Page 136 - รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัยการป้องกันและแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ของประเทศไทย และความร่วมมือกับประเทศเพื่อนบ้านในอาเซียน
P. 136
มามันก็คือปลายทางแล้ว ลักษณะบ้านเราเรื่องการแสวงหาประโยชน์ทางเพศก็ยังเป็นป๎ญหาอยู่ มองว่า
เป็นสิ่งที่สามารถทําได้ กฎหมายไม่ได้เข้มงวดมากนักเปิดเป็นดอกเห็ดเลย อาบอบนวด สถานบันเทิง คารา
โอเกะที่แอบแฝงจะมีการกวดขันนาน ๆ พอเลิกเขาก็เปิดขึ้นใหม่
จากการสํารวจของมูลนิธิฯ พบว่า ธุรกิจทางด้านบันเทิง อาบอบนวด หรือคาราโอเกะ ส่วนใหญ่
ผู้หญิงที่ให้บริการไม่ใช่เด็กคนไทย ถ้าเทียบกับ ๑๐ ปีที่ผ่านมา สถานการณ์เกี่ยวกับเด็กไทยเรื่องนี้ก็จะดี
ขึ้น กลายเป็นว่ามาจากลาว จากเพื่อนบ้าน มีหลายสาเหตุที่เด็กบ้านเราไม่ทํางานแบบนี้ ได้แก่ นโยบาย
การศึกษา เด็กที่อยู่ในโรงเรียนนานขึ้น โอกาสจะดีขึ้น ค่านิยมในเรื่องการตกเขียวไม่ค่อยมี แต่
ขณะเดียวกันก็จะเกิดกับกลุ่มอื่น เช่น เด็กชนเผ่าบางที เขาดีใจใหญ่เลยเขาได้ลูกสาว ลูกสาวจะสามารถทํา
เงินให้กับเขาได้มากกว่า ไม่ว่าจะโดยวิธีไหนก็ตาม ถ้าลูกสาวแต่งงานสามีสามารถมาช่วย แต่ถ้าผู้ชายส่วน
ใหญ่เป็นแรงงาน ตรงนี้ยังมีอยู่
สําหรับประเด็นที่ประเทศไทยถูกจัดเป็น Tier ๓ มูลนิธิฯ เห็นว่า ป๎ญหาก็คงอยู่ เพียงแต่พยายาม
ทําอะไรมากขึ้น สถานการณ์การแสวงหาประโยชน์ทางเพศ การค้าผู้หญิง บ้านเราเป็นมานานแล้ว แต่มี
การปล่อยปละละเลย ตอนนี้ขอทาน แรงงานที่ไม่ถูกกฎหมายคงมีอยู่ แต่อาจจะดีในบางจุด สมมติว่า
รัฐบาลนี้หมดไปหรืออเมริกาไม่ทําอะไรแล้วต่อไปก็กลับมาเหมือนเดิม สังเกตที่จับได้เฉพาะธุรกิจที่มีขนาด
เล็กๆ ไม่ได้ถึงกระบวนการหรือตัวการใหญ่คนที่อยู่เบื้องหลัง รัฐพยายามให้มี เหมือนปลายปีที่แล้ว
ตํารวจต้องได้ ๕ Case ต่อเดือน เหมือนตั้งเปูา ที่จริงมันไม่ใช่ อย่างบางคนเดือนนี้ได้แล้ว พอก่อน เดี๋ยว
ค่อยไปเอาเดือนหน้า ป๎ญหาก็เห็นอยู่เดี๋ยวค่อยไปจัดการ หรือบางทีใช้วิธีล่อซื้อมันก็ไม่ได้แก้ป๎ญหาที่ต้นตอ
สถานการณ์ในเชียงรายก็นิ่งลง เหมือนมันไม่มี แต่ก็เข้าใจว่าซ่อนอยู่ที่ใดที่หนึ่ง รู้ว่ารัฐบาลยิ่งกวดขัน ยิ่งมา
ประกาศเป็นนโยบายแห่งชาติ เขาก็ต้องระมัดระวัง สมมติว่าเป็นเจ้าของร้านคาราโอเกะ ที่ปกติจะมีเด็ก
อายุต่ํากว่าอายุ ๑๘ ปี ก็รู้ว่าเอาเด็กอายุต่ํากว่า ๑๘ ปีมาทํางานคุณอาจจะโดนข้อหา คุณก็ไม่เอาก็จบ วัน
หลังถ้าเลิกกวดขัน ก็เอาเด็กมาได้
เรื่องรูปแบบของเครือข่ายการค้ามนุษย์ในอดีตกับในป๎จจุบันมีการเปลี่ยนแปลงซับซ้อนขึ้นหรือไม่
อย่างไรนั้น คิดว่ามันก็ไม่ได้โจงแจ้งเหมือนอย่างสมัยก่อน ตัวกลางอาจจะเป็นทั้งคนนําพา ผู้ค้าอยู่ในคน
คนเดียวกันก็ได้ บางทีตัวกลางอาจจะมีแค่คนเดียวก็ได้ เป็นทั้งนายหน้า เป็นทั้งตัวกลาง เป็นผู้นําพาด้วย
เป็นคนควบคุมดูแลด้วยก็อาจจะมีรูปแบบไม่ได้ตายตัว ไม่จําเป็นต้องมีครบ ทั้งนายหน้า ผู้ค้า ผู้นําพา ผู้รับ
อาจจะเป็นแค่ผู้เสียหายแล้วมีคนกลางคนหนึ่งและมีผู้ใช้บริการเท่านั้นก็ได้
เรื่องการตกเขียว คิดว่ามีน้อย แถบจะไม่มีสําหรับเด็กไทย ถ้าเป็นเด็กชนเผ่าหรือเด็กประเทศ
เพื่อนบ้านมันอาจจะเป็นไปได้ ที่เราเห็นที่พบเจอก็เป็นคนใกล้ตัวที่เป็นคนติดต่อกับนายหน้า เป็นคนหา
เด็กรวบรวมเด็กมา บางทีขับรถตู้มาแต่งตัวดูดี ใช้วิธีกลมกลืนเป็นเพื่อน ชักชวนว่าคนที่ทํางานก่อนหน้าได้
ดิบได้ดีแล้ว อยากจะไปทํางานกันไหม
ถ้าพูดถึงคนไทย การถูกชวนไปทํางานบริการในร้านนวด ค่อนข้างน้อยที่จะไม่รู้เลยว่าจะต้องไป
ทําอะไร บางรายพอรู้ ๆ อยู่ ก็ยอมไปก็มี บางรายก็ถูกหลอกจริง ๆ ว่าจะไปเป็นพี่เลี้ยงเด็ก บางรายไป
ทํางานร้านอาหาร แต่ไม่ได้บอกว่าร้านอาหารนั้นมีเรื่องของขายบริการด้วย เดี๋ยวนี้นายหน้าฉลาด เขาจะ
ไม่ใช้วิธีบังคับโดยตรง อาจจะให้เงินเดือนต่ํา ๆ ถ้าออกไปกับแขกจะได้รายได้เพิ่มขึ้น ไม่บังคับเป็นเรื่องของ
คุณกับแขกที่จะตกลงใจ แต่ถ้าว่าไปก็ต้องจ่ายค่านายหน้าด้วย เห็นตัวย่างลักษณะค่อย ๆ ซึมซับ ค่อย ๆ
ทํา ไม่ใช่เอาไปกักขัง เอาไปล่ามโซ่ รับแขก โบย ตี ไม่ใช่อะไรอย่างนี้ มีลักษณะไปทํางานจริง ๆ แต่มี
ทางเลือกให้ถ้าอยากได้ เอาหรือเปล่า เคยเจอเด็กที่เชียงของ ไปทํางานที่คาราโอเกะตั้งแต่อายุ ๑๒ – ๑๓ ปี
๑๑๖
