Page 72 - รายงานวิจัย เรื่อง ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว
P. 72

การเตรียมการส่งกลับ







































                              ประมาณเดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๗ มีการเปลี่ยนแปลงในประเทศไทย คือ คณะรักษาความสงบแห่งชาติได้ยึดอ�านาจ
                  การปกครอง  หลังจากนั้นประมาณเดือนกรกฎาคมได้เกิดข่าวลืออีกครั้งหนึ่งในค่ายผู้ลี้ภัยว่า  รัฐบาลไทยได้มีการเจรจากับรัฐบาลพม่า/
                  เมียนมาร์เกี่ยวกับการส่งผู้ลี้ภัยกลับประเทศต้นทาง โดยมีการส�ารวจประชากรในค่ายผู้ลี้ภัยน�าโดยทหารร่วมกับหน่วยงานระดับจังหวัด

                  ครั้งนี้ได้ก่อให้เกิดความหวาดกลัวต่อผู้ลี้ภัยอย่างมาก
                              สัญญาณเกี่ยวกับการส่งกลับประเทศพม่า/เมียนมาร์ได้ส่งถึงผู้ลี้ภัยเป็นระยะ ๆ แต่ก็มีข้อจ�ากัดในการตรวจสอบข้อมูลผู้ลี้ภัย
                  ได้แต่สังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในค่ายผู้ลี้ภัย  กรณีเช่น  การลดอาหารปันส่วนเหลือเพียง  ๘  กิโลกรัมต่อคนต่อเดือน  แม้ว่าทาง

                  TBC จะได้อธิบายว่าไม่ได้เกี่ยวข้องกับการส่งกลับ อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ต่าง ๆ นี้ท�าให้ผู้ลี้ภัยรู้สึกถึงความไม่มั่นคง รวมทั้งมีความ
                  ห่วงกังวลเกี่ยวกับอนาคต โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การส่งกลับประเทศพม่า/เมียนมาร์ ผู้ลี้ภัยเองก็รู้สึกว่าตนเองไม่มีสถานะที่ชัดเจน เป็นผู้
                  ที่พึ่งพิงความช่วยเหลือจากรัฐไทยและองค์กรเอกชนระหว่างประเทศ  การเรียกร้องสิ่งใดอาจจะมีผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่  หรือ

                  อาจจะถูกผลักดันให้กลับไปสู่ประเทศพม่า/เมียนมาร์  ทั้งที่สถานการณ์ต่าง  ๆ  ไม่เอื้ออ�านวยให้สามารถด�ารงชีวิตได้อย่างมีศักดิ์ศรีและ
                  ปลอดภัย

                              สถานการณ์ข้างต้นเหมือนกับเป็นสัญญาณแก่ผู้ลี้ภัยว่าจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในไม่ช้า นั่นคือ การส่งกลับ
                  ประเทศต้นทาง ซึ่งพวกเขายังมีข้อกังวลที่ท�าให้ยังไม่มีความพร้อมในการกลับไปยังประเทศพม่า/เมียนมาร์ ดังนี้


                              ก. สถานการณ์ทางการเมืองในประเทศพม่า/เมียนมาร์ที่ยังไม่เอื้ออ�านวยไปสู่สันติภาพอย่างแท้จริง
                                ผู้ลี้ภัยส่วนใหญ่มีความหวาดระแวง ไม่ไว้วางใจกองทัพพม่า ซึ่งปัจจุบันทหารของกองทัพพม่าได้เข้ายึดครองใน
                  พื้นที่รัฐชาติพันธุ์ ตั้งเป็นฐานปฏิบัติการกระจายตามจุดต่างๆ ในรัฐกะเหรี่ยง และรัฐคะเรนนีมากขึ้น (Militarization)

                                ซอมอร์ท  ชาวกะเหรี่ยงมาอยู่ที่ค่ายผู้ลี้ภัยนี้ในเดือนพฤษภาคม  พ.ศ.  ๒๕๕๐  ปัจจุบันท�างานให้กับ  CSO  ได้ให้
                  ข้อคิดเห็นว่า “เป็นสิ่งที่ยากไปที่จะเลือก การที่มาอยู่ที่นี่มีบางคนไปแต่งงานนอกหมู่บ้าน ถึงแม้ว่าคนภายในค่ายผู้ลี้ภัยก็มีพี่น้องอยู่ตาม

                  ที่ต่าง ๆ และเมื่อกลับไปพม่า ก็ไม่มีความปลอดภัย เพราะแต่ละคนก็มีความฝังใจต่อสิ่งที่ได้รับมา ไม่มีความมั่นใจต่อความปลอดภัยที่
                  จะได้รับ แม้ว่าจะถูกรับรอง ก็จะถูกหาเรื่องด้วยวิธีการใดวิธีการหนึ่งแน่นอน พวกเขาพยายามฝึกอาชีพเพื่อจะไปประเทศที่สาม การจะ
                  กลับไปมีเป็นส่วนน้อยมาก ไม่มีความเป็นไปได้ส�าหรับค่ายนี้ คือ กลับไปไม่มีความปลอดภัยแน่ จะมีความกังวลตลอดไป จะกลายเป็นบ้า

                  กังวลว่าเขาจะท�าอะไรกับเราแบบไหน”


 58                                                                                                                  59
 ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว               ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว
   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77