Page 75 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง เพื่อปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า

สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหงชาติ
National Human Rights Commission of Thailand

สวนการถือครองที่ดินของบุคคลธรรมดาพบวา กลุมที่มีที่ดินมากที่สุด 20% แรก ถือครองที่ดิน
ตางจากกลุมที่มีที่ดินนอยสุดถึง 600 กวาเทา โดยบุคคลธรรมดาที่ถือครองที่ดินสูงสุด มีที่ดินในครอบครอง

ถึง 630,000 ไร หากจําแนกผูถือครองที่ดิน โดยนําสัดสวนการถือครองที่ดินของบุคคลธรรมดาและนิติบุคคล

มาหาคาเฉลี่ย ยังพบตัวเลขกลุมผูที่ถือครองมากสุด 10% ถือครองที่ดินถึง 80% ของที่ดินมีโฉนดทั้งหมด

สวนประชาชนกลุมที่เหลืออีก 90% กลับถือครองที่ดินเพียง 20% ของที่ดินมีโฉนดทั้งหมด ซึ่งสะทอนใหเห็นถึง
การกระจุกตัวของการถือครองที่ดินเปนอยางมาก

ขณะที่การถือครองที่ดินของนักการเมืองในรัฐบาลปจจุบัน จากการศึกษาและรวบรวมขอมูล

จากสํานักงานคณะกรรมการปองกันและปราบปรามการทุจริตแหงชาติ (ป.ป.ช.) พบวา ส.ส. บัญชีรายชื่อ จํานวน

118 ราย ถือครองที่ดินมีมูลคารวมกันถึง 8,000 ลานบาท สวน ส.ส. เขต จํานวน 346 ราย ถือครองที่ดิน
มีมูลคารวม 7,800 กวาลานบาท และถาดูจากขนาดการถือครองที่ดิน ทั้ง ส.ส. บัญชีรายชื่อ และ ส.ส. เขต

ถือครองที่ดินรวมกันทั้งสิ้นกวา 27,000 ไร (ดวงมณี เลาวกุล 2554) จากตัวเลขนี้จึงไมนาแปลกใจเลยวา

เพราะเหตุใดเมื่อมีการพูดถึงเรื่องภาษีที่ดิน การดําเนินการตาง ๆ จึงไมคอยขยับไปไกลมากนัก นาจะมีคําอธิบาย

อยูในตัว
ขอมูลสถานการณปญหาที่ดินที่ปรากฏขางตน สะทอนใหเห็นถึงสาเหตุของปญหาในทางนโยบาย

ที่สงผลใหเกิดความไมเทาเทียม เปนธรรมในการเขาถึงฐานทรัพยากรธรรมชาติ โดยประกอบไปดวยสาเหตุ ดังนี้

1) นโยบายเรงรัดออกโฉนดที่ดิน และเอกสารสิทธิ์ที่ดิน เพื่อสรางหลักประกันใหบุคคลมีสิทธิ

ในที่ดินอยางมั่นคง โดยไมมีการวางแผนการใชที่ดินอยางเหมาะสม ไมมีการควบคุมการเก็งกําไรซื้อขายที่ดิน
และไมมีมาตรการกระจายการถือครองที่ดิน จึงทําใหมีการกระจุกตัวการไดเอกสารสิทธิที่ดินสําหรับบุคคล

ที่เขาถึงขอมูลขาวสารการพัฒนาอสังหาริมทรัพย และผูมีอิทธิพลในทองถิ่น

2) นโยบายสงเสริมการทองเที่ยวที่กระตุนใหเกิดแยงชิงพื้นที่ปา พื้นที่ชายฝงทะเล มาเปนพื้นที่

อุตสาหกรรมทองเที่ยว ซึ่งมีผลกระทบตอการแยงชิงทรัพยากรที่ดิน
3) นโยบายการพัฒนาโครงสรางพื้นฐานเพื่อเปดประเทศเขาสูการพัฒนาเศรษฐกิจ ดวยการ

สรางโครงสรางพื้นฐาน เชน ถนน เขื่อน และเปลี่ยนพื้นที่เกษตรกรรมเปนพื้นที่อุตสาหกรรม พื้นที่เมือง

การบริการทองเที่ยว และพาณิชยกรรม และใชนโยบายเวนคืนที่ดิน

4) นโยบายการเพิ่มพื้นที่ปาอนุรักษใหไดรอยละ 25 ของเนื้อที่ประเทศ จึงทําใหมีการขยายพื้นที่
ปาอนุรักษ เชน อุทยานแหงชาติ วนอุทยานแหงชาติ เขตรักษาพันธุสัตวปา เขตหามลาสัตว เปนตน ซึ่งไมได

มีการตรวจสอบการถือครองที่ดินและทําประโยชนที่ดินมากอนในระดับพื้นที่ แตใชภาพถายทางอากาศ

จึงทําใหเกิดความขัดแยงกับประชาชนที่ทําประโยชนในที่ดินมากอนการประกาศเขตปาอนุรักษ

54 รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง “เพื่อปรับปรุงแกไข
นโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนดานที่ดินและปาไม”