า/เมียนมาร์  ร้อยละ  ๒๗  และอีกร้อยละ
                  ๒๗  ตอบว่าต้องการอยู่ชายแดนไทย-พม่า/เมียนมาร์  แม้ว่าค�าตอบจะบอกว่าต้องการกลับประเทศพม่า/เมียนมาร์  แต่พวกเขามีข้อแม้ว่า
                                                   14
                  ต้องมีสันติภาพที่แท้จริงเท่านั้นจึงจะกลับไป   ในช่วงเดือนมิถุนายน  ๒๕๕๘  คณะผู้วิจัยได้แลกเปลี่ยนกับผู้น�าค่ายบ้านถ�้าหิน  พบว่า
                  การส�ารวจดังกล่าวนี้  เพราะพวกเขาต้องการตัดสินใจและเลือกวิธีการของพวกเขาเอง  โดยค�านึงถึงเกียรติและศักดิ์ศรี  (dignity)  “เราจะ
                  กลับไปประเทศเราด้วยตัวเราเอง  ไม่ใช่การบีบบังคับ”  ดังนั้น  การรับรู้ว่าผู้ลี้ภัยคิดเห็นอย่างไรจึงเป็นแนวทางหนึ่งของการเตรียมตัว
                  ส่งกลับโดยค�านึงถึงศักดิ์ศรี และสิทธิของผู้ลี้ภัย

                                การเตรียมการนี้ยังรวมไปถึงการสื่อสารกับกองก�าลังถืออาวุธชนกลุ่มน้อย  คือ  กองก�าลัง  KNU  แกนน�าค่ายผู้ลี้ภัย
                  บ้านถ�้าหินกล่าวถึงการเตรียมการส่งกลับไปยังประเทศพม่า/เมียนมาร์นั้น จ�าเป็นต้องสื่อสารกับ KNU ซึ่งดูแลควบคุมพื้นที่นั้น
                  การสื่อสารนี้เพื่อติดตามสถานการณ์ชายแดน  การแสวงหาพื้นที่ส�าหรับการส่งกลับ  ในกลุ่มผู้ลี้ภัยมีการจัดตั้งคณะกรรมการผู้พลัดถิ่น

                  ภายในชาติพันธุ์กะเหรี่ยง (Committee of Internally Displace Karen People: CIDKP) โดยคณะกรรมการฯ นี้จะร่วมกันประเมิน
                  สถานการณ์การส่งกลับว่าพื้นที่รองรับมีความเหมาะสมมากน้อยเพียงใด ผู้ที่อาศัยอยู่แล้วมีความคิดเห็นอย่างใด หากจะน�าผู้ลี้ภัยมา

                  อาศัยอยู่ร่วมในหมู่บ้านเดียวกันหรือละแวกใกล้เคียงกัน  การส�ารวจเช่นนี้จึงมีความหมายว่า  ผู้ลี้ภัยเองก็ต้องการจัดการตนเอง  (Self
                  Determination) เป็นการค้นหาปัญหาและหาทางเลือกด้วยตนเอง จึงเป็นสิ่งที่องค์กรเอกชนระหว่างประเทศควรให้การสนับสนุน
                  อย่างยิ่ง






























                              ค. ผู้ลี้ภัยยังมีการเตรียมการด้านทักษะด้านอาชีพ

                                โดยหวังว่าความรู้เหล่านี้สามารถน�าไปใช้ได้ในประเทศพม่า/เมียนมาร์ เมื่อพวกเขาได้กลับไปตั้งถิ่นฐานแล้ว
                  ทักษะอาชีพเหล่านี้ได้รับการสนับสนุนจากองค์กรเอกชนระหว่างประเทศ คือ ADRA ฝึกอบรมเกี่ยวกับช่างตัดผม ช่างไฟฟ้า ช่างทาสี

                  คอมพิวเตอร์ และการเกษตร การท�าเบเกอรี่ อย่างไรก็ตาม การฝึกทักษะอาชีพนี้ได้มีการท�ามาอย่างต่อเนื่องมิใช่เฉพาะช่วงนี้เท่านั้น
                  ซึ่งพบว่าหลังจากการฝึกอบรมแล้ว  มีข้อจ�ากัดในการน�าไปปฏิบัติเพื่อหาเลี้ยงชีพ  เพราะไม่สามารถออกไปรับจ้างภายนอกได้  หากให้
                  บริการในค่ายผู้ลี้ภัยก็มีลูกค้าไม่มากนักที่มีรายได้เพียงพอ เนื่องจากผู้ลี้ภัยต่างก็ไม่มีรายได้เช่นเดียวกัน




                         14  Karen News, กรกฎาคม ๒๕๕๖
 62                                                                                                                  63
 ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว               ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว
   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81