Page 218 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง เพื่อปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า

สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหงชาติ
National Human Rights Commission of Thailand

“ที่สาธารณประโยชนโคกปากุง จังหวัดขอนแกน : ที่ดินไดรับการจัดสรรที่ทํากินและที่อยู

จากนิคมสรางตนเอง มีหลักฐานโฉนดที่ดิน หนังสือรับรองการทําประโยชน (น.ส.3 ก) หนังสือแสดงการทําประโยชน
(น.ค.3) บางรายไมมีหลักฐาน ที่สาธารณประโยชนขึ้นทะเบียนเมื่อป 2492 เนื้อที่ 1,500 ไร ใชเปนที่เลี้ยงสัตว

พ.ศ. 2545 อําเภอรังวัดสอบเขตเพื่อออกหนังสือสําคัญสําหรับที่หลวงคลาดเคลื่อนไมตรงตามทะเบียน
ทับที่ทํากินชาวบาน และในการรังวัดปรากฏสําเนาแผนที่ภาพถายไมไดระบุขอบเขต ประกอบมีชาวบานอาศัย

อยูเปนจํานวนมาก จึงไมสามารถรังวัดได กํานันบอกชาวบานในที่พิพาทวาเปนการสํารวจพื้นที่นํ้าทวม
หรือเขตชลประทาน ทําใหชาวบานไมคัดคานขณะทําการรังวัด

พ.ศ. 2546 อําเภอมีคําสั่งแตงตั้งคณะทํางานกําหนดเขต นําชี้เขต และลงลายมือชื่อรับรองเขตที่ดินฯ
โดยกํานันไดรับแตงตั้งเปนคณะทํางานและผูนําชี้แนวเขต

พ.ศ. 2547 อําเภอจัดประชุมผูคัดคานการกําหนดเขต ที่ประชุมมีมติเอกฉันทใหมีการออกรังวัดที่ดิน
เพื่อใหสามารถดําเนินการออกหนังสือสําคัญสําหรับที่หลวงในสวนที่ไมมีปญหากอน

พ.ศ. 2548 อําเภอจัดประชุมคณะทํางานฯ เพื่อตรวจสอบความถูกตองของรูปแผนที่ ที่ประชุม
มีมติเสียงขางมากใหการรับรองรูปแผนที่

ผูรองและพวกเห็นวาคณะทํางานไมมีผูทราบขอเท็จจริงประวัติพื้นที่และไมเปนกลางจึงคัดคาน”
“ที่สาธารณประโยชนชายทะเลบานพุนอย จังหวัดประจวบคีรีขันธ : ที่ดินชายทะเลหางทะเล

40 เมตร มีหนังสือรับรองการทําประโยชน แบงขายเมื่อป 2505 ตอมาไดออกโฉนดแบงแยกแปลงนําออกขาย
เปลี่ยนมือ

พ.ศ. 2516 - 2520 มีการตัดถนนเลียบชายหาด กํานัน ผูใหญบาน และชาวบานรวมกันปลูกตนสน
ตลอดแนวเพื่อแสดงอาณาเขตของที่สาธารณะประโยชนที่ชาวบานในทองถิ่นใชประโยชนรวมกัน ที่ดินมีโฉนด

แบงแยกบางแปลงชุมชนยืนยันวาเปนที่ดินในที่สงวนหวงหามเพื่อใหพลเมืองใชรวมกันบางแปลงอดีตกํานัน
ปฏิเสธวาไมเคยลงลายมือชื่อในฐานะเจาพนักงานปกครองทองที่ในใบไตสวนขอออกโฉนดที่ดิน และลายเซ็น

ที่ปรากฏก็ไมใชลายเซ็นตน
พ.ศ. 2546 เจาของที่ดินที่รุกลํ้า ยื่นคํารองขออนุญาตกอสรางอาคารบนที่ดินตอองคการบริหารสวนตําบล

และไดเริ่มทําการกอสรางอาคาร
ชาวบานกวา 800 คน ลงลายมือชื่อคัดคาน เชื่อวาเปนที่สาธารณะ อดีตกํานันแจงความเรื่องลายมือชื่อ

ปลอม
พ.ศ. 2547 ตัวแทนชาวบานยื่นหนังสือตอกิ่งอําเภอเรียกรองใหระงับการกอสรางอาคาร จนกวา

การตรวจสอบที่สาธารณะจะสิ้นสุด และใหตรวจสอบการออกโฉนดที่ดินบริเวณชายหาดทุกฉบับวาออกโดยชอบ
ดวยกฎหมายหรือไม

พ.ศ. 2548 ที่ดินจังหวัดตรวจสอบพบการออกหนังสือรับรองการทําประโยชนและโฉนดที่ดินชอบดวย
กฎหมาย และนอกจากที่ดินที่เปนกรณีพิพาทแลวไมมีที่ดินแปลงใดเปนกรรมสิทธิ์ของเอกชนและอยูติดริมชายหาด

จังหวัดมีคําสั่งแตงตั้งคณะกรรมการตรวจสอบขอเท็จจริงกรณีออกเอกสารสิทธิทับที่สาธารณะ คณะกรรมการ

รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง “เพื่อปรับปรุงแกไข 197
นโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนดานที่ดินและปาไม”