Page 223 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง เพื่อปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า
P. 223
สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหงชาติ
National Human Rights Commission of Thailand
อําเภอมีคําสั่ง 23/2551 แตงตั้งคณะทํางานเพื่อรวมชี้และรับรองแนวเขตการออกหนังสือสําคัญสําหรับ
ที่หลวงทุงลานโย
เจาหนาที่รังวัดที่ดินจังหวัดเดินสํารวจวางแนวเขตที่สาธารณะลานโยรวมกับเจาหนาที่ ส.ป.ก.
และชาวบานประมาณ 50 คน ผลการเดินสํารวจพอใจทุกฝาย”
“ที่สาธารณประโยชนทุงหนองเตียน จังหวัดสุราษฏรธานี : ที่ดินมีการครอบครองทําประโยชนกอน
พ.ศ. 2485 ไดหลักฐานแบบแจงการครอบครอง ส.ค.1 เลขที่ 156 เนื้อที่ 30 ไรไดหนังสือรับรองการทําประโยชน
น.ส.3 ออกใหเมื่อป 2518 เนื้อที่ 29 ไร 1 งาน 24 ตารางวา ระบุอาณาเขตที่ดินเปลี่ยนไปจากเดิม เนื่องจาก
เจาหนาที่รังวัดยึดเอาจํานวนเนื้อที่ที่แจงการครอบครองใน ส.ค.1 เปนหลักแตเนื้อที่ที่ไดครอบครองจริงมีมากกวา
30 ไร ทําใหที่ดินทางทิศใต 21 ไรเศษและที่ดินทางทิศตะวันตก 5 ไร ไมไดรับเอกสารสิทธิ
พ.ศ. 2532 ผูรองขอออกเอกสารสิทธิในที่ดินพิพาท เจาหนาที่ที่ดินเรียกเงินคาออกเอกสารสิทธิ
จํานวน 30,000 บาท ผูรองไมมีเงินจาย แตไดเสียภาษีบํารุงทองที่ ภ.บ.ท.11 มาโดยตลอด
พ.ศ. 2537 กลุมคนนํารถบรรทุกดินหลายสิบคันมาถมที่ดินพิพาทแปลงที่ยังไมไดรับเอกสารสิทธิ
กํานันแจงวาจะถมที่ดินสาธารณประโยชนที่ติดที่ดินของผูรอง (ไมไดขึ้นทะเบียนหวงหามและไมมีขอบเขตที่ชัดเจน
ไมมีการสํารวจการใชประโยชนรวมกันของราษฎร สภาตําบลเห็นชอบ) เพื่อกอสรางโรงพยาบาลทาโรงชาง
ผูรองแจงความที่สถานีตํารวจภูธรฯ ทําใหการถมดินหยุดประมาณ 10 วัน แลวถมอีก ผูรองติดปายหามถมดิน
ในที่พิพาท แตไมเปนผล ที่ดินถูกถมไปประมาณ 19 ไร
หลังจากถมดินเสร็จ อําเภอเจรจากับผูรองโดยมีขอตกลงวา ผูรองไมคัดคานการกอสรางโรงพยาบาล
แตขอใหมีการจายคาชดเชยในที่พิพาท (ผูรองรอจนโรงพยาบาลสรางเสร็จและเปดทําการ พ.ศ. 2550 ก็ยังไมไดรับ
เงินคาชดเชย)
พ.ศ. 2541 ที่ดินอําเภอเขารังวัดที่พิพาทเพื่อออกหนังสือสําคัญสําหรับที่หลวง เนื้อที่ 30 - 1 - 60 ไร
ผูรองคัดคานการรังวัดพื้นที่บางสวนประมาณ 17 - 3 - 78.7 ไร
พ.ศ. 2541 ผูวาราชการจังหวัดและเจาหนาที่ดูขอเท็จจริงในพื้นที่ สรุปใหมีการรังวัดตรวจสอบใหม
องคการบริหารสวนตําบลแจงวาไมสามารถจัดสรรงบประมาณในการรังวัดใหมได องคการบริหารสวนตําบล
และอําเภอแจงยืนยันความถูกตองในผลการรังวัดเดิม
พ.ศ. 2542 ขณะผูรองไมอยูบาน กลุมคนรายจํานวน 4 คน บุกรุกพรอมอาวุธปนยาว งัดประตูบาน
และจับคนเลี้ยงหลานของผูรองมัดมือและปาก ถามหาเอกสารหลักฐานการรองขอความเปนธรรม ซึ่งเตรียมยื่นให
นายกรัฐมนตรี พรอมทั้งรื้อคนเอกสารภายในบาน คนเลี้ยงหลานฯ ไมทราบเอกสารอยูที่ใด กลุมคนราย
จึงกลับพรอมเงิน 1,000 บาทของผูรองติดไป ผูรองจึงไดแจงความ
พ.ศ. 2545 ผูรองรองเรียนตอผูวาราชการจังหวัด กรณีหนวยงานราชการออกหนังสือสําคัญสําหรับที่หลวง
ทับที่ทํากินของตน ซึ่งไดนําไปกอสรางโรงพยาบาล ขอใหทางการจายเงินชดเชย พ.ศ. 2546 คณะอนุกรรมการแกไข
ปญหาการบุกรุกที่ดินของรัฐระดับจังหวัด มีมติใหนําเรื่องเขาสูกระบวนการอานภาพถายทางอากาศ ปรากฏที่ดิน
พิพาทและที่ดินสาธารณประโยชนอยูในโซนแหลงนํ้า ผูรองตรวจสอบแผนที่ที่จําแนกการใชประโยชนที่ดิน
202 รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง “เพื่อปรับปรุงแกไข
นโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนดานที่ดินและปาไม”